Netgedichten

netgedicht (nr. 34.054):

Alles is Water

Water kende er geen naam
dan slechts de naam die wij het gaven
en zo rolde het de berg af
onstuimig als het was
met witte koppen langs rivieren
wispelturig door het land
en heilig als het maar kon zijn
om iets van dorst er mee te laven

Tot in zeeën die wij samen
zwommen in ons heerlijkheid
met witte parels van geluk
waarin wij eeuwig konden draven

Ook al waren wij voor anderen
in schande onvolmaakt
een naakte waarheid die zij zagen
in Gods poelen van verderf

Maar toch - het deerde niet -
ik hield van je
het water dreef ons sterk
en het kende er geen naam
dan slechts de naam die wij het gaven

Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 30 juli 2010

janhaak

zonnet.nl

Geplaatst in de categorie: moraal

liefde

God

3.9 met 15 stemmen

1.075

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

elze, 14 jaar geleden

een hoogstandje Jan, schitterend

lijda zieleman, 14 jaar geleden

wat ontroerend mooi de twee eenheid,die alles ontstijgt, zo zuiver als water. mijn compliment.

Ludy, 15 jaar geleden

Water waar leven uit voortkomt en dat in leven houdt toont zich in dit fraaie gedicht als een beschermende en gekoesterde eigen (en intiem gedeelde) waarheid.

Henk Knibbeler, 15 jaar geleden

Doet me denken aan zo'n ouderwets rijmpje waarbij je de bron constant vasthoudt en als bevestiging van je eigen ervaring dat op een mooie wijze met een metafoor als water kan neerzetten, graag gelezen!

pama, 15 jaar geleden

Alles is terug te voeren naar dat ene, wat kiemkracht aan alles wat leeft, ook de liefde en de poëzie. Mooi geschreven.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

bijzonder mooi! het rolt er uit, sterk!

pelgrim, 15 jaar geleden

prachtig dit gedicht voortgekomen uit 't naamloze dat zo sterk maakt -dat niets meer deert!

Geef je reactie op deze inzending: