Netgedichten

netgedicht (nr. 15.281):

Onvergetelijk

Mijn adem heeft zich om jouw naam gevouwen
en draagt zijn klanken deinend door het bloed
voor ze als tere fluistering de lippen strelen

jouw beeltenis heb ik in mijn zicht gevangen
en elke lijn zorgvuldig op het vlies gebrand
zodat jij rust in elke blik

de warmte van je stem zweeft voort
gevleugeld door mijn zuchten
die de stilte van jouw dood
proberen te ontvluchten

Schrijver: sacrajewa, 10 april 2007