Alle inzendingen van jan

complotgedachten vreten wappies graag hun credo: denken? nee! echt véél te moeilijk en feiten deugen niet: gewoon verfoeilijk ‘zij weten alles’; stellen dús geen vraag op blaren zitten? dat valt reuze mee en anders schenk ik nóg een kopje thee…

'k Wierd wit van ouderdom, en 't leven zat en stram, In de oude woning, waar de wanhoop vaak kwam waren, En joeg me doodschrik aan, en doopte in 't zweet mijn haren. Hoe dikmaal keek ik uit, of Jezus nog niet kwam. Maar allerwijste Heer, 't mag kort of lange duren, Uw name zij geloofd, gij komt ter rechter ure.…

Er is geen begin en het einde is zoek. Moge het sterven sereen zijn toch zet het zich voort in het bloedbad van een geboorte, de geboorte van iemand anders dan, dat valt niet te ontkennen. Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een…

Ik wil voortaan elke dag Koffie met heerlijk groot gebak Daarvoor heb ik een zwak Maar al etend ook mijn gemak En heb ik echt lak Aan alle goed bedoelde adviezen ‘Elk pondje gaat door het mondje’ want elke opmerking in die richting Ontbrandt in mij een lontje En dat ben ik voortaan zat Ik schraap mijn gebakbordje leeg Om het weer snel…

Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen, dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen. Zit rustig en geduldig naast het open raam: gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam. Zoek in 't verleden weer uw frisse kinderogen, kijk nonchalant en scherp, droomrig en opgetogen. Al wat ge groeien ziet op 't zwarte…

Dat is geen frieten vreten Maar frieten genieten Want ook de frieten genieten Zo met zorg geteeld, geoogst, gesneden Gebakken en vooral Zo sfeervol geserveerd Met de lekkerste sauzen Willen ze gemeenschap Met mensen met smaak Want wie goed proeft Vertoeft korter of langer Op het Westplein 52 te Rotterdam In een Frites-paradijs And…

geloof in muren, hekken: feest voor gekkies in alle era’s hekken wallen muren ook Trump en Wiegel hebben rare kuren: geloof in geld en het bouwen van hekkies een hek houdt mensen wolven echt niet tegen zomin als koude, hitte, hagel, regen…

De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis, totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis. Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken, zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht, totdat de wachters weer de poorten…

Het heeft geregend tussen ons. Dit donker is de dag vandaag. We lopen in het park, hand uit hand. De bladeren onder ons kleuren voorbij en bouwen met de kou in hun vlees een langzaam huis voor later. De grond trekt muren op van water. De seizoenen zijn ons lichaam. Hij kijkt om. Wie aarzelt, moet hard zijn. We zoeken naar de woorden…

Het is zo anders dan weleer het is niet minder ook niet meer nog steeds voelt toch hetzelfde ik houd echt van jou steeds weer ‘k voel mij nog steeds blij als die keer dat je tegen me zei dat je hart tot de hemel welfde toen ik vroeg, kom vrij met mij en samen in die mooie tuin daar aan zee achter die hoge duin lagen we gelukkig en tevree…

Ik ga vandaag toch bloemen leggen Bloemen leggen op de plaats delict Eerst dacht ik niets, was murw geslagen Gewend geraakt aan zoveel geweld En dat natuurlijk niet alleen in Amsterdam Noem mij de plaatsen waar het niet gebeurd Het is van alle tijden, van alle volken Geweld, misdaad, criminaliteit, moord Kortgeleden zag ik hem nog lopen…

Steeds meer en ieder neemt, aan onze hebzucht komt geen einde, en straks is ons het dichtstbijzijnde, het langst vertrouwde vreemd. Wat ooit bestond tussen zon en maan, en wisseling der jaargetijden, de natuur stond ons terzijde, is dat alles ons ontgaan? Wij worden nu nog slechts door tijd, en domheid van een ramp gescheiden, wie staat…

Het was Rotterdam, 1984, winter, januari Mijn vader Gerrit Jan was stervende Er moest ’s nachts gewaakt worden Ook door mij, voor hem, om hem en Hem Want hij was een diepgelovige in de Heer Had zelfs al zijn familiegraf gekocht Met als hoofdtitel: ‘Christus Triomphator 2 maal ben ik met hem in rolstoel daar geweest Ik haalde zelfs nog…

het scheldwoord “geuzen” werd een erenaam, maar “wappies” zal dat uiteraard nooit worden: die past perfect bij negatieve horden; nuances passen echt niet in hun kraam! de echte wereld gaat gewoon haar gang en wappies schreeuwen enkel en zijn bang.…

RAMSTERDAMMER Ik ben vandaag officieel 2 jaar Amsterdammer Maar nog meer een invoelbare Jordanees Waar ik ook de JordaanDichter voor 2021 mag zijn Maar ik blijf in hart en nieren ook Rotterdammer Van oorsprong dat geboren Noordereilandkind Om later die bekende onbekende Rotterdammer te worden Als bedrijfsadviseur bij de Kamer van Koophandel…

Hoe zal ik in woorden kunnen beschrijven grote schoonheid van jouw immer lief gezicht ja bij de klanken van het schoonste gedicht zal mijn herinnering aan jou zo blijven rozengeur in golvend haar, honing jou stem bewegingen gracieus als van een ree je zang als van vele vogels sleept mij mee naar bos waar ik rust in mos, aan jouw boezem.…

Het leven verlangt steeds naar de dood. Bemin je? Weet jij waar vandaan Wij kwamen en waarheen wij gaan? Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood? Ik breng je geen geluk, ik kom Alleen vergeten in je schoot, Moe van het reizen naar de dood Die nader komt als ik niet kom. Het vuur krimpt onder dunne korst, Nauw sluit de kou van het heelal Rondom…

Droom is 't leven, anders niet; 't Glijdt voorbij gelijk een vliet, Die langs steile boorden schiet, Zonder ooit te keren. D' Arme mens vergaapt zijn tijd, Aan het schoon der ijdelheid, Maar een schaduw die hem vlijt; Droevig! wie kan 't weren? D' Oude grijze blijft een kind, Altijd slaap'rig, altijd blind; Dag en ure, Waard…

Die Karel “de Grote”, kerel en vent, misschien meer dan veertien vrouwen in bed hij schonk hen liefde, ook hij had veel pret, zijn nakomelingen nog immer present het Roelantslied echter gaat over strijd heel stellig was Karel kind van zijn tijd…

Ogenschijnlijk lijkt hij een kletsmajoor Zoals die van Paul van Vliet (MajoorKees) Maar met nauwkeurige militaire precisie Schiet de fysiotherapeut z’n pijlen doelgericht naar de pijnlijke plekken van mijn lichaam Met als doel te verzachten, los te maken Een soort medische vredesmissie Waarbij geen stilte mag vallen En de dialoog bedoeld…

Ik kijk uit mijn ramen tegen huizen aan Zeg ook maar tegen de daken Ik kan ook bij de overburen naar binnen kijken maar gelukkig ook over de daken heen Ik zie dan de blauwe of grauwe lucht de wolken, de regen spetteren, voel de sneeuw ruik het hout wat in rook opgaat ’s winters en In de zomer uitgelaten mensen op dakterrassen Ik zie ik zie…

Het zwerk wordt wit en rood, het landschap groen en geel, Onder een wolk aarzelt de morgenster, Achter een raam waakt de ster van mijn nacht. Over de stroom, die mijn boot voorbijsleurt, Begroeten elkaar de beide sterren, Over mij heen ziend.…

je DNA heb jíj niet in de hand je daden? nooit geheel je eigen schuld je eist van anderen soms veel geduld al pest - verpest - je sóms het hele land maar wappies, tokkies, would be “criminalen”: terecht dat ze jullie op komen halen…

Van de hoog omgroeide toppen naar de vlakte, - als uit een kreek van geheimenis en duister en verborgen koelte, - bleek en onzeker in het krieken van de morgen, vloeit de beek. Rusteloos, - alsof zij, telkens weifelend, zich vergewist, dat zij niet al van de aanvang in het volgen zich vergist van de haar bestemde voortgang, - doolt…

‘Zal de woestijn bloeien als een roos?’ Een lied wat zo opgewekt wordt gezongen In de Nederlandse Geloofstempels Nu met honderdduizenden bloeiende klaprozen In zovele oer Nederlandse landschappen Zie ik het wel voor me in die Negev-woestijn Bloeiende rode rozen, honderdduizenden Maar zo kwetsbaar als de klaproos is Zo kwetsbaar zijn in…

Zoek geen speld in de hooiberg als je pijn hebt in je donder maar ga naar de fysiotherapeut die drukt en drilt als een boor en zet ‘n naald op de pijnlijke plek prikt je niet lekker maar niet lek laat die plek wel lekker sudderen als oma’s draadjesvlees in de pan je wordt losgemaakt, vrijgemaakt van ongemak, pijn, ‘t voelt als herboren zijn…

Bij het insluimeren van de nacht en lichtend dagontwaken hoor ik door het venster zacht geluiden van schone ochtend in koeren van de duif begin van het vredig dagen. En vriendelijk klinken tonen van menig vroege zangers vanuit het lover van de bomen of roep van buitelende vogels in ‘t veld of ginds in ’t water en ’s avonds sluit de nachtegaal…

Een ei uit Eierland wist zelf niet hoe: Ik ben dus basta! zei dat blije ei Dus iedereen viel stil door haar gevlei En zei: de waarheid lijkt verdraaid een koe De kop? Het ei? Wat eerst komt móét je weten: De hen is nodig om een ei te eten.…

De heer Pieter Omtzigt, u Komt voor mij Dicht in de buurt Van ‘De Christus’ U neem die C Van het CDA Dan ook mee In uw nieuwe partij Partij ‘Omzien” Waardoor De burgers Maximaal beschermd worden Tegen de fratsen De onfatsoenlijkheden De zonden van de overheid Hun schuld, hun schuld hun grote schuld En de Here, de Here Zag dat…

Ad fundum, tot de bodem leeg met zichtbaar genot Waar ik eerst geen slok van door m’n strot heen kreeg Ad fundum, vul mij opnieuw mijn glas Met ’t sprankelend heilzaam geestrijk vocht Ad fundum, nooit is mijn glas half leeg noch half vol De bodem is slechts bereikt bij mijn laatste ademtocht Ad fundum, vul mijn glas tot aan der rand, niet…