Alle inzendingen van jan

Een grote vlakte door gras groen gekleurd doorsneden met sloten en door heggen ingelijst door muziek van vogels die daar leggen langs de randen door silhouet van bos opgefleurd bijna nergens was rust zo heerlijk te vinden ideaal daar die ruimte van ’t polders land natuur nog beheerst door boerenverstand daar zwierf ik dagen door ’t veld met…

Op deze woelige zee Luister je fluisterend en voel je vertrouwd en warm met me mee. Het meisje van toen, mijn vrouw van nu: niets is veranderd. Ik groei met je mee. En jij met mij, want wij vormen samen in flonkerende pracht een smaragd op fluweel. Mijn rots in de branding. Mijn loods door dit leven. Leve de vrijheid om dit met je te…

Als ik had geweten wat ik nu allemaal wist dan had ik mij in 't verleden minder vergist en had het mijn geweten meer dan opgefrist omdat ik in feite niet echt veel had gemist…

Kocht mijn kaartje wat verlegen vond mijn koffer terug in regen vol met ongeschreven brieven die wij schreven aan elkaar Zocht er mijn plaats langs muizenissen vocht de slaap het ongewisse zong mijn hart verweesde nacht door in een wezenloos gestaar Gleed langs sporen die er lagen meed de mensen en hun vragen deed mijn jas aan -…

Ik zag hem lopen trots en verwaand zijn arrogantie niet verbergend zijn personeel tot spoed aangemaand in een taalgebruik, dikwijls tergend hard als ijzer onbuigzaam als staal onverschillig zonder mentaliteit zijn omgang volkomen asociaal geen goeds te melden, alles tenspijt. Ik zag hem zitten achterin de kerk dacht, wat heeft díé hier nu…

Ik hou van mijn vrouw, de moeder van mijn kinderen Ik hou van haar, omdat ze is wie ze is. Lief mens van de mensen, Ik zeg het te weinig, Maar dit wil ik je zeggen, Ik hou van jou. Ik hou van jou! Hartroerend gekibbel, Dan knettert het aardig. Doch vaak de gedachten Eensgezind van lijn. Al 20 jaren lang dol op haar! Verliefdheid…

Waar de maan soms meer dan maan was maar een ster - die hij deed lichten als een koning die haar danste door een ademloze nacht daar huilt zij nu de sterrenzee waarin hij viel om te verdichten er met duizenden - die anders waren anders dan hij dacht Zij was de maan - meer dan de maan nog keek omhoog met hem en zwichtte voor zijn zachte voetenlicht…

De gegeven tijd Lijdzaam ondergaan, Die forse tegenwind Kranig doorstaan. Als weerbaar wezen Trots op jezelf! Een zinvol Leven Aan anderen te geven. En dan de kinderen Wat een geluk. Gezond en wel. Geluk lijkt gelukt! Het warme nest, behaaglijk en verguld. Als weerbaar mens, niets is verhuld! Een leven van geven Een ongedroomde…

Toverbloemen zijn bedoeld om in gemoed ze om te woelen in een bos ze te versmaden op te vreten - zo U wilt Niet door bezoedelende klauwen die het schone onbehouwen zullen stropen - als een stroper die de tover vilt nadien Nee - Goede smaak valt er gelijk met berenhonger van uw ogen uwer ogen die op steeltjes meer dan toverbloemen…

Vrolijk kwispelend loopt hij ’s avonds mee kijkt me aan met zijn trouwe hondenogen weet wat komt maar volgt de baas onvertogen naar het nachthok, elke keer heel gedwee krijgt een versnapering of lekkernij staat mij nog even droevig na te staren gaat dan zijn slaapplaats in op mijn gebaren en de hele nacht is hij geluidsvrij ‘s morgens wacht…

Wie zich als volwassene als kind gedraagt heeft zich als kind als volwassene gedragen noch het kind noch de volwassene is tot wasdom gekomen De keuze voor het kinderlijke blijft manifest aanwezig Mooi meegenomen toch!!! voor dat Koninkrijk van U voor de overgave de levensovergang geen nood voor de dood als kind-volwassene of volwassen…

Opgestane nacht hoorde je kreunen lichte tonen uit een oude grammofoon die speelde - hunkerend en zacht er iets van Brel die diepbewogen er mijn vlakke land vertroostte voor een noorderwind die raasde door een schaamteloze nacht Hoorde muziek en keek opzij stamelde ongezegde woorden voor het raam waar ik bleef staan dat openzwaaide -…

Hoogste tijd educatie te educateren. Vorming, onderwerpen aan hoger onderzoek tot zinvolle correctie van ’t studieboek hoger intelligentie te pretenderen maatschappelijke problemen evalueren te komen tot aanvaardbaar peil der student dat hij alvorens te blameren verschil kent tussen eindeloos fuiven of ook iets leren terwijl hoogleraar…

Ik ben ’t brein dat aan je denkt ’t hart dat voor je klopt ’t lichaam dat naar je verlangt ’t oog dat naar je kijkt de deur die voor je open staat ik ben de hand die naar je tast de mond die je zoekt ik ben gewoon niks.…

Glimlachend kijk ik op je neer terwijl je slaperig in je ogen wrijft wijs je op het mooie weer vertel je dat je bent als een roos dat je ruikt naar viooltjes narcis en lavendel als ik je zie dat ik steeds bloos met een glimlach sta je op en zegt dat je de tuin ingaat bloemen plukken voor op tafel.…

Tijd vliegt niet maar gaat aan mensen voorbij als het goed gaat te snel wanneer het tegenzit zit het ook echt tegen tegen elkaar weggestreept is tijd altijd in balans, in perfecte cadans. weten en vergeten wanneer het hart stopt tikken gedachten aan wat was, weg niet voor niets beginnen sprookjes met 'Er was eens...' nergens lees je…

Hijgend holden ze de wei door boterbloemen en papavers op de vlucht voor iets - zo leek het en een koe stond er gekliefd met bolle ogen aan de grond en keek hen na tot aan het water waar haar stalletje met hooi stond voor haar grazende gerief wat niet veel later door de boterlieven stiekem werd gediefd Ze waren zacht - de boterlieven en…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…

Vaderlandsliefde verstaat zich nog het best met onbegrijpelijke mirakels waar zelfs destijds bij gebrek aan cokesnuivende popidolen Hollandse boerenmeisjes warm voor liepen plat voor gingen om maar een glimp op te kunnen vangen van die ene allesontziende, vloedsussende en nimmer aflatende dikgedraaide boerenvinger van Hansje Brinker…

Onzichtbare kracht Schuilgaand achter wolken, verdiept in de nacht Peurt zij essentie Trekt aan en versmelt Weerwolven en engelen metaformeren De zee zwelgt en daalt Zo karnt de wijze Dienend en dienstbaar als het oog van een storm Uit furie, vrede!…

Kom dichterbij kom dichterbij toe wees niet bang mijn lief vergeet het laat je horen - laat je zien zoals jij hier ooit bent gegaan toen jij nog jong was en mij meenam in een eindeloos vergeten en wij samen dagen appels plukten van de volle maan Kom dichterbij kom dichterbij en vrees de nacht niet want je weet het dat ik steeds van…

In zijn bontgeruite vod telde hij bootjes die er dreven met zijn ogen die er zomers schreven op de slapersdijk Waar hij gelijk een malle zot was in de ogen van zovelen en de spot dreef zonneklaar met Dwingeland en Knorrepot terwijl de vlakkerige wind genoegzaam er zijn wangen streelde en twee belletjes deed spelen op de punt van zijn marot…

Warmte gloeit nog na op mijn terras terwijl op het gazon de kleinkinderen spelen de hond zich door late zonnestraal laat strelen de vissen spartelen door de vijverplas gestaag neigt de zon zich ter kimme kleurt in het westen de horizon reeds rood uit majestueuze eik klinkt nu de eerste noot van de nachtegaal als schone hymne ik zit daar…

Ze hoorden dat het onzin was een fabeltje van dwazen en de kinderen van morgen leerden braaf het uit hun hoofd want wat gedrukt stond - dat was waar met ogen die het zelf lazen ook al was de leugen plat die zondermeer maar werd geloofd zo plat als middeleeuwse aarde waar Verlichting werd gedoofd En we draaiden en we draaiden om onszelf…

Vandaag de dag is morgen ver weg. Nu moet het gebeuren. Gisteren was ooit, maar is nu niet meer. Nu is nu. Morgen zien ze wel weer.…

Schalks water was er net zo diep als dorst die ik begeerde en ik zwom er naar je toe met houten klompen aan ik zonk alleen mijn hart dat steeds van jou was en niet achter wilde blijven zoog zich barstensvol met licht dat jij in overgave schonk zo helder dat het eenmaal klopte nog waarna het zou verschijnen als een witte orchidee die stilaan…

Leven is gejacht klucht om macht dood onverwacht vlucht maar zacht…

Toe- verzin hier eens een list hoorde ik Bommel soms nog zeggen maar de dwaasheid die men hoorde was niet voor de Poes -die wist dat hier een dwaalspoor werd betreden naar een slot dat werd omstreden sinds de Rommeldamse muren hen betoverden in mist en er hun noodlot overhandigden dat voor hen had beslist Maar ach- als Joost het nu eens…

"Wie maar de goede God laat zorgen en op Hem hoopt in 't bangst gevaar" blijkt een schijtert in het gegeven leven blijft hangen in zijn of haar luier-fase…

Elke morgen nam hij steevast na het laatste stukje brood zijn valse tanden uit zijn mond al waren het twee castagnetten die hij klepperde voor haar met scheve blik die werd ontbloot tijdens zijn ochtendoperette die hij spelend zo genoot Maar zij verzuchtte elke morgen liever was zij alvast dood als hij weer over tafel klom om een beschuitje…