379 resultaten.
Boekenwurm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.955 Ik kluif de klinkers kaal tot bot
stil mijn dorst lavend met mede
blik zin’lijk naar de volle snede
en smikkel van het puur genot
‘k laat mij de volle verzen smaken
veeg vette letters van mijn lippen
probeer de blanke kern te strippen
doch taal niet om de vorm te kraken
ik vreet gedichten bij de vleet
verslind verhalen als een toetje
hiervan…
Nick
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.951 Mijn handen hebben zacht
de jouwe aangeraakt
en ik vond vol verwondering
herkenning in het hart
alsof de leegte slechts
gewacht had op jouw naam
ik rende schreeuwend
over naakte toppen
radeloos je adem na
die nevelde langs zuchten wind
in mijn gevoel stormde
de echo van jouw leven
blind heb ik gezocht naar licht
achter je neergeslagen…
Mijn broertje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.944 Lieve Heer, 'k wil U iets vragen
over het broertje dat U me gaf
Mama zegt het is een zegen
dat wij dat lieve kindje kregen
ik vind het eigenlijk een straf
Toen hij kwam was ik zo blij
want met hem zou ik kunnen spelen
voetballen en racen met de fiets
maar deze baby kan werkelijk niets
dus zit ik me stierlijk te vervelen
Mama zegt dat…
Uitgespeeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.869 De wind speelt met een lichtblauw lint
streelt glooiende plooien in zijige glans
dat lieflijk deint als ‘t getij in haar dans
waarmee ze golvend de zeeën bemint
Zo lijkt het de jonge moeder althans
die amper bewust waar zij zich bevindt
haar starende blik aan ‘t beeld verbindt
als houvast voor haar wank’le balans
Schijnbaar stoïcijns…
Enkel een naam
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.858 Sint staart naar het blad papier
waar een naam op staat geschreven
daar is het al dagen bij gebleven
en dat vergalt Sint’s rijmplezier
hij graaft diep in de woordenschat
naar iets wat zijn gevoel vertolkt
maar het brein lijkt zwaarbewolkt
en troebel als een blubberbad
hij vindt niet wat hij dichten wou
blijkt de letters stom vergeten
heeft…
Als echo's vragen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.843 De zon ging onder in onze ogen
toen duisternis de jouwe sloot
en schemer over dagen daalde
het waarom blijft antwoord smeken
aan de stilte van jouw dood
maar echoot slechts ons onbegrip…
Onvergetelijk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.843 Mijn adem heeft zich om jouw naam gevouwen
en draagt zijn klanken deinend door het bloed
voor ze als tere fluistering de lippen strelen
jouw beeltenis heb ik in mijn zicht gevangen
en elke lijn zorgvuldig op het vlies gebrand
zodat jij rust in elke blik
de warmte van je stem zweeft voort
gevleugeld door mijn zuchten
die de stilte van jouw…
Morgenstilte
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.819 elke ochtend rond half achten
schoof je de gordijnen open
om te kijken of de zon werkelijk
- zoals ik zei -
op jouw lach was blijven wachten
je pakte dan m’n hand
en keek
met diep ontzag
naar het natuurlijke ontwaken
van de nieuwe levensdag
maar opeens was alles duister
nergens scheen een helder licht
de morgen zweeg
mijn handen leeg…
Het antwoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.799 Zwijgzaam plukt zij
prille klokjes uit haar tuin,
wiens ongereptheid teer
belofte van de lente luiden.
Ze vlijt de bloempjes neer
tegen mat glanzende woorden
en hoort de stilte galmen
in de klanken van zijn naam.
Pas als de leegte in haar naar
de diepte van het missen vraagt,
vindt zij kracht om uit te spreken:
“Omdat hij zo bijzonder…
Verlangen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.780 Kind
zoals jouw hart vanavond klopt
verwachtingsvol
gevuld met hoop
diep verborgen ook wat angst
zie ik in je ogen
Sint
voor jou een mysterieus figuur
die vreugde brengt
door geven
je wensen kent en alles weet
van diep verlangen
Vind
deze avond
tussen geschenken
kracht van het intens beleven
en blijf altijd geloven
in dromen…
Mijn laatste wens
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.775 Als de dood mij heeft beslopen
mij de tijd niet meer kan kwellen
wil jij dan de stappen tellen
die ik naast je heb gelopen?
Als mijn lijf onder de zoden rust
wil jij dan denken aan die keren
dat wij elkaar mochten begeren
aan hoe innig ik je heb gekust?
Als je stemmen droomt in fluisternis
die zuchtend mijn gevoel vertalen
wil jij de…
Gebeden onbegrip
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.774 Lieve Heer ik zit heel stil
en houd mijn ogen stijf gesloten
mijn handjes vouwen kan ik niet
want zoals U vast wel ziet
heb ik mijn rechter duim gestoten
Lieve Heer, U ziet het meest
dat wist m'n ma mij uit te leggen
dus misschien kunt U mij zeggen
wanneer ik toch zo stout ben geweest
Mijn hartje heeft zoveel verdriet
ik weet wel...,…
Drenkeling
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.756 Zo de donkerkoele bruisende branding
stroomt over een sneeuwwit strand
hunker ik de gloeiende zon te vloeien
tot een zwak scharlaken schemerlicht
Ik verlang de lucht zinderend
haar krekelgeluiden te mengen
met het steevast bulderen
van gepassioneerde kleurenpracht
als peluw van de nacht
zodat ik mijn schaduw kan rusten
alleen gelaten…
Bedankt
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.754 Dag mevrouw, laat mij eens raden
och hemeltje lief, ik zie het al
uw oogleden hangen naar beneden
daar moet echt in worden gesneden
en ja, de rest lijkt puur verval
mag ik nog een momentje checken
een rimpel hier en een rimpel daar
dat moet behoorlijk worden gelift
voor hetzelfde geld –gewoon als gift –
verwijder ik ook dat junglehaar…
Zorgen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.748 Gewikkeld in beweende doeken
draag ik de dagen naar de dood
en vlij ze stervend in zijn schoot
terwijl m’n ogen zorglijk zoeken
naar die ene zwakke schicht
dat ik vast zou willen grijpen
om zijn groei te laten rijpen
tot hij vlamt van levenslicht
Ik omklem met al mijn macht…
Daar wil ik je toebehoren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.723 Waar bergtoppen nevelen doorboren
avondlicht rood in rotsen brandt
een echo machtig rondjes zweeft,
zijn vederdek met wind verkleeft
en nacht verschijnt aan schaduwkant
daar wil ik je toebehoren
Waar zon en zee elkaar verloren
`s ochtends stormend vroeg ontwaakt
wilde stromen niet te stoppen
driftig donker golven koppen
donderend…
Margrietjes
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.716 Ik zag Margrietje in het gras
gezeten staren naar iets kleins
ze had de knieën opgetrokken
onder rond uitstaande rokken
op d’r gezichtje glom een grijns
Haar blik zei me hoe blij ze was
en met de onschuld van een kind
neuriede ze hetzelfde liedje
als het kleine wit Margrietje
dat deinde op de lispelwind
Ik voelde hoe het mij charmeerde…
Woorden
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.696 Onmacht kleeft
als duister vleugels vouwt
om ademkilte nacht te dragen
ik kan niet anders
dan het doopsel van mijn pen
te laten vloeien
en hopen dat
ontloken woorden
morgen dagen…
Mama’s handen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.680 Het is enkel raden
naar de zwaarte van 't gewicht
dat je schouders neerwaarts drukt
maar als je moe bent
rust dan
wij zullen stuwend zorgen
zoals jij vroeger deed
dus mama zeg niet meer
dat je tot last bent want
jij streelt ons leven
met je handen…
Nachtvogel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.677 Ik zag je lopen over vlagen wind
wankelend door plagende adem.
Soms stond je even stil om een grauwe wolk
met dromen in te kleuren.
Steeds dichter naderde je duister
en ik riep nog: “Lief, keer om!”
Maar toen de zwarte zwaan
zijn vleugels wijd over jou spreidde
wist ik dat jij moest gaan.
Zelfs de zon blonk blind
bij je vervagen…
Adembenemend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.658 Hoor…
de noordenwind roept kil mijn naam
nog even en ik zal haar volgen
waarheen de vlucht ook gaat
nee, ik voel geen angst
het leven was gelijk een bloem
geknopt, ontloken, volle bloei
maar nu vermoeid aan rusten toe
dus laat ik mijn laatste adem
wiegend over aarde dragen
kus nog één keer al wat raakte
voordat ik eeuwig slapen ga…
De laatste droom
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.622 Weet je nog lief bij de Lindeboom
waaronder wij zo dikwijls zaten
wanneer de dag bedaard vergleed
om diep gehuld in schemerkleed
het licht voor duister te verlaten
we waren jong en onbevangen
beloofden elkaar oneindige trouw
minden de liefde dwaas in het gras
dachten dat alles voor immer was
en het leven ons nooit kwetsen zou
de jaren…
Meedogenloos geplukt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.612 Het gele rokje volgt haar passen
deinend als het spel van eb en vloed
De lange blonde lokken glanzen
alsof zij met de zomer sjansen
stralen verbinden in gouden gloed
Welvend lachen de volle lippen
witte tanden in blinkende lijn
ogen blikken verwonderlijk blij
bij het zien van de kleurrijke wei
waar mams boeket snel geplukt zal zijn
Het…
Een vlaag aardedonker
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.601 Noordenwind zwiert fladder vlerken
aan `t plooigespannen hemelkleed
waar ze door zuchten zwellend sterken
in vlagen snikkend kinderleed
Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken
wervelend, dolend door de natuur
waar kalme wateren woelig breken
met het zonlicht in het laatste uur
dat in schemering met stormen vecht
die bevroren verdrinken…
De diepgang van een glaasje
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.600 Vrolijk kets je over het oppervlak
cirkels vormen waar jij net nog was
als kringen van het vochtig glas
dat je zwier santé de lucht in stak
Omdat je het lustig oog ontbrak
liet je frivool de rokken hogen
lonkte me blozend, opgetogen
met blikken waaruit smeken sprak
Dan fluweel jij je dronken hoofd getemd en zwak
in schrijnend…
Ingepakt
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.599 Daar zit je dan
met een pakje op schoot.
Je naam staat er op geschreven,
daarom is het jou gegeven.
Heeft Piet het niet mooi ingepakt
en netjes voor je dichtgeplakt?
Nu is zo’n keurig pakje aardig
maar je hebt er weinig aan,
je vraagt je toch nieuwsgierig af
wat Sinterklaas er heeft ingedaan.
Zou het iets zijn om op te eten,
aan…
Nachtmerrie 'Sonnet'
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.574 Soms schaam ik me om mens te zijn
word ik door diens handelen beroofd
van elk begrip, kan slechts verdoofd
me verschuilen in mijn mistig brein
Zo dacht ik starend in de rollende ogen
van een oude merrie die in`t weideveld
slachtoffer werd van zulk bruut geweld
dat niet past in gangbaar denkvermogen
een zielloze gek, ziek, geobsedeerd…
Nachtvlinder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.459 Waar de kilte huist in zinder
wacht ‘n tere Zwarte Vlinder
tot hij, uit zijn cocon bevrijd,
kan gaan zweven naar de stilte
die vervloeit in d’ eeuwigheid
en het Koolwitje buigt trillend
haar vleugels in verslagen
als door de wind gedragen
zijn schaduw haar ontstijgt…
Als morgen niet zeker is
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.450 Misschien
wil ze met poppen dollen
kleuren kladden op papier
buiten spelen om ‘t kwartier
krenten plukken uit de bollen
misschien
lacht ze om de regen
die ritmisch klettert in een sloot
of voert ze zwanen korsten brood
die ze van oma heeft gekregen
…ooit
misschien
vind ik mezelf verdwaald
in haar levensechte dromen
als ouderdom…
Er is een kindeke…
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.447 En in het donkerst van de nacht
schijnt een ster het held’re licht
op haar die de blik ter hemel richt
en Hem zwijgend bidt om kracht
zij houdt een baby op de schoot
die stil tussen haar borsten rust
teder heeft ze z’n wangen gekust
toen hij vermoeid zijn ogen sloot
terwijl de tranen bitter stromen
legt zij hem in zijn wiegje neer
want…