Nachtvogel
Ik zag je lopen over vlagen wind
wankelend door plagende adem.
Soms stond je even stil om een grauwe wolk
met dromen in te kleuren.
Steeds dichter naderde je duister
en ik riep nog: “Lief, keer om!”
Maar toen de zwarte zwaan
zijn vleugels wijd over jou spreidde
wist ik dat jij moest gaan.
Zelfs de zon blonk blind
bij je vervagen
en ik?
Ik rende radeloos de storm
van vragen na
zo lang ik kon.
Geplaatst in de categorie: overlijden