Alle inzendingen van c

De hond blaft in je oor, zo hartverscheurend hard niet te tillen, te torsen dit geluid, als een sirene in de nacht plotseling, of een donderslag opeens gaat het in je tekeer. En een fel blauw licht zwaait in je binnenste, waar je hart ooit moet hebben ge- zeten. En je ogen staan groot, vol schrik, en kijk- en in een rare wereld. De huizen…

De halsketting ligt in het doosje slordig de ronde lijnen en over elkaar heen, blauw is de ondergrond. We hadden ons eerste afspraakje en toen droeg je deze, je was zo mooi, je benam mij m'n adem ermee, wist je dat? Ik, lompe boer heb het niet gezegd, nu kijkt die ketting mij zo stil aan, het is haast niet te verdragen, mijn schat. Ik…

Je speelt zo vrolijk en ziet de wereld zo klein en groot tegelijk, en je kent niks anders dan dit ogenblik. Je ogen zijn groot en fonkelen, verbazen zich over alles om je heen. Je weet niet dat je geboren bent en amper dat je er bent, en raakt alles met nieuwsgierige vingers aan, en je lacht en je huilt en je speelt en je kijkt en je huilt…

Het leven is ongezond je rookt adem op en krijgt elke dag een portie klappen van de tijd, die je niet merkt. Ja, op den duur, maar dan is het al laat al raak je er niet aan gewend. Aan het lijntje word je gehouden door je geest al meen je dat je totaal vrij bent. En je stokt in je goede bedoelingen omdat je je 'medemens' leert kennen.…

Genietend van de zon zorgend voor een lieverheersbeestje wat niet vliegen kon... Je maakt een potje...wel met gaten anders zou het beestje het leven laten Heel voorzichtig pak je hem beet want ieder zorgsaam schoolkind weet als je lief bent heel misschien zal je hem straks weer vliegend zien een bedje van blaadjes, een bakje water..…

maar dan zonder voorspellende gaven, die naar beneden, van een ijsbaan afrolde en als sneeuwbal eindigde, koud was je, bleek toen ik je vond, maar je hart was nog altijd zuiver, briljant, van licht. En ik begroef je, jouw lichaam in mijn bleke hand en ik bracht je naar je laatste rustplaats toe in de koude grond, mooi afgerond.…

De dag is geharnast, het piept en kraakt buiten en binnen, de verwarming loopt vast. Of ben jij opgesloten, voel je niks meer, doe je alles op de tast? Alles voelt koud aan en niks geeft antwoord op hoe het zich verhoudt tot jou. Klein en onrustig waad je, klam en bang door de kamer, je zet koffie maar ruikt niks, je zintuigen zitten potdicht…

Bellend door de straat ging ik de eerste keer, nee, zo ging het niet, meer van: ik werd vast- gehouden door m'n vader en die duwde me vooruit, en toen hij het vertrouwde voorzich- tig een stukje en toen..los! Ik reed en ging als een speer en zelfs de bocht door was geen probleem, alleen, ik wist niet hoe ik moest remmen en botste hals over…

Donkere wolken trekken al samen nog voordat de zon heeft geschenen door die wolken was zij alweer verdwenen kreeg geen kans om warmte te geven aan het meisje dat zo zit te beven aan haar die het juist zo nodig heeft zodat ze weet dat ze nog leeft zich kan koesteren aan de warmte van een vriend die juist zij zo verdient het mag niet zo zijn…

De mensen ja de mensen zijn beesten de beesten zijn dieren en de dieren zijn menselijk haast. Zo zijn de mensen op een paar haren na menselijk…

De nacht duurt lang, geen vogel klinkt er, de stilte is zo groot als het huis nee groot als de maan nee net zo groot als het heelal. Ik zet het raam open om mijn ijle geest te laten wegvliegen maar er gebeurt niks, de kou waait waardepapieren op de tafel weg op de grond en cirkelende kou en vlagen verleden komen me opzoeken, ik pak…

De dag was lang, schoot maar niet op, -planten weigerden wortel te schieten,- die maar niet leuk wilde worden omdat jij bent weggegaan met koffer en al. Zouden de kikkers nog kwaken en zou de zon en de regen nog een regenboog worden, of was mijn orde voorgoed ver- stoord en bleef ik een dode boomstronk? Nachtenlang doorgehaald met woorden…

Ze zoch antwoorden van meesters. Ze zocht antwoorden uit heilige boeken. Oh ze bad nachtenlang tot haar Jezus om antwoorden. Ze verlangde naar een antwoord. Waar zijn toch haar geliefden gebleven? Wat is ze naar haar dood? Was ze een werkelijk goede vrouw of was ze een slechte vrouw? Waarom leed ze zo intens? en waarom kwam er geen einde…

het konijn rondjes rennend in het gras, alsof het nooit ooit anders was, zo zacht zou heel het leven moeten zijn, want de wereld is hard, de mensen zijn hard of hard geworden en het dromen moet weer hardop gedaan worden, op zachte voeten, met konijntjes die rondrennen in het natte lente gras- als dat zou kunnen dan kende ik geen…

hij loopt onhandig mechanisch over straat zijn kop driftig naar voren duwend en pikt links en rechts van korreltjes brood op, maakt een nerveuze indruk is voor mensen haast niet bang. hij vliegt soepel en snel, kent als geen an- der de weg. met z'n cape omhelst hij ruimhartig de wereld om hem heen-…

De dag is vol klachten, de avond om te schuilen de nacht is een angstige plek en ik kan wel huilen, wanneer maak ik in mijn leven nu eens vaart en hou ik op mij voor dat leven te verschuilen? Ik kan wel willen en mezelf opzwepen maar ik weet dat er geen redden aan is voor mij, dat ik ten onder zal gaan als een angstige haas die z'n demonen…

Je wilde wat van mij, je had je haar opgestoken je rook naar bloesems en wilde rozen verloren half aan je middel hangend bedwelmd aan je zij. En kwijlend als een hond wil ik nog wel kwijt. Hoe kon je mij zo goedgezind zijn, ik had het niet verdiend vond ik en ik stootte je van me weg, en je liep me achterna als een schoothond- je. dus ik…

De vlinder streek neer op het blad dat wiegde lichtjes in de wind je voelde je weer als in de eerste lente je voelde je wiegen in de kribbe al heb je die nooit écht gehad.…

De kaasschaaf is om kaas mee te schaven het varken is er om op te eten of te knorren, de mens weet niet waarvoor hij leeft, ja, som- migen, maar dat zeg ik even tussendoor. Een steen is om te bouwen of om te be- werken tot een mooi beeld of om in het water te gooien, snijdend langs het opper- vlak, en met een boor boort men meestal -tenzij…

De altijd enge gast bracht zich er altijd toe anderen schrik aan te jagen vooral in de lente wanneer de mensen zich schik inprentten en ze toeleefden naar de zomers toe. Hij ging met een winterbijl op ze af en sloeg de leuke voornemens bij ze weg met wortel en al, ze bleven verwilderd staan stonden verstijfd toe te kijken, stonden paf…

als sluitstuk van het leven gleed je in de dood stil kroop ik even in je hart je nam me mee naar de ondergaande zon de nieuwe dag zal de stad bedekken met nevel hoog gezeten zullen wij licht verstrooien…

ik ben geen vuurzee maar fonkelende vlammetjes dicht bij het water een rode gloed waar de passanten in de nacht zich warmen kunnen…

De vlinder spreidt z'n vleugels in de zon vliegt langs struiken en ik geloof weer even in de liefde, als een licht en kleurrijk en vrolijk cirkelend en de lichte wind en de zon! O, hoe hij daalt en klimt en niet in een spinnenweb terechtkomt, en dit moment op- genomen in mijn hart en hoofd....voor even. Dan komt mijn lief weer stampvoetend…

De kan leeggedronken tot en met, met een dikke buik onderuit gezakt gaan liggen op bed, ik trok het niet meer, en maar draaien en draaien en ik zag hoe er aan me getrokken werd in een kolkende draai en toen in het afvoerputje. Uitgekleed uitgeput afgemat lag ik in de kreukels en wist niet meer waar ik was, ergens bij iemand thuis, dat…

Het niks is overal, daarom moet ik het opvullen met van alles, met verbeelding, met ideeën, dromen, het alles is eigenlijk ook niks, maar wel van belang, het ene meer belangrijk dan het andere, en ik roep en ik loop en ik denk en ik schrijf een gedicht. voor mij, voor jou, voor iedereen, voor niemand in het bijzonder, ik leef en ik adem en ik…

Verdronken is nu definitief het oude land in jou, niks is wat het leek, van streek jouw bijzondere wereld van de schitterendste kleuren en een ring die bloedt is wat je nog draagt, de wolken en de Regen komt niet tot bedaren meer, alles is laag en komt te dichtbij, weken van ontkennen ten spijt het is over en uit, weet je? Het klagen doet…

De magie van z'n handen gecombineerd met hoogwaardige techniek, hij tilt het doek op en er verschijnt...niks! Zojuist stond er nog een leeuw, nu vreest het publiek dat hij ergens vrij rondloopt. -draaiend, dreigend ergens in de zaal- Het geluid uit speakers, de spanning neemt toe, vol verbazing, hoe gaat dit aflopen. Nog een paar danspasjes…

'De zeilboot stoot stoer door de golven heen, het is een machtig gezicht, hoe groots dit zicht! Als leven ook zo zou zijn, was ik een gezegend mens maar ik knik met mijn knieën vanwege Mijn dikke buik. Daarnaast ben ik ook eigenlijk bang als een haas. Niks is wat het lijkt, daar ben ik achter gekomen toen ik groot werd, het groot zijn vraagt…

de kraan lekt secondes stil is het in de kamer, de kraan lekt secondes, akelig stil is het hier. de kraan lekt secondes, het is om te huilen, de kraan lekt secondes, ik ben depressief, de kraan lekt secondes, het lijkt wel een eeuwigheid, de kraan lekt secondes, ik denk aan mijn geliefde, de kraan lekt secondes, ik doe de kraan…

griezelen in bed, niet vanwege spoken, die zijn oud nieuws voor jou, maar vanwege herbeleving van de dag, teveel zonlicht en een raar voorgevoel dat de dingen niet zullen blijven wat ze zijn -is zo gek nog niet- pracht en praal ging over in brandende gedachten, zenuwen overprikkeld en duivels is nu de nachtegaal. Als het tijd is om te…