Alle inzendingen over vogel

Op een recht, zwart kousenbeen dunne rokjes opgeheven, dansend in de vroege regen en de tuin voor zich alleen, staan twee jonge appelbomen, 't witte bloed omhoog gestegen, vlinder-hoofden wijd omgeven door hun allereerste dromen.…

Wat kunnen we nog wel zeggen en waar houdt onze kennis op ligt echt onderscheid tussen het goddelijke en menselijke recht de rede dat riet naast vaarten en rivieren ook naast beken groeit. Wat behelst een ander spreken opzoeken aanhoren en van de leefwijze getuige zijn of leren naar eigen keus. Welke deuren open jij naar het redenerende…

Gezeten op de drempel van een huis, speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig voor iedereen. Zij, die het vaderhuis nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig dolen van land tot land: de dichters, de matrozen, de reizigers, die zonder éne cent, het land ontdekken door hun droom verkozen, luistren naar 't schreien van zijn instrument.…

Mens je bent Nooit alleen Maar goed of kwaad Niet alleen maar Donker of licht - Het hele palet Aan kleuren draag Je in je mee, Niet alleen maar goed, Niet alleen maar slecht - De kampbeul zit In je, maar de Heilige evengoed In je verwerkt…

Dan ineens klinkt er een loepzuivere vogel met het allerhoogste lied en DAN weet ik: je bent er lijfelijk niet maar je bent er wel. Langzaamaan verschijnen er sobere glimlachjes op de eerst bedroefde gezichten. De tocht wordt lichter, de vogel blijft ons volgen met zijn gezang, maar wij, wij zijn niet langer bang.…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Gedachtenstromen als wilde stormen, Verpletteren de werkelijkheid met kracht. Fictieve beelden in allerlei vormen, Bepalen je levensvisie met overmacht. Gestaag vervagen de intermenselijke banden, De verwarrende mist van twijfel wordt groot. Met ogenschijnlijk een complot onderhanden, Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood. Hectische…

De stormen van emoties trekken aan me voorbij, Als wind en regen langs een kas. Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij, Noch een beschrijving waarin ik pas. Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland, Zie met grondige waakzaamheid de mensen. Want al snel raak ik de rand, Van zoals vastgesteld mijn grenzen. Het waren denkbeelden van de…

Stevige winden, heftige donder, Een verfrissing voor de troebele geest, Deel van het wereldwijde wonder, Zonder was het hier niet zo mooi geweest. Kolossale wolken trekken langzaam voorbij, Deze bergen van het hemelgewelf, Als rustige gedachten bij jou of mij, En versterken het besef van jezelf. Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

De mijne in een duizend dromen, Een waterval van liefde in elke kus. Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen, En onbegrensde vervoering in een oneindige lus. In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas, Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja. De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was, Zo leuk, zo…

Elk huwelijksbootje telt maar 1 reddingsboei, zeggen ze: de liefde. Bijgevolg, reken maar uit, kom je met z'n tweeën dan meteen al mooi 1 reddingsboei te kort. (Wat nu, zei Pichegru: valse start?) Wees daarom zo verstandig bij het aan boord gaan minstens ook 1 zwemvest mede te nemen: met het oog op beider lijfsbehoud op de woelige…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

de schaduw van gespreide vleugels komt dreigend op haar af haar blik en lijf verstarren dan vlucht ze weg van 't raam tevreden strijkt hij in de dakgoot neer niet elke vogel schrikt van groene ogen…

"Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht, Heeft donzen wieken, en bemint ons allen; Almachtig, heerst hij over duizend-tallen En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht." De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht, En kan op eens uit hoger luchten vallen, En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen, Wanneer zijn schone…

Verlang naar mensen En dingen die alleen In mijn herinnering Nog bestaan - en zie Dat het landschap Dat achter me ligt Ook het mooiste In zich bergt En alles dat ik Geleefd heb bedekt Is met een Waas van weemoed…

Grasland nog warm van de zomer jij pikt jouw zaden uit de oogst voor het vertrek van vertekende wolken neergestreken in een droom zwerm je rond die ene boom om het verhaal van de herfst te vertellen.…

Vogel op de grond De plek waar hij niet wezen moet Hoort in de lucht te vliegen Zachtjes wiegen op de wind Nu ligt hij dood te zijn. Gevallen in de klauwen van een kat? Of was hij soms het vliegen zat?…

de tuinen en daken schijnen sprookjesachtig wit kunnen je vertellen wie er zoal is langs geweest. het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

Kijk terug op De ruim negentig Jaar van mijn bestaan ' k Overzie de wegen Waarlangs ik ben gegaan Zie de pieken en de Dalen, de mooie en De minder mooie verhalen - Soms was het wat, Soms helemaal niks En ' k zie dat Ik jegens allen In mijn leven Wel wat steken Heb laten vallen…

Opnieuw is er een dichter doodgegaan zo rauw zo grof, zo ongesensureerd, zijn werk zal tenminste blijven bestaan hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…

Dat ze op eenzame hoogte de koers blijft volgen met een bestaan waarin zij gezelschap krijgt van bruisende kruisende en ruisende vogels terwijl dagen en nachten voorbijscheren Bovendien leidt ze een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…

Als mijn snavel dan kon praten dan zou ik de hele wereld vertellen hoe het voelt om een vogel te zijn: vrij.... ik kon vertellen hoe mooi de wereld was de warmte van de zon mijn lichaam streelde de zee hemels blauw de wind die mij deed vliegen en dat allemaal door JOU.…

“Hier heet dat vogelen”, verklaarde zij, van SOA had ik destijds nooit gehoord. De jeuk waar ik daarna nog lang mee liep was duidelijk een vorm van vogelgriep.…

't Sieraad dat de bomen dragen Zijn hun ambergele blaren En te midden van dit lover Zitten geelgeveerde vogels. Laten hier hun klanken dwalen Tureluren dromend samen. --------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1970.…

Een fikse vogel Gaat bijna zo gauw als een kogel; Doch in zijn kooi Vliegt hij nooit zo ver of zo mooi. Zijn jassen en japonnen, enfin al zijn kleren, Noemt een vogel: 'mijn veren'; En een kanarie heeft heel veel Van een jonge juffrouw in 't geel.…

Gevlogen vogels Tussen aarde en heelal Zoek het hemels licht…

De vogels in het stedelijk luchtruim schrijven een winterbrief aan de mensen in de straten. Cirkelend op het witte blad van de hemel zijn zij hun eigen letters, veren en kraakbeen. Al hun zinnen beginnen met uitroeptekens. De taal der vogels is vol gevleugelde woorden. Weinigen kunnen hun kraaienpoten lezen.…