inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.800):

De zachtste zachtheid

De perfectie eisende tiran in mij
kijkt niet met zijn hart.
Hij is gewend hout te schaven
tot het glad en zacht is.
Maar hij herkent het niet
wanneer het zich voor zijn ogen
aandient, de zachtste zachtheid.
Toen de wijn hém zacht had gemaakt,
stopten de klokken met tikken.
De ravissante Joodse nodigde
hem in haar heiligdom.
Er was een opgaan in de oneindigheid.

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 22 november 2020


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 157

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)