twaalf uur
de tafel droeg een lepel, bonen en een bord
jouw handen droegen niets
slechts leegte tussen vingers
een verloren woord hing in je ogen
ik droeg jou
en wie je was
gaf mijn weten opdracht
in jouw nood de hand te zijn, die
leven bond
machteloze happen pap
verdwenen
in jouw weggedwaalde mond
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 16 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: ziekte
Mooi in woord en beeld dit.