inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 82.582):

sterk hoewel breekbaar

we bewegen hemel en aarde
en treden de tijd met gehavend
hoofd tegemoet

sterk hoewel breekbaar
smeken we Kronos niet noch treuren we
bij de eeuwig rouwende cypres

we leunen tegen een oude boom
heffen het glas op de dingen
die blijven en op vrede

met onze vergankelijkheid

Schrijver: J.Bakx, 16 maart 2024


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.4 met 8 stemmen aantal keer bekeken 100

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
KarelMaria
Datum:
16 maart 2024
Een gedicht naar mijn hart,Joseline!
'We leunen tegen een oude boom
heffen het glas op de dingen
die blijven en op vrede

met onze vergankelijkheid'
Zo prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)