Morgenstilte

elke ochtend rond half achten
schoof je de gordijnen open
om te kijken of de zon werkelijk
- zoals ik zei -
op jouw lach was blijven wachten

je pakte dan m’n hand
en keek
met diep ontzag
naar het natuurlijke ontwaken
van de nieuwe levensdag

maar opeens was alles duister
nergens scheen een helder licht
de morgen zweeg
mijn handen leeg
want ons zonnetje bleef slapen

God hield de gordijnen dicht

Schrijver: sacrajewa, 30 maart 2006

wimimiplanet.nl

Biografie van deze schrijver

rouwgedicht kinderen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 1.819