Alle inzendingen over psychologie

Vraag een generaal of hij genoeg wapens heeft Hij zal hightech drones willen, duizenden Vraag een generaal of hij genoeg manschappen heeft Hij zucht, onderbezetting, nauwelijks gamers Vraag een generaal wat de bedreigingen zijn Ga er goed voor zitten, hij zal ze allemaal noemen Vraag een generaal naar zijn sneuvelbereidheid Die is groot (al…

gevallen in de duisternis van het leven. geen bodem, geen einde, alleen vallen. de stilte kneep mijn longen dicht, de schaduw hield mijn hand vast. opgestaan in een hemel die niet de mijne was. een plek van licht waar ik niet hoorde. ik was ontsnapt, maar met de geur van as in mijn vleugels. mijn zwarte vleugels — half geplukt, half verbrand…

Als ze kon Zou ze dromen Toekomst bouwen Vleugels vouwen Of simpel stap voor stap De morgen ontdauwen Als ze kon Zou ze – al was het maar even Uit dit aangelijnde leven De wijde wereld in stappen Die ze enkel kon aanschouwen Als ze dromen kon Schoof ze de gordijnen voor haar ogen Dicht- of open met haar eigen handen Zou ze buigen…

Tussen Liefde en Kanker Zes letters. Zes letters. Zes dodelijke letters. Letters die je leven binnenvallen, zonder aankondiging, zonder genade. Letters die je wakker maken uit de droom die je leven heet. Zes letters. Niet zomaar klanken. Maar kogels. Onzichtbare kogels, gericht op je lichaam, op je hoop, op je toekomst. Zes letters…

hij had een gat gegraven niet op het strand zoals zijn ouwe ik soms deed maar in zichzelf in de breedte de diepte dat kwam later wel nu ging het om de stilte de lang verlangde leegte van het gekozen moment en het genot dat niemand een voorstelling had van de grot waarin hij alles vergat wat er niet toe doet…

Denkt stilletjes terug aan een toen een vroeger uit een ver verleden de woorden-zwerver in zijn onderbroek zijn oude bril beslagen voor zijn ogen een brok verwijten in zijn stille denken nu de zilveren spiegel boeken schrijft hij niet langer kan ontkennen dat de waarheid meer beklijft dan het toneelstuk van beminnen zijn antwoord is…

Een papegaai spreekt over waarheid de snavel moe door eigen retoriek vanaf het moment dat je inziet dat ik iemand anders ben dan jij tussen depressies en droeve wanen nabij zoete dromen en wild verlangen vanaf het ogenblik dat je begrijpt dat jij iemand anders bent dan ik voorbij alles nabij het tegenlicht ben ik echt met mijn vedergewicht…

Kon ik roerloos wegglijden uit de nacht; mijn dag begint zo waanzinnig fel. Al die ik vergeefs heb liefgehad, al wat mijn hart doet overlopen, door wat was, is de weemoed, omdat alles verloren gaat; huiveren heeft geen baat. Kon ik slechts de herinnering verlangen zonder blijmoedig begin, zonder stilte in de nachten, zonder begeerte. Ook…

Een ontheemde herinnering als de trappist op de fiets met het korte rokje achterop. Door die oogharen leven in het landschap waar de scherven waren komen te vervallen; alleen de seizoenen horen als het niet te onderdrukken verlangen om weg te gaan, en het versieren van de echte werkelijkheid als een beroep op de zinnelijke verbeelding…

Er is een wereld van verschil Welke voeten mij betreden De een is warm De ander kil Een halve zool van zweet Een veeg van lik-me-reet En elke voetstap die ik voel Verdwijnt als stof Lost op in 't kleed Zoals het leven doet met lief en leed Ik ken ze allemaal De bakker en de generaal De minnaar en de moordenaar De waarheid…

Wie ben ik, als de wind mij niet meer noemt, als ’t werk verstilt en ’t oog mij niet meer mint? Een bloemeke, dat geuren kan alleen in ’t donker, waar geen mens haar naam herkent. De zin? Hij drupt als dauw op ’t morgenblad, geschonken door een hand die ik niet zie. De tijd bepaalt waar ’t zaadje vallen zal – ik buig, en voel wat hij mij fluistrend…

Moe, vermagerd, de ribben paarsgewijs op een rij, stuk voor stuk een voor een te tellen op het oog van de heelmeester nog in de kern gezond, conditioneel op de rand van uitgeput constitutioneel zich voortslepend van vorst naar nachtvorst stond hij daar, ging zijn zelf te lijf en bij zichzelf te rade moe van een iegelijck, alleman…

Waarom kom ik jou tegen? Misschien om jou tegen te komen. Waarvoor dienen virussen? Waar virussen voor dienen. Onderwerpen kun je vragend reflecteren. Of dat psychologisch wat oplevert? Wel, je vragen krijgen ramen... Mijn passant gaat vast failliet. Toch heb ik té veel natte vingers om zijn toestand in te schatten. Hij valt of staat…

Wie was deze pinkelman jolig en luimig, doch innerlijk gespleten tot op het bot Beau c.q. Bomans, merkwaardige schrijver verstopte zich achter zijn schermen van kolder in sprookjes verdwijnend als letteracteur Was Godfried een schaakmeester of een charmeur een ongrijpbaar idool bij 't grote publiek bekend als tv-poseur?…

. schoorvoetend verschuift mijn overzicht naar de horizon om te zien of daarachter nieuw leven is te ontdekken natuurlijk blijft het verleden met liefde aan mij trekken of opwekken om goud te bewaren, niet af te stoten . doch de dag van morgen dringt aan om de lijn naar overmorgen op te rekken het is niet zo dat het plots naar binnenkomt de…

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

van opzij, zie ik haar aldoor opdat de schaduw ver van mij blijft oh, het is ook wel zo dat ik haar hart niet verstoor als de pose maar niet wegdrijft ik nog tot haar uitzicht behoor woorden drijven dan vooruit beheersen de intensiteit van een luit ja, de schoonheid van liefde kent grenzen binnen dat verzicht heb ik ze zwijgend geuit met…

Men verliest de ander zichtbaar uit het oog Over de jaren heen treurt je gevoel over het ongrijpbare In den beginne was het een heel etmaal dat de vreugdeloosheid zoog De natuur weet ervan, het gevoel is aanvankelijk verward, zij kon het niet verklaren . Nu de kramp langzaam oplost in de tijd en onverschillig lijkt Verschijnt in mij het besef…

ik zie in jullie blikken naar elkaar in één opslag een wederzijds gebaar. in mijn spiegel, in mijn verleden ziel, zo eigen. ooit waarnaar mijn verlangens riepen, woordeloos maar vergaan zijn, onderweg naar de breekbare snaar in de slijtende hoop, uitlopend op de stervensweg die een vergankelijke liefde koos ik zie in jullie gezicht ieder…

Schil per schil Vel na vel Van peuter naar jeugd Slot na slot Cel per cel Van driften naar deugd Van wil naar weg Van vuur naar vlam Vol hart en ziel…

Ik ben helemaal niet zo lief Ik ben vooral stevig van taal en toon Ik ben daar vooral de beste in Ik weet ook vooral dat ik niet de enige ben Ik ben 1 van de velen besten en van die velen zijn er velen niet lief!!…

ik wil de wereld
 geef me de ruimte…

Worstelen wij niet allemaal met die arme in haar hemd gezette faire naakte waarheid wilderiaans en hemeltergend satanistisch godgeklaagd verbaal vertoon in holle frasen zonder bewijs en ongeschraagd Naast lijf en geest zit meer dan eens ook onze ziel vast in een cel penibele benauwenis vrijheid en wil - gevangenis…

Eerlang was het al min of meer bekend maar nog niet overal en wereldwijd doch thans is intergenerationeel dankzij een jarenlange samenwerking van prominente universiteiten op megaschaal een onderzoek verricht op intercultureel antropologisch psycholinguïstisch en taalpathologisch terrein, meer specifiek primatologisch De naakte…

Ik lees en las De man die er niet was een reisje door het brein van Anil Ananthaswamy Bestaat hij wel en heeft hij real live überhaupt bestaan met geboorte -plaats en -datum humanoïde man meer dan denkbeeld of icoon zo'n digitale representatie kreeg voet aan de grond in Japan op hokaido en honshu wordt…

net geteld zestien maanden alcoholvrij geleefd weliswaar ook tegenslagen geteisterd; alle lichtkracht ontbrak duistere obscure hemelen zo hol, geen schitterend hoopgevend sterretje te bespeuren mezelf constant moeizaam tot nodige actie dwingend leuke belevenisjes steeds maar schaarser, monotonie maakte bokkensprongen dromen luid galmend in gruizelementen…

Ik ben ziek geweest doch herstellende krijg aardige goedbedoelde reacties maar ook sommige stomme zoals: "Word maar weer snel de oude! dat gaat niet, ouder worden wel in dat ouder worden je beter voelen ook veel mensen willen verjongen jeugdiger lijken dan ze zijn en laten aan zich sleutelen En bedoezelen zo hun geest die ouder en ouder…

oud worden ik doe er lekker niet aan mee blijf voor altijd jong ook al zal ik wel moeten mijn lichaam heeft dankzij een uitbundige levensstijl toch moeten boeten wat mij er fysiek dus toe dwong wat mij bleek toen ik mijn spiegelbeeld bekeek maar ook al doet m’n lichaam niet mee aan dat wat ik mezelf heb beloofd en de tijd mij ongewild…

We kunnen het niet langer bij een ander zoeken dat voel ik in de leegte bemerk ik in dat wat men niet ziet van het ontheemde wolkenland het gebroken hart en het verdriet een kleinere wereld zal voorbijgaan minuscuul heelal in het vergeten verwelken zal de mooiste bloem nu nachten langer duren in het berggebied van mijmerland.…

God Gordon, dit ben ik of te wel dit is mijn lijf, pik, dit is mijn kick kreeg sterk tegenvallende kijkcijfers 't SBS 6 publiek kent hem nu wel niets vernieuwend, dikke lul stuitende eigen reflectie op z'n (p)ik hijzelf houdt het nu voorgezien geen Dubai, geen Blaricum, maar... op z'n levensblaren in Laren in het Rosa Spierhuis als…