Alle inzendingen over collecte van de nach

goalgetter van Telstar Feyenoord NAC Sparta Anderlecht Onze Gazellen Ajax Brugge PSV als pensionado nog wat origineels dat hem in het echt overkomen is om in eeuwige roem te beklijven namelijk dat de verheven zwengels van de backs Suurbier en Krol tijdens de wk in Germany tussen de hete vermicelli daalden in zijn Birnenschaumsüppchen nach…

Nach Pause nochmal zwei hereingesmassen; als Trostpreis doch noch eine für Brasiel. Die Manschaft hat uns Fussbal sehen lassen Ja saag nun selbst, das waar kein loos gepiel.…

schenkende moeder soms ja, ook diep doordringend in het onbewuste heden of verlies, de adem bedwingend Sein....(1) manchmal ist man allein niemand um dich herum jedoch oft ein Gefühl Jeder weiß, was ich meine als wäre man in der Wüste unkenntlicher tragender Schmerz oder von Reden verlassen mit fragenden Augen die Niemanden nach…

meine gedanken sind so oft durch erwarten befangen ob du ob du noch kommen wirst warum bleibt doch meine seele so fortwährend nach seinem ideal verlangen warum bleib, ich, mensch träume will ich so gern vergessen was immer gewesen ist und durch meinen verdruss schon viele male ist aufgegessen damit ich flüchte vor dem was gewesen ist…

Massaal komt schrijvend Duitsland in ‘t geweer tegen rigide regeltjes, want, zegt men, “das ist nur blöder Quatsch”, en daarna legt men de Duitse spellingsregels naast zich neer. Ach, nieuw is zulk gedrag in geen geval, ik deed dat in m’n HBS-tijd al.…

zing Als ik het presenteer Dan ben ik de artiest De performer die weet te raken En visa versa geraakt wil worden Ik bid nog wel mee En het persoonlijk gebed Is mijn favoriet Zeker als het heel lang duurt Want stilte klinkt voor mij Als muziek in de oren Maar ‘Het gebed des Heren’ Neen, ik mis de vrouwen Er wordt op een ruimhartige collecte…

de avond de avond valt mijn wereld gaat op in zwart zwart het duister sluit om mijn hart zwart ik ik val de avond de avond valt schemer zwart…

een beweging gevormd door haar hand een klank gevormd door haar mond de nacht gesheiden van het zwart de stilte gehuwd met het woord wanneer haar ogen mij verblinden wanneer haar lippen mij verstommen dan zal ik de liefde beleven…

mijn liefde een kleurschakering op haar palet van woorden waaruit haar penseel herinneringen opdiept die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld niets weerhoudt mij te beminnen niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden ik een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed…

Een hond is vermaard Om zijn gezellige aard En 't kwispelen van zijn staart. Zijn neus, doorgaans rond, staat gewoonlijk in 't front, En zo lang die maar nat en fris is, Is 't een bewijs, dat meneer zo gezond als een vis is. Een hond is iemand, die van zijn baas bijzonder veel houdt, Die hij, om zo te spreken, als zijn derde vader beschouwt…

Ik wil een foto van je maken zodat vaststaat hoe de sterren uit je ogen stralen En dan wil ik nog een tweede foto: je ogen stralend tussen sterren- stelsels, melkwegen ondoorgrondelijk universa onbegrijpelijk en zonder grens (maar wel van mij)…

Jij was zo ooit en onverwacht alsof de schepping nog beginnen moest. Misschien was je te laat, een dag teveel, een achtste, toch heeft god jou mijn leven ingesmoest En nu je bij mij wegijlt, uit een scheppingsweek verlangen berg ik je op in genesis Wij, eerste mensenpaar Wij, eigen slangen en gesis……

Waarom is een hond Toch zo gezond? - Die er niet op gevat is, Zegt: 'Omdat zijn neus zo nat is.' Doch iemand die logica leert, Zegt terstond: ''t is juist omgekeerd.'…

Een leeuw is eigenlijk iemand, Die bang is voor niemand, Zijne ogen en zijn neus Zijn groter dan die van een reus; En zijn muil Is een ware moordkuil; Met zijn klauw Is een leeuw geweldig gauw; Met zijn staart Gooit hij een schutter van zijn paard; En met zijn tanden Durft hij de hele schutterij wel aanranden. Enfin, hij is altijd…

Zo had ik je nog niet vermoed: ontroerd door knipsels van het kind dat ik ooit was. Er kwam zachtheid in je stem te liggen en ach. Je zei: waarom heb jij dat allemaal bewaard? Toen je weg was en het glas gloeiend aan mijn lippen lag kwam er iets van wee en antwoord, dat toeval niet bestond o.i.d.…

Een aap, Schoon kleiner dan een schaap, Is echter een veel verstandiger knaap En zou zich niet zo gemakkelijk laten scheren, Als een schaap doet, in zijn wollen kleren. Een aap is zeer amusant, Vooral in zijn geboorteland, En heeft in zijn jeugd veel grappiger manieren Dan de meeste jongelui onder de dieren. Het klimmen en klautren doet hij…

1 Zijn moeder, een handvol onzekerheid, voerde een ijzig regime dus hop in de kast in het donker: zo werd hij hard, de ogen zo lang als het kon hield hij droog. Uiteindelijk kende hij elke conditie waarop hij de hel mocht verlaten. 2 Zo zag hij terug al die dagen van vroeger: steeds vaker steeds voller met smoesjes van neem me niet…

ik hoor jou en hoor een wonder je woorden voorbij stromen je woorden soms traag, vaak niet te stelpen je bent bijzonder ik niet te helpen godallemachtig, wat mag ik je graag…

Straaljagers schrijven een omgekeerde v-formatie tegen de trek van vogels in: ik vrees dat er een grote leegte in de lucht komt hangen. Jij die de lieve zomer lang voor mij de wonderlijkste geuren weefde, luister: sluip als de kou neerdaalt maar even binnen in de mouwen van mijn winterjas. Het is altijd de samenwarmte die geneest.…

Ik wil, zei Jan, nu ik verhuis uit dit leven, Heel gaarn aan Piet alles vergeven Wat hij jegens mij heeft misdreven. Maar zo hij 't met eksterogen op mocht doen, Dan wens ik hem alle daag een wandeling in een nauwe schoen.…

Hij murmelt, stamelt, kreunt en fluistert tegelijkertijd, graaft, graait en grabbelt naar de juiste woorden, die verpulveren tussen zijn magere ongeringde vingers en als afgevallen bladeren doelloos alle kanten opwaaien Het meer van woorden waaruit mijn vader put is aan het verdrogen en het water is troebel en donker. De laatste vissen happen…

Een hoopje schroot in een oude rolstoel duw ik voort Zijn beenderen omspannen door een witte doorschijnende huid De wind laat zijn slappe huid wapperen als een losgeslagen dekzeil Een heuvellandschap van rode tumoren op zijn magere hoofd Gieren wachten in kale bomen op het onvermijdelijke Hoog boven de heuvels spreidt een adelaar zijn vleugels…

En als het dan stil wordt, ’s avonds wachten wij beiden op de maan en weten dat geluid vaak ver is. En als het zo stil wordt, ’s avonds dat de bomen niet meer ruisen dan weten we God fluistert zachter dan anders En als tenslotte niets meer ritselt geen krekels meer, geen kikkers meer het drijvend blad van de waterlelie zwijgt dan weten…

Ga maar weg sla maar over die stranden sla die maar over als een golf de brekers golft brengt met keien tegen je kloten aangespoeld au je weet wel een knietje van de kust die je kust. Ga maar weg donder op met je kinderen die altijd weer over een oorlog het weten opzuigen op het zuidelijker strand: aha hier was het dus waar al die soldaten…

Je bent hier, zei mijn schijnwoord, maar het was mijn lege mond vol tanden tegen de wind in geschreeuwd alsof ik loog omdat ik niet de werkelijkheid sprak en toe moest geven: ok, je bent er niet, verdomme. Je bent hier, zag mijn blik maar met mijn duister oog van pijn en nog meer staar tuurde ik langs een eindeloos lang zandstrand van…

Wanneer wij samen willen zijn, zal het nooit nergens heten maar overal en heel, een sternaam zal het hebben, een bergnaam noemen we, en dan zijn we er al.…

Met één dunne pijl van licht, alleen door de seconde zelf gezien, gezang van engelen, een fluitje van een cent, een gloria in excelsis van niets. En wat verwacht je ook? Niet veel veranderd tenslotte, wat energie verplaatst een deeltje god ver- schoven als je dat tenminste geloven kunt. Ware het niet dat oorlogslanden en de wereld…

Daar school een nachtegaal in 't groen Het was in de Mei! En hij zong zo zoet in ’t loof-festoen, Het was in de Mei! En hij gaf zijn zoetelief een zoen Net als ik of hij zou doen, Zes maal, zes maal, zesmaal doen, Het was in de Mei! - Een bloedverwant van Patertje langs de kant. "Ons gekweel" - Zegt een voormalig Philomeel - "Is…

Dat jaar, The Beatles bloeiden, moet er heel veel zonlicht zijn geweest. Dat jaar, mijn vader sloeg een hoek om, moeten er onaardse luchten zijn verwaaid. Dat jaar, in jou wakker geworden, moet zacht geritsel te horen zijn geweest in bomen waar al fruit kwam rijpen. Dat jaar was dus vol onbestendigheid, en ik die week na week maar sliep…

Het meisje opgezweept, muzikaal paard van een gedegen stal: ja mijn moeder en mijn vader ook jazeker als het raam open stond en de geuren van de klanken als grashalmen binnen kwamen zweven zo einde zomer… Het meisje moet van alles, om iedereen om kijkers en vooral om ouders die zo rusten op haar schouders. Het meisje moet en weet dat…