inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.376):

paradis

meine gedanken sind so oft
durch erwarten befangen
ob du ob du noch kommen wirst
warum bleibt doch meine seele
so fortwährend nach seinem ideal verlangen
warum bleib, ich, mensch träume


will ich so gern vergessen
was immer gewesen ist
und durch meinen verdruss
schon viele male ist aufgegessen
damit ich flüchte vor dem was gewesen ist
und mir nur hoffnung anmisst


ich lebe den traum von Eden
quelle der strömende liebe
er lässt mich im heute leben
sehe die unverkennbare schönheit
komm folge mir
zu der lächelnden fröhlichkeit



*


paradijs



mijn gedachten zijn zo vaak
door verwachten bevangen
als of jij of jij nog zal komen
waarom toch blijft mijn ziel
zo aldoor naar het ideaal verlangen
waarom blijf ik, mens, dromen


wil ik zo graag vergeten
aldoor dat was
en door mijn verdriet
al vele malen is opgegeten
opdat ik vlucht voor wat is geweest
en mij slechts hoop doet aanmeten?


ik leef de droom van Eden
bron van stromende liefde
het maakt mij zwevend in het heden
zie de onmiskenbare schoonheid
kom, ga met me mee
naar de glimlachende blijheid

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 16 maart 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 560

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)