Een vaste burcht, die ook vaak huilt
Ik laat me zelf veel uit over de dood
En publiceer onder pseudoniem
Die van Jean Fermate
Met als thema
Hoedoodendandaarnamaals
En al lang sinds 2009
op www.gedichten.nl
Maar als de dood dreigt
Van een familielid
Dan wordt ik toch stil en verdrietig
Ook met name om de achterblijvers
De partner, het kind
Ik was bij hen zondagmiddag op bezoek
Aansluitend de Westerkerk
Een vaste burcht aan de rand van de Jordaan
Voor de 586ste Cantatedienst
BWV 80 van Broodheer Bach
“Ein fest Burg ist unser Gott”
Mijn man en ik zitten op rij 2
Voor mij een man van 95
Groot, grappig, gezellig
Naast hem zijn dochter
Een mooie, met mooi haar
De schriftlezing is opbeurend
Het einde van de wereld
Dus het einde van het leven op aarde
Ik denk aan mijn familielid
Combineer dat met de Burcht
Of te wel de ‘Omschaarde'
Ik geloof er geen barst van
Ik moet het bekennen
Ik geloof niet meer
Wel als ik het zing
Als ik het presenteer
Dan ben ik de artiest
De performer die weet te raken
En visa versa geraakt wil worden
Ik bid nog wel mee
En het persoonlijk gebed
Is mijn favoriet
Zeker als het heel lang duurt
Want stilte klinkt voor mij
Als muziek in de oren
Maar ‘Het gebed des Heren’
Neen, ik mis de vrouwen
Er wordt op een ruimhartige collecte gevraagd
Het cantategrapje kost nogal wat
En koffie toegezegd, ik heb wel trek
Maar ik verdwaal op een rijkelijk
Alcoholvloeiende receptie
Met hapjes en bitterballen en grap in mij zelve
“Een vast hap is hun God niet vreemd!”
Ik ga, vertrek, het zit erop, het was mooi
Zeker de alt, 'een vrouw met kloten'
Ik breng haar die complimenten over
Ik verlaat de kerk, het plenst van de regen
Ik denk aan mijn familielid
Mijn tranen vermengen zich
Met die van God, die vaste Burcht
Die zo vermoedt ik vaak huilt!
... De cantate is te beluisteren via youtube ...
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl
Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet, 2 november 2021
hotmail.comGeplaatst in de categorie: religie
Westerkerk
111
Geef je reactie op deze inzending: