Alle inzendingen van Willem.

Ze komen uit het niets en onbemerkt Onzichtbaarheid hebben ze onbeperkt Hun lichaam dringt door alle muren Maakt angstige en blijde uren Een uitnodiging slaan ze niet in de wind Subtiel en stil worden de ogen verblind De spiegel leert het ons het allermeest We zien dus niets, geen spoken en geen geest Zo overtuigd van inzicht en ons gezicht…

Nul dimensionale taal In zichzelf nog opgesloten Geeft ze uiting aan de klacht Puntig wordt iets afgeschoten Maar bezit geen enk’le macht Eén dimensionale taal Harde regels zijn contact Strepen van teveel aan woorden Kracht door zelfbelang verzwakt Zinnen zingen vals akkoorden Twee dimensionale taal Is aan ruwe grond nog vast gehecht…

Tussen naamloze geschapen dieren In een land verdronken in rivieren Zocht ik waarheid, mensen schoon in naakte Kleren voor ‘t bewuste zijn ontwaakte Ze vertelden mij te zoeken, vrede Vrijheid zou te vinden zijn alsmede Vruchten om te eten, rijke bomen Schaduwrijke plekjes om te dromen Maar ik vond ‘t verdriet van tegendelen Het gebod, de…

Drink een slokje, maar blijf zitten kruip dichter bij je zon, als je een satelliet bent gebruik je hoop als een sabel geef de wereld blindelings op of doe je schoenen uit onttover jezelf nu beetje bij beetje stap uit je kleertjes zonder dat iemand het ziet werp dat omhulsel weg tegen de spiegel houd jezelf bezig, stel je spiegelbeeld vragen…

Duizend rozen heeft mijn tong gegeven Fonkelend en vlammend, ware kleurenpracht Eender aan het blozende stilleven Door en door met eigen falen voortgebracht Langs de afgrond manoeuvreert mijn stem Onuitgesproken val ik over randen Hoop en vrezen zetten mij nu klem Tussen doodstille zwart besproken tanden Praten doet nu niets meer tegen muren…

Op middaghoogte, de citroen met een kreet afgeworpen van zijn tak, en weggesloten en niet meer geel; daaroverheen stil weggewandeld herinnering - een wandelend blad. ------------------------------------------ Uit: Verzameld werk, 1983.…

Een buurt, die wel veel zorgen had, maar die ook vol verhalen zat, vol humor en gezelligheid, die buurt zijn we voor eeuwig kwijt. Daar waar het vol van kinderen wat, verschillen van geloof en ras, maar in hun spel gelijk gezind- loopt nu geen enkel kind. In de oorlog stond de stad in brand op pathmos, Zwik en hoogeland: meer dan een halve…

Leven begint met leven, en eindigt met dood. Je begint altijd als kleintje en sommigen worden groot. Groot van lijf, of groot van geest, of groot door wat je doet. Je laat daarmee een indruk achter als een allerlaatste groet. De een die gaat voor grootheid en de ander kabbelt voort, maar een obsessie helpt je echt niet daar bij de hemelpoort…

Hij was een hele grote, geliefd bij vrouw en man en vooral ook bij de slager, want hij lustte er wel van. De boeren zien met lede ogen hun omzet ernstig dalen, maar de kippen en de koeien kunnen weer adem halen. Daar komt de stoet, geheel in 't zwart. De mannen druppend van het zweet de vrouwen van hun smart. Twaalf dragers zijn…

Het was liefde op het eerste gezicht. Die allereerste keer, ik vergeet het nooit meer. Die avond deed ik geen oog meer dicht. Zij, zij verpletterde mij. Met haar stralende lach, o, wat was dat een mooie dag. Charmant, mooi en lief, ik was verkocht. Zij was alles wat ik zocht. Ze stal mijn hart, de dief. Nu al negen maanden bij elkaar…

Van kindsbeen heb ik kennis van een wak. Denk ik het in dan denk ik mij in de voorbedachte winterdag waarop ik, spijbelend, in de late ochtendschemering, een onbeschaatste, mensverlaten wijde Ankeveense Plas beging waarin mij wachtte steeds hetzelfde en mij toegedachte wak. Denk ik het in dan denk ik mij in dit wak totdat het zingen gaat van…

Span prikkeldraad en dreig met bajonetten en leg ons als sardines in een hong verdor ons hart, sla boeien om de tong onthoudt ons vitaminen, vlees en vetten plunder mijn huis die reeds mijn land bezetten ontruk mij aan mijn kinderen, mijn vrouw beloon verraders en bestraf de trouw Maar stuur in godsnaam eens wat sigaretten…

Zo de wijsheid Aan de grijsheid Waar verknocht, En de ervaring Zielsopklaring Schenken mocht; 'k Zou de dagen Niet beklagen Vol van pijn, Die me een leven Heeft gegeven, Dat me moest tot leerschool zijn. Maar, o Hemel! In 't gewemel En gewoel Rondgedreven Door een leven Zonder doel; Prooi der stormen; Aas der wormen; As van stof…

Het vochtige teken Der stortende beken Rijst boven ons hoofd. Nu zinken de stralen Waar heuvels dalen Door wierden gestoofd. De snelheid der stromen Begint te verlomen, In ’t vallen gestuit Door schuivende korsten, Die de oevers doen dorsten Met telgjens en kruid. De koele Najaden Verleren het baden, En schuilen in ’t hout: En ’t groeien…

Wie zal in mijn schoenen lopen? Wie van mijn vriendinnen dromen? Wie terecht gelukkig zijn met mijn schilderijen, wie mijn boeken niet lezen, mijn saldi nadelig ontdekken. Maar op is nu eenmaal op. ----------------------------------------------- Uit: 'De warme slager', 1973.…

Tussen zijn aankomst en zijn gaan ontkwam de tijd die nodig was geweest om te bestaan. Zoveel wist hij. Maar onder aan het strandhotel richtten zich de golven op en vielen neer. Soms trad in deze buldering ineens een stilte in. Het was alsof het eiland dan zichzelf vernam. Dit is de tel waarin de tijd in haar geheel opnieuw verstrijken kan.…

Schep mij een nieuw harte, o God! DE PSALMIST. Hoe vlieden, hoe jagen De rollende dagen In wisslende vlagen Van zoetheên en plagen, Van smart en genot? Van smarte Voor ’t harte bij ’t wereldse lot! Van zwoegen Bij ’t ploegen, Door de uitkomst bespot! — Maar blijdschap in ’t streven Naar 't hogere leven, Verenigd met God! o Vloeit…

Teder als een bloeiende roos verwelkomt de zoen een innige droom Het opent de roes schaamteloos om openlijk te worden ontvangen als een voorbode van geestelijke instroom De aorta zwelt aanstonds met verlangen alle levenssappen transporterend het nijpende energietekort compenserend Slechts door een enkele lipsamensmelting ontstaat deze alles…

No woman can expect te be to her husband all that he fancied her when her was a lover.* GEOFFR. CRAION.1 Het zij! geen Vrouw kan ooit verwachten, haar Gemaal Dat geen te zijn, wat hij als Minnaar in de weelde Dier minnedronkenschap zich zwijmelziek verbeeldde: De kalmte neemt eens plaats na ’t…

Vrouw van monden en wonden, vroeger was je nog mooier dan een gewoonte. Stil was je als tijdens een lange droevige reis en ik hield van je als van mijn dood en het zaad van pijnbomen. Vrouw met de duizend lippen die danst met een luid lachend lichaam tot je achterover stort in de nacht. Je bent een nieuw begin. -----------------------…

Wanneer vind ik een fietsenstalling met een fijngebouwde stallingsknecht die daar eigenlijk niet past, mij zegt dat hij dit werk alleen maar doet omdat zijn vader leverklachten heeft en zijn moeder rouwt? Haar andere kind is precies die dag, mijn halve leven lang geleden, met slaapzak en een fibertentje achterop vertrokken voor een weekendje…

Dichtkunst is Gevoel Mijn vrienden, laat wie 't lust, hier andre gronden stichten! Mij is 't gevoel de bron; bij mij 't gevoelen, dichten. Neen, geen verbeelding, dan ontstoken door 't gevoel, Is dichtkunst; geen geweld van ijdel klankgejoel Dat dondert, loeit en bromt, en oren doof doet suizen, Geen vinding van 't vernuft, geen smaakloos…

Het is niet fijn om dood te zijn. Soms maakt me dat een beetje bang. Het doet geen pijn om dood te zijn, maar dood zijn duurt zo lang. Als je dood bent, droom je dan? En waar droom je dan wel van? Droom je dat je in je straat langzaam op een trommel slaat? Dat iemand je geroepen heeft? Droom je dat je leeft? Maar ach, wat maak ik me…

Het vuur dat was zo prachtig, zo fel en imposant, maar zonder nieuwe voeding is het zomaar uitgebrand. Dus hul mij in een deken en blus daar mee het vuur, maar zonder frisse lucht worden zoete vruchten zuur. Daar in dat grijze hoopje daar smeult wellicht nog vuur en er rest niks meer dan wachten op een feller, heter uur.…

Hij leeft vijandig tussen het ontluiken Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw Zich handhaaft in de schaduw van de struiken. En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw. Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten, En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd. Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten; En zij verderven, want zij zijn…

Men heeft het kindje, wit en recht, Uit 't wiegje in een kleine kist gelegd, En wit en zwart, o simpel onderscheid, Zijn slaap en dood, zijn tijd en eeuwigheid. Hij is maar even hier geweest. Men gaf hem op 't geboortefeest Van hand tot hand, tot, stil en lief, Een gast hem kussend aan de lippen hief, En allen keken... later is…

balancerend op een waterdruppel sprak de filosoof over eindeloze vrijheid in het zelf terwijl ik naar beneden dook, aangetrokken door de schaduw van een panter, en vluchtte in woorden zonder komma’s de zon scheen fel - te fel - de maan was mij vergeten gevangen in haar vrijheid verlangde ik naar diepe, diepe eeuwigheid en tuimelde…

Terwijl ze zegt "zeg zullen we" aait ze heel zacht haar poes. Hij slikt en bloost en stottert wat Ze lacht en zegt "de douche". Al spoedig is het nevelig, je ziet ze amper staan. Genietend van het warme water staan ze tegen elkaar aan. Het water loopt zacht strelend over glimmend blote lijven en terwijl hij aan haar oorlel zuigt wast…

Op zo'n hete zwoele dag groet ik meisjes met een lach. Jurkjes kort en schouders bloot, benen lang en borsten groot. Blote voeten, hoge hakken, lange haren, nagels lakken. Oh hoe mooi het is te dromen maar of die dag ook nog zal komen ? Ieder wijst me lachend na als ik vol van hoop naar buiten ga. IJskoud water in mijn nek In korte…

Kijk daar ligt ze dan te slapen. deur staat op een kier, Ogen moeten even wennen, lekker donker hier Blonde haren op het kussen Dekbed lekker hoog Buiten miezert het een beetje Binnen is het warm en droog Alle spieren goed ontspannen Lekker warm en loom Ogen schieten heen en weer bezig zeker met een droom Ik kus je zachtjes op je…