1951 resultaten.
aan de vleugel uit de lucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 97 de lente is eeuwig nu
voor de jongen van
nooit meer hier en nu
van lekker ja nee en heen
altijd uit de pas
ongekend contrast
kind van altijd lenteblad
zonder morgen en gister
met lange warme kinderarmen
zwaaien in onbevangen taal
naar jou-jou-jan-en-alleman
muur noch storm zal jou raken
tijd is geen ding voor de ziel
van een puur…
duren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 haar gekromde vingers
borduren een woord
steek na steek
voortborduren tot
de naald zich vastzet
in haar gebalde hand
het monotone neuriën stokt
hoe lang zal het duren
voordat iemand je mist?…
A-B-C POGINGEN TOT POËZIE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 op de tribunes in de Arena van de poëzie
bekijk je alles anders
zelden thuis nu present de Avonturier
luisterend naar twee ras Betweters
die snelsonnetten vinken
een Criticaster mierenneuker van geest
zift muggen met lijf en leden
koning op zijn eigen vitters-boeken-fuif
ach zie daar de droeve Denker zitten
naast de denkende Dichter…
veranderlijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 86 mijn voeten reppen zich
door zilveren regen
ik dacht:
ik kleur de woorden
en maak een zon
later op de dag
zal zij komen
haar hitte verschroeit me
zij zal vogels verstenen
in oogverblindend licht
vleugels gebroken
niemand is veilig
als het zomert
laat mij winters zijn
ik ruik bloemen op ijs
mijn voeten reppen zich
onder de koperen…
Arcadia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 108 toen zij in de velden van
vroeger liep
ver van de smeulende wind
en bijtende bergen
zag het kind van weleer bloed
in het oog van de zon
zij begroef ontbladerde dromen
onder de steen van het slapende oog
nu huivert ze naast zwijgende goden
ze hoort het slikken van de tijd
het licht is niet van porselein
in de velden van vroeger…
bewaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 het denken moet
steeds opnieuw
beginnen
om de liefde
voor de wereld
te bewaren
met getekende
ziel altijd
opnieuw beginnen
met denken
dat de liefde
het meest is
om de liefde
te bewaren
steeds opnieuw…
bewogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 52 met weinig middelen verbeeld:
een paar flarden van huizen
karrensporen in de sneeuw
een heuveltje met paaltjes
en mensen die geschrokken
opkijken als de grote komeet
zijn licht op hen schijnt
verbeelding angst ontzag
vallen in één ogenblik samen
rakelings passeert
de komeet de aarde
de hemel komt even dichtbij
het beweegt de mensen…
een vogeltje van verf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 59 voor een witgekalkte muur
het vogeltje van verf
een kettinkje aan zijn pootje
de witte muur leidt
onze ogen naar het puttertje
vogeltje op de voorgrond
distelvinkje in losse zichtbare
penseelstreken vastgelegd
vogeltje met een verhaal
het put zowat zijn eigen water
bijna kwetterend tinkelend
ook in vlucht…
ieder woord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 43 hij leest de krant
dooft zijn peuk
ruikt de geur van
Lancôme Poême
hij is bang
voor grote gevoelens
koelt ze af met taal
blust de woorden
hij houdt afstand
typt schrijft streept
schraapt beent uit
staart naar buiten
zijn taal staat stil
bij wat voorbij is
dichterlijk plaatst hij
de dingen buiten de tijd
wat is gebleven…
van alle tijden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 111 we verankeren ons schip
slechts voor korte tijd
dragen elkaar door
de slaperige mist
zie onze gezichten omhoog
zwerven naar de wolken
we omarmen de sterfelijkheid
als het beste gedicht…
blijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 aan de rand van de nacht
tussen kogels en oorlogstaal
wortelt een boom in het bergravijn
achter de binnenkant van de buitendeur
danst rouw zijn staccato dans
in onbuigzaam verdriet
boven de huizen sluiert
de meedogenloze geur
van verbrande schoonheid
aan de rand van de nacht
slapen de mannen
in watten van duisternis begraven…
nabijheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 147 je knipte het koordje
van je kinderwanten door
zo is het begonnen
ik laat je los zei mama
het laatste stukje mag je rennen
wees opmerkzaam mijn kind
het onbedoelde
het ongewisse onverwachte
het is er allemaal
de goudvis in de kom
de grote schaar het kostbare glas
veel maar niet alles leerde ik je dragen
deze afstand is
de grootste…
Voor M
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 nachtelijke gedachten
kruipen onder de huid
te veel om te bevatten
te groot voor het gemoed
de Zwitserse zwarte koeien
brengen me op de koebellen
geluid door vrienden uit de Alpen
voor mijn dode broer
het traditionele klingelen valt me zwaar
hij heeft het vaak gehoord
ik kan mijn broer nooit meer vinden
we verloren elkaar uit het…
Arena Revisited 2
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 Wees welkom in de Arena van het palaveren
waar polemieken met Très Grande Vitesse voorbij daveren.
Zij is the Place To Be waar dichters strapatsen maken
elkaar met talige humor troost en tragiek weten te raken.
Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer
kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer.
Welkom dichter van het hoogste woord…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 91 poëzie is een rivier
die de verbeelding draagt
meevoert op haar stroming
zij is de regen
die de voetstappen
van de dode meeneemt
de gedachte
waarvoor je achter
tralies belandt
poëzie is
de schoonheid van de kanteling
naar de zwartheid van het licht
zij is de angst die op een
zonnige dag in het heldere oog
van het hert schijnt…
bloemen strooien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 76 onder zwarte grond
ademen fragmenten van
een vastgelopen granaat
op verstoorde aarde
groeien zachte mossen
bodem van bestaan
we strooien bloemen
drinken op de vrijheid
in een stilte die verwondt…
gewapend glas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 97 men moet
klanken proeven
ritmes voelen
stemmen vinden
men moet
poëzie wegen
op schalen van
eigenzinnigheid
men moet
secuur schrijven
langzaam kauwen
woord voor woord polijsten
men moet
lijstjes van het moeten maken
tot het nieuwe weten
men moet
uit verlangen schrijven
Laten wij nog eenmaal
de kamer wit maken
nog eenmaal…
Dagboek van een soldaat - Chaudardes 1940
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Zie je het? Een bom viel op het huis,
Het verscheurde dak, de verbrokkelde muren.
De Église Saint-Jean-Baptiste is ongeschonden.
De oude vrouw verbergt het voorhoofd in verkleumde hand.
Raakt zij het venster aan? Kijkt ze door het kapotte raam?
Huilt zij om verwoeste huizen van verdwenen mensen?
Onder het stof het portret van de gesneuvelde…
simpel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 heel dit leven is een pogen
iets te stamelen
iets te schrijven in simpele taal
over drijvende wolken
blauwe rivieren in slapende verten
alles is te hoog gegrepen
heel dit leven is een pogen
iets te verstaan van de vrees
iets te begrijpen
van stemmen die verdwijnen
het zwartste van de nacht
alles is te hoog gegrepen
heel dit…
Zoveel kleuren bloed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 114 In het vroege voorjaar
ziet het gekortwiekte kind
het bloeden van een boom
Bloeden is een teken
zoveel kleuren bloed voor wie
kijkt naar het gekwetste kind
Bloeden houdt indringers tegen
wie zal het bloeden stelpen
wie zal de wonden sluiten
Het kind en de boom
kunnen minder groeien
zullen minder krachtig zijn
Een gekortwiekt kind…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Toen de goden nog geen doden waren
en als glanzende goden sliepen in de zee
toen onze ziel nog niet haperde
Verborgen we in een kruik de huiver
van verdwenen jaren lieten haar achter
in een zee van barmhartig zout
Toen de maan in de hemel hing
een vleugel achterbleef in het web van de spin
snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…
zoveel vogels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 hij was nooit in de Dodentoren
waar opgeslagen doden lagen
noch zag hij de vlucht van engelen
voortgestuwd door stormen
ooit dwaalde hij af van het broze
het zuivere blauw van de stilte
lang keek hij weg van het ene oog
dat verdrietig de wereld inkeek
nu is het tijd voor zijn pennenproef
hij scherpt de punt van de ganzenveer…
Buiten stroomde de lucht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 98 Toen buiten de bomen waaiden
en het riet kraakte
rustte ergens een verscholen droom
Toen geharnaste wolken
dromen over verdorde vlaktes
van steen verdreven
Toen windstilte de zee
tot kalmte maande werd het water
beangstigend spiegelglad
Toen haar angst klapwiekte
tegen vensters en muren
werd zij stil als het licht
Buiten stroomde…
minder stil
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 85 zij laat zich niet meevoeren
door de vertrouwde stroom van taal
zij komt nog vaak langs
in de stilte van een vlinder
in verhalen en in dromen
zij is er altijd bij
in la petite bonté
zij is minder stil dan je denkt
je loopt met haar samen
van achteruit naar voren…
ontbonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 toen jij door geel laagland ging
was je niet alleen maar iemand
die voorbij ging
het licht was van porselein
zomerstof waaide op
zwevende korrels van een droom
de schillen van de tijd
het breken van iets
de buizerd biddend boven zijn prooi
niet alleen maar iemand die voorbij ging…
toen jij er was
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 alle stemmen zijn
uit haar verdwenen
achter de binnenste muren
waken ze ze wassen haar
ze schreeuwen snikken
huilen en roepen
leggen haar in het stenen veld
van geesten en goden
waar niemand zo licht
zo stil kan leven
in het oog van zon en maan
een vaalwitte valk bidt in de lucht…
Verbrijzelde Tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 Nu zij hem vertelt over
een verboden liefde in Nevers
Hij over de verschrikkingen
van Hiroshima spreekt
weten ze hoe het is
hoe het verlies van geliefden is.
Ze zegt: mijn kale hoofd van toen
is dezelfde als de kaalheid na de bom
Hij onderbreekt: wij delen een trauma
herinneren is een daad van herscheppen
je bent niet begiftigd met een…
buigzaam leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 86 de vrouw
dicht als een steen
ogen open als schelpen
wie herkent haar?
de dichter
zijn klankloze stem
in woorden verborgen
wie zendt hem de eerste regel?
de bedelaar
de huid vol ogen
die zonder wapen doden
wie zal hem zien?
de gemaskerde god
die as bewaart
van gesprokkelde takken
wie bespeurt zijn leegte?
de vrouw zeilt…
ontbreken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 162 aan de gerafelde kant
danst de wind
wiegt het licht
een langzaam
veranderen in aarde
het zachte breken
naamloos verborgen
in een lange winter tussen
alles wat duister is
deze stilte heeft stekels
een verdwaalde dichtregel
glijdt langs het venster…
In tijden van oorlog
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 93 voor Andriy en Alina
In de donkere kamer het bed waarin
nevelige dromen je verzwelgen
Je smalle bovenlijf ontbloot
ontdaan van het haastig losgeknipte gevechtstuniek
In de schaduw een gehavend lichaam
je terneergeslagen blik die niets dan het niets ontmoet
In tijden van oorlog moet gesneuveld worden
lichaam en ziel uit elkaar gedreven…