zonnebloem

een raaf blinkt
als staal in het zonlicht
het avondrood kleurt de daken

het boomblad wiegt in de wind
het rode stof van puin
waait uiteen in lege straten

de mus klemt zich vast
aan de rand van de dakgoot
de nacht vergrendelt de lippen

legt je het zwijgen op
we weten van wrede mensenhanden
van sterven in een koude leegte

en altijd is daar toch
een oude vrouw die
een zakje met zonnepitten stopt

in het borstzakje van een
tot de tanden gewapende bezetter
omdat altijd alles om leven

om leven in vrede draait

Schrijver: J.Bakx
16 april 2024

joseline.bakxxs4all.nl

hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 62