inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.811):

Zo groot je maar wil zijn

Dansen met een vlinder
op de middelmaat van vragen
waar jij groter wilde lijken
dan wat paste in je hand
kleine emmertjes met zand
zo licht gedragen naar het water
zomaar tranen zou verslikken
in weerschittering van jaren

Zoveel dingen die jij anders zag
maar niet meer terug kon draaien
niet voor hem - die kleine man
met wie jij vlinderde op strand
niet voor jezelf
want jij had jezelf lang ergens begraven
tussen spijt en hadjemaar
en wat zo mooi had kunnen zijn

En toch - je zag jezelf niet
zoals jij danste met de wind
zo ik jou zag - een koningin
met vingertoppen in de wolken
hoge hielen opgestoken
en met emmertjes vol zand
veel groter dan jij ooit kon zijn
zag ik steeds weer
hoe mooi jij danste

Hoe jij danste - kleine voetjes
kleine emmertjes vol zand
hoe jij danste met een vlinder
hoe jij danste
hoe jij danste


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 14 juli 2010


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.1 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.628

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Wee, 15 jaar geleden
Bijna breekbaar, zó mooi.
Hanny, 15 jaar geleden
Prachtig, en wat een cadans!
pama, 15 jaar geleden
We maken ons zo groot zoals we willen zijn in de ogen van een kind en ook in onszelf. Heel mooi neergezet.
kerima ellouise, 15 jaar geleden
Een zucht na het lezen van dit moois. Stil genietend!
lijda , 15 jaar geleden
Elk woord is er een teveel, prachtig!
henk knibbeler, 15 jaar geleden
ja, ze dansten en bleven dansen, dat doen ze nu nog en als je dit leest dan is het bijna een sprookje waar je vlinders van in je buik kunt krijgen, mooi!
Marije, 15 jaar geleden
Wat een ontroerend mooi lied dat zo dansend naar de hemel reikt.....
pelgrim, 15 jaar geleden
speels en waarachtig, kortom; een fabuleus gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)