825 resultaten.
schutteren
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 112 mijn armen om je lijf zuchten traag
de nacht omver
m’n kin rust op jouw rug, mijn adem vlecht
de warmte
tot een zachte naam
ik vraag voorzichtig: blijf?
en wens
meer lichtval door het raam…
twaalf uur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 235 de tafel droeg een lepel, bonen en een bord
jouw handen droegen niets
slechts leegte tussen vingers
een verloren woord hing in je ogen
ik droeg jou
en wie je was
gaf mijn weten opdracht
in jouw nood de hand te zijn, die
leven bond
machteloze happen pap
verdwenen
in jouw weggedwaalde mond…
woest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 209 waar zeelijn schurend
het land wil vertekenen
kruist de dood hun pad…
druppelen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 300 onder de bomen is het droger
daar buigt het gras niet, naast de regen
wordt maar weinig nat
en loopt de hond niet zo te trekken
even staan, even nog
ademen
zuiverend verlaat de avond
thans de dag
tot ver in schemeruren leeft de herfst
hij laat het water langzaam rijpen
op het laatst
dat zomerblad…
gezegd en gezwegen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 509 tot recht in m’n hart
laten woorden
de achteruitgang van
loslaten zien
mijn kind
je vlindert in je jeugd
jouw ogen in de mijne zien de wereld
nog
je stem beroert mijn ziel
en verder..…
wereldmuziek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 toen de storm op zijn hevigst tussen
haren brulde, kwam er ook een ander geluid
het huilde en het zong
warrelend rond buizen die zijn stemmen vingen
dwars door gaten; hoog.. laag..
evenals de zee, die bulderend haar achtergrond verliet
schuimspattend tussen laarzen viel
witter langs de dam zich terugtrok
om het water vrij te geven, dat verloren…
maansteen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 268 .
(die mooie glans kan alleen maar liefde zijn)
nu draag ik wat je ogen voor me vroegen
en jouw handen voor me kochten, in
een winkel vol verschil
heel zacht verwarmt mijn borst de witte steen
maar als licht haar ronding kaatst
laat lila tere bloemen bloeien, op de adem
van mijn hart
binnen smart
vol zoet herinneren kleurt…
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 vele rozen lagen er; maar zeven stonden
fier rechtop
als een saluut in zilt herinneren
verging hun aanblik stiller dan de wind, die vogels droeg
uitgestrooid langs zand en water
zwierf wat as
van wie het was –dat weet ik niet, maar wel
de witte blaadjes die zich bogen
naar de hemel
en dat steeds vervagend spel
van vele zware voeten…
senryu
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 zonder te vragen
nam de dood de mijne weg
ik vroeg nog: waarom?…
herfstweefsels
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 255 overal verschenen lichte huizen; vol van zon
een overvloed aan witte draden spon
hun sprookje in de bomen
hoe dood toch schoonheid weeft
in weergaloze rondingen, doorschoten met die pijn
om wat verloren lijkt
als dan herfst in volle kleuren prijkt
verliest die glans de euforie
van immer jong en levend zijn: de evenknie
van lente
sluimert…
woensdagmiddag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 de gang leek eindeloos
zoveel verder, wrang verloren door het kleine lijf
zo breekbaar bij het glas
verscholen in het raam zag ze zelfs de hoogte niet
of ons
de weg was weg;
geen deur die houvast bood
de klink was slechts een voorwerp
onder witte vingers
samen glimlachten we wat
omdat
de stoel wat warmer was dan alle koude muren
binnen…
aardedonker
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 165 tussen muren en glas huist
de kamer, breder door het zwart; kouder
in gevoel, nu licht verstoken blijft
alle ruiten ademen
elke deur verdraait de glans
van
kleine denkvermogens
even lijkt het, of mijn slaap verloren raakt
maar dan
kruipt warmte onder dekens
tussen lijven die de nacht bezoeken
en de zinnelijke nood
te raken waar…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 225 toen een roodborst riep dat het morgen was
verdween de vage kleur van dromen
mijn hart barstte haast,
door overgaan vol nieuwe adem
in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang
goedemorgen wereld
je bent ingeluid door hoop, gezongen
door de zuiverheid van dauw, op oude nacht
ik vertrek nu naar de dag -en wacht
tot aan de stille overdracht…
waar de wind gaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 204 er is weinig dat werkelijk meewaait
als bladeren in je ogen dansen,
met gras dat buigt
door stormkracht
verder likt de regen oude ramen, zichtloos
veel vertekenend
sta maar op en wacht
tot liefde warme woorden brengt
tranen plengen reeds zichzelf, de wederhelft
van ongedwongen vreugde
kun je immer voelen
in de adem die je lacht…
kleuren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 186 kom in mijn warmte
en voel; dan kleur ik de herfst
hartenrood verliefd…
schitteringen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 202 hoe jij je hebt verstopt in zonlicht
speels langs bomen ademt en een knipoog legt
op water
in mijn dag geurt een levensbloem
opgestaan uit dood
ik zet een vogeltje op jouw graf
het zingt in blauw
jouw
kleine nachtmuziek
als het kaarsje brandt leeft alles
binnen zachte ogen en - een wereld van verschil -…
zes november
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.290 gisteren verjaarde je en-
ik mis je niet meer zo; je verloor
jouw hart en mij
woorden kwetsen slechts
een lege muur -maar toch-
verlang ik nog
familiaire banden, strandend
in de warmte van een tijd toen heelheid
zo gewoon was
tussen alle kledingstukken aan de lijn
verblijf ik, immer als de mens
die
slechts ‘van jou’ wil zijn…
bleekveld
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 198 nu liggen witte woorden
rond hun oude kern
ze stralen nog, wanneer de zon ze streelt
overal en ook
langs onverwachte kanten
het was goed om ‘onder ons’ te zijn
we bloeiden waar we wilden
stoeiend met de binnenrijm
van allemaal
missen wordt een werkwoord
zwaarder in vandaag
donkerder dan avonden -en
uitgesproken
traag…
dag bureau
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 260 de lades zijn eruit getrokken
hun gif spreidt wanhoop rond verborgen nood
valse papieren wimpelen vertrouwen
weg, zelfs nu; na vijftien zomers en een arm vol
dood
wanneer vuur de uiteinden likken zou,
zou ijs verschijnen uit hun kou, verdwaald
door harde leugens
eerdaags moet de inhoud sterven
in een oude doos
maar eerst
pak in mijn…
contact
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 256 waar ik mijn handen
rond jouw stil vertrouwen leg
groeit genegenheid…
de mooiste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.521 papa
zie ik nog
jouw stappen in mijn hart
het kleed van rood en goud
in waardige warmte
en de staf leunde uren weg
in gewillige handen
die dienstbaarheid verlieten uit respect
grote trots beroert alsnog
mijn kinderhart
waar ik naast je liep in kleine handen
die jou droegen, naar omhoog...
daar glinstert eeuwig in mijn…
sinterklaasblues
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.504 pepernoten strooien zichzelf, schoenen
staan gerangschikt volgens
leeftijd, keurig in de passen van vandaag
-nog eventjes-
dan kruipt genoegen op de bank
warm verpakt in spitsvondigheid op rijm
een herinnering klampt vast
aan alle lieve woorden die zijn jaardag zingen
geef ik mijn verrukking mee
de gedachten bij mijn vader, die al…
vorst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 als de wereld tot haar oorsprong waait
haar zomen rond wolken, de avond achter rood
omrandde schemer
zal ik vogels vragen terug te kijken
naar haar jonggeboren tijd
te zingen tot ze kwijt
geraakt zwijgen
omdat water ramen kneedt in vijvers vol
winter
sneeuw
betaalt wat twijgen hun flinterdunne tol…
winterbloemen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 427 het sneeuwt nu en de toegedekte wereld
huilt niet meer
er schijnt slechts zacht zo’n witte gloed langs bomen
vol gesluierd door wat straatlicht
waar een auto mee verschijnt, even warmer
en dan niets
binnen bloeien lieve foto’s in de glimlach van weleer
ze straalt intenser
nu mijn missen hevig wordt
het is te kort
om alles te vergeten…
memoreren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 502 deze dag
gedenkt een nachtegaal en een dochter
de één verloor haar stem, de ander haar vertrouwen
in
wat werkelijkheid gebood
de zachte witte dood van vroege winters zweeft
langs alle warme woorden, waar mijn afscheid weeft
en ik gebied de lente
nog te wachten
op iets moois
als er dooi valt in december
valt een ster weer op haar plaats…
lippenbalsem
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 366 hoe kan ik de wereld spreken
als mijn woord gespleten klinkt, ik praat wel maar
de zinnen slippen weg
in heel mijn kleine mens-zijn
vraag ik niet meer dan de schat
die zacht mijn ziel verbindt met wat
ik uit wil dragen
vooral later, als ik groot ben
en geleerd heb dat er banden zijn
rond mijn gedichte put met stomme klanken
ooit zal…
stop licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 420 middenin de sneeuw
liggen wegen weggedrukt - nog wit
maar later vloeipapier, in ombervolle stappen
hoog reikt de populier mijn hemel in
met laag-bij-de-grondse voeten en een ferme
standplaats
weggesleept in kleine emoties
verliest de grotere haar tranen; buitengaats
in dit verdriet
sinds de winterzwarte dag dat jij
mijn levenslicht…
frequenties
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 radiogeluid
“I’m loving angels instead”
warmt koude tranen…
dit kerstconcert
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 400 gevoelig..
de carols klonken als weleer - zo sfeervol -
ook in oude oren
daar lichtte het geluid
een warm gevoelen op, het zong allerwegen mooier
toen er ogen traanden en emotie toch
een uitweg vond
och mama..
jouw gewonde geest vertrok geen spier
mijn “ik ben hier” vatte geen vlam
en in mijn warme handen trok de kilte
van verdriet…
wintermuts
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 224 ik draag de winter warmer nu
een dikke trui past beter als mijn handen
wat beschut in mouwen steken
en mijn hoofd
heel zorgeloos verborgen
witte wolken weeft
de glinstering van mooie dagen
vraagt om vuur, aangestoken met een zachte kaars
het licht als luwte in een wereld die
om liefde geeft
verbazend, hoe jouw lach nog mooier klinkt…