waar de wind gaat
er is weinig dat werkelijk meewaait
als bladeren in je ogen dansen,
met gras dat buigt
door stormkracht
verder likt de regen oude ramen, zichtloos
veel vertekenend
sta maar op en wacht
tot liefde warme woorden brengt
tranen plengen reeds zichzelf, de wederhelft
van ongedwongen vreugde
kun je immer voelen
in de adem die je lacht
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 november 2010
Geplaatst in de categorie: liefde