Alle inzendingen van jan

De flamboyants ontluiken groen en rood; Onder hun lommer zal de markt beginnen. Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen De vruchten op haar hoofd en van haar schoot. In het goedkoop hotel van Boabdil Blijven de blinden dicht, de gangen stil; Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren,…

Ik zie hier op het Binnenhof Mijn ideaal vervliegen Ik wou dat ik 2 Rutte’s was Dan kon ik nog meer liegen…

Schrijven van mijn hand zoekt bevend de lijnen die ik zou lopen door schaduw van lommerrijke lanen beschenen door maanlicht omfloerst door kransen van kleuren besprenkeld met sterrenlicht fonkelend door tere lover inspirerend tot gedicht en in heldere beken sprankelende weerschijn van nachtelijke romantiek spiegel uit “Duizend en één…

helaas! géén vers, géén regels, niets gepend de soep was op, het vers - ontzield - bleef weg ‘t-is waar; het klopt volledig wat ik zeg niet eens wat losse regels - ach het went verbazing, blijdschap: tóch nog iéts gedicht opnieuw, al schrijvend, prozaïsch gezwicht…

Dromend in wervelend verlangen naar nieuwe dag waarin helder licht weerschijnt verlangende momenten naar rust bij hen die wachten op gebeuren in hartslag waar Cupido zielen raakt twee in één zullen smeden en geen pijlen worden gemeden. Dromend vanaf vroege morgen.…

Wie van plan is in land te investeren zoekt op basis van euro’s ’t beste uit trekt al heel snel een verstandig besluit en laat zich niet zomaar alles aansmeren. Bij voorkeur gaat hij niet naar Griekenland maar zoekt liever vertier in Disneyland.…

Woorden en letters dansen voor ogen geven mij rust noch duur drijven tot vormen van regels en waar vroeger mijn tred vol kracht nog was neemt nu mijn brein langzamerhand het tempo over. Het is geen plaag, meer verandering van actie een statisch voortgaan in bewegende belangstelling het goede gevoel, te zijn, niet meer te moeten maar des…

Hoera, hoera, hoera Het is vandaag moeder-dag De mijne is al jaren dood (1913-2009) Maar de zijne nog jaren niet Die van mijn levenspartner, mijn man Het is mijn schoonmoeder van 86 Zij heeft al weer 3 jaar een nieuwe vriend Is ondernemend, fietst, rijdt auto Is actueel, sensueel en humoristisch Natuurlijk heeft zij een pijntje, een kwaaltje…

beheers corona: dáárom vaccinatie! onbuigzaam tegenwerken ongeschikt in elke bovenarm met spoed geprikt corona meester zijn: een topprestatie! “totaalgarantie”? wát een dom fantoom perfectie blijft een wereldvreemde droom…

Een beetje stervend zie ik vanuit ’t raam druilige regen bedekte hemel met wolken somber grauw glimmend natte straten een beetje stervend mis ik bloemengeur en heldere horizon aan ’t einde van de dag breken toch de wolken zodat ik in laatste zonlicht niet meer hoef te sterven maar toch nog leven mag.…

Hoor in donkerste duister van schaduwende holen achter mij schuifelend schuren van zoet gefooisde stemmen gesproken door gladde gespleten tongen tussen naaldscherpe holle spuitende tanden…

Na dagen door zonlicht beschenen straten in zee van neonlicht gehuld uit etalages schreeuwen reclames en kassa’s worden rinkelend gevuld. Dan loop ik later door duistere wereld als ook het neonlicht is gedoofd, verdoofd, versuft, doelloos dolend door eenzame straat van geluiden beroofd. De nacht blijft wachten op nieuwe morgen en vraagt…

Wat rij ik graag Duitsland binnen o.a. het land van mijn dromen er zijn er dus meer maar mijn Duitsland met mijn lievelingstaal met mijn Bach zijn cantates, zijn passionen met mijn Berlijn haar ‘Unter den Linden’ en wat zien ze me graag mij en mijn mede Nederlanders Duitsers zijn dol op Hollanders En dan verbeter ik ze natuurlijk: “We…

Gedachten doen mij naar ’t ver verleden dromen herinneringen aan jouw lach en schone jeugd hoe graag laat ik die tijd weer tot mij komen en mijmer over lieven minnekozen en deugd. Doch tijd, d’ illusie van vervlogen vreugd, heeft ons getekend tot het beeld van heden dat slechts op verre toekomst zich verheugt en liever niet meer denkt aan ver…

Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys, Verstooten, rein van roem, alleen behorend In 't heilloos gilde der Poètes Maudits, Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren - Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald, Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen, Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt, Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…

Je luchtkus naar je overleden man Martin Deed me pijn en doen breken tranen biggelde over m’n wangen Ik droogde m’n tranen van (je) verdriet Omdat jouw toespraak zoveel hoop biedt Ondanks de toen zo opkomende donkere wolken Wolken die ook het pijnlijke verlies loslieten In wat zoveel mensen mee maakten en maken In ons Nederland van de zo…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

Aan vrede, aan bevrijding, vrijheid Werk je ook met je vijand Je voormalig aartsvijand Nu je naaste buurland, buurvriend Duitsland Bondskanselier Angela Merkel Houdt traditionele 5 mei lezing Gestreamd Berlijn-Den Haag Met MP Marc Rutte van Nederland Samen gaan ze ook in gesprek Met studenten over vrijheid Laat vooral de jeugdige studenten…

Ik heb veel fantasie Heel veel fantasie Maar nog meer Werkelijkheid Wrange werkelijkheid Het verschil tussen fantasie en werkelijkheid Ken ik natuurlijk als een natuurlijke En draag ik al mijn hele leven mee Fantasie is voor mij overleven!…

‘afgunstig’: echt, het enig juiste woord want wijk je af, geheid je kop als straf je lot is minstens: monddood (koren, kaf...) want boven ´t maaiveld, dát is ongehoord maar altijd óók die ondergrondse stroom die onverwoestbaar zingt: bescherm je droom Jan woordenaar Bontje, 2 mei 2021…

Ik zou sommige mensen, lieden Wel eens een harde klap willen verkopen Op d’r kont, op d’r bek Of op d’r smoel willen slaan Of erger d’r nek langzaam breken Zelfs morsdood willen schieten Maar ik beperk me tot die gedachten Alhoewel ik mentaal, zeer samenhangend sterk verbaal en langdurig tekeer kan gaan Ik schreeuw, gil, ik tier Het snot…

Golven rollen als branding over het strand En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan Wissen sporen van verleden uit het zand Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan En peinzend op ‘t duin over verre watervlak Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…

Gisteravond werd ik geprikt Met het Pfizer-vaccin Ik voelde me wat loom Ik voelde een stijve arm Ik voelde me ook bevrijd! De nacht na de prik: Wat voel ik? Wat ervaar ik? Wat wil ik delen! Wat wil ik vooral delen!! Nu dit Dat ik dit deel met de wereld Ik, een van die 7 miljard Ik als wereldburger Ik als Europeaan Ik als Nederlander…

Ze zitten in de grote hal gedwee te wachten, voorzien van dode bloemen en van troostend fruit, tot de portier door middel van een belgeluid het sein zal geven om zich ziekenwaarts te jachten. Intussen roken zij een sigaret en roemen de dokters, die vandaag de dag heel kundig zijn, of lezen bordjes, die in ziekenhuislatijn de kwalen paviljoensgewijs…

Gisteren kwam ik weer langs die bloemenwei waar wij in het warme voorjaar speelden en dacht, wat is dat allemaal lang voorbij ook dat wij samen daar die dropjes deelden. De tijd gaat in ons leven toch zo razend snel amper kunnen wij van jeugd nog te spreken dagen van ons goede doen verdwijnen in een tel komen we in ouderdom gevuld met gebreken…

Binnen dit leven voortdurend bezig angstig te zoeken naar restanten van een ander leven, maar tekens van weerzin en wanhoop, een vuilnisbelt, een oude teddybeer, beheersen het landschap. Er is moed voor nodig om te beginnen, het gezicht van aarde hoopvol te vinden, de ochtend een gelegenheid. ---------------------------------------- uit…

De nacht is duister en diep En spaarzaam schijnen lantarens In de mistige natte steeg Waar ik diep in mijn kraag verscholen Over ’t glanzend nat plaveisel ga Troosteloos staren donker ramen Als koolzwarte niets ziende ogen Gevat in gevels als kale doodskoppen Mij angstwekkend luguber aan En ik heb geen wens dan deze Doodse stad zo snel mogelijk…

de hele wereld wordt verziekt, helaas - het bos, de lucht, ook tijger, krokodil - omdat het Geld, dat monster, álles wil en macht zegt: protesteren is geraas! maar drommels, zelfs vandaag gloort toch weer hoop het groene droomt en strijdt - en stopt de sloop…

Ik heb echt even gehuild Want ik ben vol van VOLT En raakte overvoert door De maidenspeech van Nilüfer Gündo?an! Want wat ik ervoer IS In een woord te vangen Hoop Hoop voor de jeugd Hoop voor de politiek Hoop voor de toekomst Hoop voor Nederland Hoop voor Europa Hoop voor de Wereld Nou, nou, dat is een hoop Ik keek in de spiegel…

hak vormen uit een alfabet buig de rij van a tot z totdat hij breekt bij de k als een tak die knapt de prijs van de omelet is het breken van het ei teken van voren, opzij en boven contouren van een lichaam splinters klinkers spatten tegen je veiligheidsbril weet wat dit worden moet de vormen moeten uitnodigend lezen hak er een taille…