Alle inzendingen van paul

Mijn lief is verliefd Zegt straks haar woordjes voor die ander En ik kan vergeving schenken Want dat vindt ze fijn Ik hou van haar maar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd ’t Was misschien niet te voorkomen Of dom te denken dat wij altijd Maar ’t doet zoveel pijn Die hij en haar daar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd…

Uit een achtergrond van nacht, treed je naar voren, je schemert zacht, blijft me bekoren. Naakt staan we voor elkaar, raken elkaar nog niet aan, liefdesstralen behoeven geen gebaar, maar één blik doet alles verstaan. Als alles rondom zwanger wordt, van sensualiteit, is de tijd te kort, ik wil je nooit meer kwijt.…

Witte zachte bloemen bloeien op je graf en naast je kleine steentje de teddy die ik je nog gaf Ach, mijn lief klein meisje dagen gaan voorbij maar in de zware nachten dan huil ik je weer bij mij Dus kuis ik nu de plek waar jij zachtjes rust en wacht in mijn gedachten tot jij mij eens wakker kust…

Vandaag vliegen vogels ver Vliegensvlug voorjaarsvluchten Langs lusteloos land en luchten Lente lonkt en licht is later Waarom dan woekert winter Waar jouw warmte wezen wil Koud mijn kamer, klam en kil Kent slechts kramp en kater Daarom dwingen mij dagen Doemdenken op den duur Vervelen op een voorjaarsuur vliegende vogels mij…

En daarom wil ik een waterdruppel bewonen in de schoot van een trage rivier even ongeboren blijven. Eenmaal in zee, me zorgeloos wentelen in zilveren dagen van rust - wachten op de dingen die komen gaan. Is er een kans dat het zonlicht in mijn waterdruppel breekt en ik weer terug ben, onbevreesd weer al mijn kleuren ken?…

Ik zeg mijn lidmaatschap op Of beter nog: ik deserteer Wil niet meer horen bij de troepen, waarvan ik het uniform ooit droeg Ik doe niet meer, ik wil niet meer Ik stap uit het leger van de dommen en ook uit dat van de verslaafden Verlaat dat van de berekenenden Laat mijn stem bewust verstommen, ben doof voor hen die mij laafden Vind het…

Je was er niet, dus ik je zachtjes strelen dacht je nog mooier dan je bent dacht je wild en willig, ongeremd kon naar believen orgasmeren ik dacht, want ik had niets omhanden, jou in door mij gewenste standen bedacht de nooit geweeste keren Je had verdriet, dus ik je fantaseren ‘k was zoveel zachter dan ik kan was je vriend, vriendin, je…

De eerste dag bedacht hij haar en voorzag haar van een kroontje Hij was geen god en dus feilbaar, zij was eigenlijk heel gewoontjes Maar omdat hij nergens and’ren zag, was zij het mooist op aarde Zo leefde hij blij van dag tot dag met het opzien dat hij baarde De tweede dag dacht hij ‘geluk’ en dus was het voorhanden Steeds groter werd…

Geplaagd door krijsende dromen Verscheurt de dwaas zijn kleed Van schemervreugde. Zijn onschuld is gestolen, geboren Uit de vruchten van Moordende doornen, Bloemenzaad, Blank als maagdelijk zand Op niet gekende kusten, Verstoven in zinloze banen. Hij zingt het lied van Valse minnaars, Om te overleven in de Wereld van de flikkerende nacht…

Elf vijfendertig, hij haalt nog een beker koffie de trein op weg naar haar is weer te laat Hij nipt de bruine drab en hij vraagt zich af of-ie nog wel zo welkom is in ’t huis waarheen hij gaat De duif op het perron is een teken, dat is zeker als die straks op hem toestapt zit het goed dan houdt ze nog van hem, hij bijt wat in zijn beker en ziet…

Ik heb vannacht een ster uitgezocht voor mijn opa die moest gaan Een ster voor iemand zó bijzonder dat hij eigenlijk alleen moest staan Nu kijk ik naar de sterren en huil ik naar de maan Dan straalt daar weer die éne ster dus is mijn opa eigenlijk nooit weggegaan Hoog in de hemel straalt die éne ster het lijkt dichtbij maar toch te ver…

waarom niet nu die mooie woorden, die onvermijdelijk gaan vallen, als jullie om me heen staan en om beurten, om het hardst en met z’n allen staan te roepen hoe lief en goed ik was. Ik hoor je zoveel liever nu dan zoveel later pas ik wil die stoet nu langs zien trekken wil ze bij leven liefst lang tellen wil nu al weten wie, waarom, welk…

Veeg elk verschil van mening van tafel Haal uit de kast je mooiste glazen Vul ze met wijn of met bier van gember Laat ons drinken en zuipen als dwazen Veeg met het schuim onze prilste zonden Laat ons vergeten wat ons onderscheidt Laten we klinken op onze banden en standen Zijn voor altijd, voorgoed, verleden tijd Veeg met de drank…

wij hadden er wel van gehoord we moesten nu een leven leven moesten dansen op het koord tussen later en nu even nee, wij niet als ouwe lullen kwissen-starend op teevee, ons met nootjes zitten vullen, maar lekker manisch met z’n twee dus vreeën wij de hele nacht en lulden tot de dag begon wat hebben we gedanst, gewacht totdat ik naar de…

je was de westenwind die door mijn haren gleed met zilte stem van troost in lauwe nachten je was de koele glimlach van de zomermaan je was het licht dat sprong van ster naar maan je was die ene vogel hoog daarboven die knipoog van de warme julizon je was de korenbloem je was het blonde koren je schreef je eigen melodie je…

Ik ken jouw gedraai, je babbels, je grappen Ik neem jouw beloften met een kilo zout Maar als jij op me wacht, mijn pilsje al open dan voel, nee dan weet ik dat ik van je houd Want jij bent de broer die ik graag wil hebben mijn vader, mijzelf, jij bent mij vertrouwd Jij kent mijn gezeur, mijn te harde lachen Jij noemt mij een branie en jij…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

Wereld, wees een vriend Geef mij ’n glas ver voor mijn dorst Weer mijn kater voordat ik drink Strooi mijn stoep lang voor de vorst Krab m’n wondjes open voor de korst Wereld, wees een vriend Plak een pleister voor ik val Kom langs voordat je het belooft Geef mij het doelpunt voor de bal Wissel mijn band ver voor de knal Wereld, wees…

Op zoek door de nacht, Geleid door onbekende winden, Zacht fluisterend als veren in Het ruisen van verborgen verlangens, Glijdt het bloemenschip der dromen. Zijn boegbeeld, Een nimf oprijzend Uit een zee van rozen, Oogt trots, De lieflijke blik afgewend, Strak gericht naar De weidse verten Van een lokkende toekomst. Verscholen in de schaduwbloemen…

Zoals onverzadigbare verlangens, Beelden van eenzamen, verstoten uit Een kilharde wereld, Schemerend zweven over de Grifgezaaide wegen van Bedrieglijke vergetelheid, Zo zoekt de immerdwalende droefnis Naar verlossing uit haar Eindeloos labyrint. Samen gaan de tijdloze Gedachten, geketend aan Het voorbijglijden van de Onbezorgde dag, Over…

Kijk, Luister, Vraag niet. Verlangens bedolven onder De mateloze woede van hen, De rusteloze zoekers. Ontdekkers, Beschermheren van Onbezonnen geluk. Waar dwaal je? Dromend door het Zwartglimmend stratenvocht? Alleen Gedachten denkend. Je gelaat, Een schim, Oplichtend mooi gevangen, Droef van weggedrongen smart, Achter je sluier,…

mijn droom was stomweg wat geluk, hij deed alsof ie dat verkocht ik had hem al die tijd gezocht, ik kon 'm dromen dus toen hij zei dat hij een kamer had en dat ie mij intens aanbad waren mijn koffers snel gepakt en in 't begin was het een feest in harmonie, als een orkest een vals akkoord zag ik als test voor wat we hadden ja shit, zo denk…

ik ga de trap op: meer dan zestien treden hoog, op de tribune steekt mijn vader trots zijn duim op maar ik ben acht, angstig, m’n badpak nog te droog; daar beneden wacht het water, maar ik stop ‘k verwerp de duik, overweeg de laffe sprong, maar ga liever op m’n knieën nog de trap af ik weet bij god niet meer waarom ik hieraan ooit begon: of ik…

Voor Eddy Van Vliet Terwijl Herodes in zijn arme tent in het bewaakte vluchtelingenkamp een bord gekookte groenten eet met wat brood en wat water, blijft plotseling de felle lichtstraal als destijds de ster. De prikkeldraad wordt door het helder licht Als met sneeuwkristallen verzilverd En de lopen van de mitrailleurpistolen glanzen Geolied…

Kristalwegen schept de volle maan in vorstnacht In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten hoeken scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht Maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos Begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is…

En vanaf nu nooit meer zeggen niet meer zeggen dat het er niet toe doet dat ik er niet toe doe ik heb behoorlijk veel te zeggen en al zeg ik het niet altijd goed wat ik nu zeg, dat doet ertoe ‘k Wou zeggen dat ik ooit eens wist hoe oorlog om kon slaan in vrede en dat, toen bleek da’k me had vergist, ik als hardste heb gebeden om weer te…

krap vier dagen bleef je glas staan, ik dronk eruit; het was van jou maar ik heb de afwas net gedaan spoelde je weg; het sop wat lauw dus ik boende je lieve glimlach uit de bodem van het glas en wist dat morgen weer een dag zoals gewoon weer zonder was weer zonder dat niet-zeker-weten weer zonder stiekem houden-van zonder met onze maten meten…

ik zag je hier vanochtend fietsen, met je vriendjes aan de praat ik toeterde, je zag me niet dus reed je midden op de straat natuurlijk zou jíj nooit zo rijden en woon je hier een uur vandaan maar god, ik heb soms van die tijden dat ik hier jouw fiets zie gaan en dat een man die zit te slapen blind is voor jouw kinderspel en dat hij jou…

Lange dikke wollen jas Altijd eendre zware pas Loopt hij voort en loopt hij voort Loopt van oost naar noord naar voort Stopt en staat heel even stil Denkend dat hij keren wil Loopt weer verder dan naar noord Loopt hij voort en voort en noord Zoekend zoekend naar het oord Waar z'n kinderziel ooit werd vermoord…

En er’s niemand voor haar problemen met baan, de studie en die vriend Dus loopt zij op haar eigen benen waarop ze staat, de kost verdient Maar soms zijn benen niet genoeg om de last van ‘t hier te dragen dan hangt ze liever in de kroeg mijdt spiegels waarin haar ogen vragen Ze heeft geleerd voor dit tentamen ze kent zichzelf, weet di’s een…