Poel
We vissen uit dezelfde genenpoel.
Ik móést kennismaken, want ik dicht
en zij laat zien hoe dat moet.
Dragen dezelfde naam,
stammen van dezelfde uitbarsting.
Ik is slechts een vlag schrijft ze
en ik zeg dat ze gelijk heeft
daarom werd ik wat ik was.
Taoïst. Alles stroomt.
Behalve ik, ik buts en ik bots.
En klots als een onstuimige rivier
naar de zee, de slaap, de dood, waar ik opsta.
Ik zag mezelf in haar weerspiegeld
en iets dat haar tot zwijgen bracht.
Ze kent Houellebecq. Wat een vreugd'!
Dichterschap aanleren is leven afleren.
Je doet je kunstje, springt door een hoepeltje
en plop, er ligt weer een gedicht dat smacht
gepubliceerd te worden. Gisteren overdacht je dat
als een serieuze optie. Maar eer ik mezelf serieus neem,
is de klimaatcrisis opgelost, en ach, we gaan er toch aan.
Mijn dromen schrijf ik op. Die ene, waarin ik een gevierd dichter ben,
zat er tot op heden niet bij. Teveel samenhang, denk ik.
Maar die zijn we al kwijt sinds de oerknal. Jaja, de oerknal.
Geplaatst in de categorie: familie
Knap verwoord, Kevin.