Alle inzendingen van peter

het jongetje in mij is altijd gebleven naast stil verlegen vol met fantasie bang te falen ook in de verwachting altijd overal weer waaraan hij denkt te moeten voldoen het jongetje in mij bereisd de wereld in menig avontuur nachtelijk in stilte dansend dromend van alle ondeugd die hij dan begaat met vrienden daar die hier er niet…

Een kleine mijlpaal, groot van betekenis – je hebt de tocht volbracht, ging gebukt onder zorgen en schroom, maar bent opgestaan met nieuwe kracht. Je lijf en geest vroegen tijd, al vond het ego dat lastig te verstaan; je leerde luisteren naar zachtere stemmen, leerde dat kwetsbaarheid mag bestaan. Niet alleen liep jij dit pad…

Ik was een Merckx in ’t diepst van mijn gedachten Een Anquetil, een Coppi of Fignon Een Zoetemelk, Hinault of een Lemond Met bijna bovenmenselijke krachten Een renner die per se Parijs wil halen Die moet nou eenmaal altijd blijven malen…

Jaren geleden, tussen muren waar de nachten koud zijn en mensen verloren zoek ik houvast in werk dat ik nauwelijks begrijp onbegrepen, net als ik. Mijn lichaam nog vol van verlies, pijn die niet werd gezien, artsen die wegwuiven, echo’s waarin ik mezelf niet terugvind. Waar het hart stilviel en vertrouwen wegsijpelde…

Ik leer anders denken een metamorfose, diepgaand door vriendschap anders gewend kwaliteit groeit in mijn hand Rappen als ontdekkingstocht belevenis als zoete drug dagelijkse plichten, schone kracht een nieuwe orde in mijn leven Kwetsbaarheid werd ooit tekort nu zuurstof voor mijn groei negatief of atypisch ik denk verder…

In de gangen van beleid, waar stilte niet vanzelf spreekt, leefde jouw oordeel, jouw rust, jouw doordacht gesprek. Peter, met pennenstreken en betrokken hart, gaf jij richting aan besluiten, bracht je zaken op gang, Altijd een luisterend oor en een kritische blik, met zacht gezag stuurde jij het brede proces op gang. De dagen gevuld…

Ergens tussen tent en tak tussen muggenspray en afwasbak daar gonst het brein, daar kraakt het kind het is waar het grote denken begint. Geen som of saaie schooltaak hier maar Pieters fameuze Raadselkwartier! Waar hersens zweten zonder gym en de winst geen sticker is, maar glorie met een glim. Pieter — de man met de zwembroek van wol, met…

“Ja, morgen gaan we met de Tour de France De bergen in, ik weet je bent geen klimmer Maar geef het daar niet op, nooit en te nimmer Ook jij hebt op succes een goede kans Jij wordt zodra je aangekomen bent De snelste daler in het klassement”…

uitkappen naar links daarna uitkappen naar rechts en dan schildert ze de bal in de verre hoek een subliem kunstwerk…

ik stond vol in het leven werk, plannen, dingen om naar uit te kijken en toen zei de dokter het dat ik ziek ben. ernstig ziek en dat het niet meer goed komt alles stond even stil ik dacht: dit kan niet maar het was zo sindsdien is alles anders niet meteen, maar langzaam de tijd voelt anders alsof je ineens weet wat hij waard is ik…

In Groningen komt een ‘AI-fabriek’ Die de gehele regio zal pleasen Met hyperdoelgerichte expertise Als bron van innovatie en techniek Men heeft over die plek geenszins getwist Want dat had de fabriek al zelf beslist…

er was een tijd van plannen maken van later, ooit, van grote dromen je rende mee met volle dagen het leek alsof niets kon ontkomen tot woorden vielen, stil en koud een waarheid die je niet verwachtte geen hoop op ‘beter’, slechts vertraagd de toekomst vond plots eindigheid hoe leef je door, met wat je weet als niets meer vast lijkt, alles…

het begon op een gewone dag toen alles nog klopte de agenda vol de toekomst open en dan een paar woorden klinken alsof ze ergens anders thuishoren maar ze zijn voor jou ongeneeslijk levensbedreigend tijd ineens verandert kijken voelt adem zwaarder ruikt de lucht scherper ligt elk gesprek dichter op de huid je leeft nog steeds…

zestien kaarsjes op de taart een lach die iedereen vermaakt vandaag ben jij het middelpunt omringd door liefde, zonneschijn je dromen dansen in je ogen de toekomst lacht je tegemoet zoveel moois nog voor je open door de kracht in wat je doet je groeit, je bloeit, je schittert een ster die steeds verder reikt met elke stap die jij zetten…

in ons hart ben jij levend gebleven stil en warm, voor altijd daar jouw naam klinkt zacht in onze dromen als fluistering van wie je was voor ons bent, en altijd zal blijven we vergeten niet jou te herinneren herhalen keer op keer jouw verhaal van jouw vriendschap die ons omarmd van de liefde die nooit verdwijnt omdat zij in ons doen en laten…

Ik hou normaal vooral van het gewone Vandaag ben ik dus best tevreden met Die sokken en die schroevendraaierset Jaloers ben ik toch echter op mijn zonen Ik wou dat ik op deze Vaderdag Ook eventjes mijn eigen vader zag…

hey jij, Goeiemorgen. Weer een dag zonder zorgen? je hebt er weer zin hè. Ben je er klaar voor, klaar om beoordeeld te worden? Jouw oordeel en andermans ogen in samenwerkend verband. Hetgeen dat je overeind houdt is je zelfvertrouwen, dat meegesleept wordt aan je hand. Voor als iemand het vraagt: Het gaat goed! Het gaat goed Je bril staat…

je staat niet graag luid op de voorgrond bent geen vlag die in ochtendbries wappert maar ben je er — betrouwbaar als een huis dat in stilte schuil geeft, warm en stevig is je handen rusten vaak rusteloos wachtend totdat ze voor mij nodig en helpend zijn als een baken, snel en zeker, staan ze klaar een vaderhart immers weet, zwijgt en telt…

maakte een lange wandeling rond het gehucht met de stilte als een torenvalk in de lucht in de late lucht…

Eiken zijn de bomen van het dies irae; als de grond breekt zullen zij, over het land gezaaiden, toekijken met een oud, houten gezicht dat onbewogen blijft: te veel stormwind is in hun taaie takkenkroon verstard; zij zijn niet meer verstoord door groei, dat eeuwenoud tumult en in hun stilstand glanst niets op van minachting, van deernis…

gevangen als ik alsmaar was in de genade van het duister en het licht reis ik nu niet langer meer geketend door de tijd als een lichtgewicht van zeis naar zicht…

in het weiland van de alledaagsheid bloeit plots een prachtige bloem…

zeventien jaar, wat vliegen de jaren hard voor een gozer met brains én een gouden hart van schoolbank tot studie, je doet het gewoon alsof het niks is — met één hand op je telefoon bij de Spar ben je chef vullen en spiegelen laat de vakken strak in het gelid daar staan om na werktijd, hop de gym te bezoeken om met gewichten spiermassa te bouwen…

De Spoorwegen een klassemaatschappij! Ik sta mij niet meer tweederangs te voelen Al starend naar te dure lege stoelen Weg met die nare klassenmaatschappij! En voor een eerste-klasse-sprinter gaan Ze maar naar atletiek- of wielerbaan…

Ik zag een zwangere vrouw Maar meer nog zag ik een kind Ik zag het in haar ogen De glinstering van het kind Ik zag het in haar ogen Het kind wordt nu al bemind…

ik was een rijk man ik bezat een huis met veel en ruime kamers het voetpad en de straat zijn de loper waarover ik van de ene naar de andere kamer ga de lantaarnpalen zijn de schemerlampen aan de wand en de blauwe lucht is het plafond van de gang de hal van het ziekenhuis was mijn woonkamer, de refter van de universiteit mijn…

in een wereld vol schermen, klikken en swipen waar letters en duimen voortdurend bewegen in boeken, in pixels, in filmpjes vol verhalen wacht een wereld om in te verdwalen een moeder, een vader, een kind op de bank een tablet, een boekje – digitaal en oprecht samen verdwalen in werelden zo groot waarin draken vliegen en helden rennen een…

we hebben pieken en dalen gekend kenden zonneschijn en storm alle kleuren van de seizoenen hebben wij samen zo doorstaan we hadden heldere en donkere dagen maar steeds stonden wij naast elkaar in elke winter en elke zomer was jij het licht in mijn bestaan jij bent mijn liefde, mijn enige alles of het nu regent of stormt ik ben helemaal…

Als ik vandaag geen enkel kritisch woord In zake Palestijnse genocide Of autocratische regeringslieden Van onze nieuwe kerkvorst heb gehoord Was, hoop ik, bij die installatiemis Alleen iets met de installatie mis…

in ’t hart van Katoren klonk eens zijn stem een koning zonder kroon, maar met een pen hij schreef van Oorlogswinter, koud en zwaar of een briefgeheim, verborgen en klaar zijn Pjotr vond zijn weg in Siberisch land, de kunstrijder gleed elegant over het ijs Oosterschelde windkracht 10, een stormachtig verhaal de kloof tussen mensen vormde zijn…