Alle inzendingen over vlammetjes

ontspannen zich met een glas Condens en wat manna Halen herinneringen op aan het strooien Van pioenroosblaadjes, het loslaten van Duiven in nog volle kerken, Pinkstergroeten Op papieren kaarten Dat alles omdat men de geest kreeg Verzucht een Cherubijn; een Parakleet Die het vertrek van Jezus moest verzachten Het schemert al, er komen vlammetjes…

euforie van maanden ging de liefde als een nachtkaars plotseling uit ónze liefde duurt nu al weer drieënzestig zomers lang en zevenenvijftig daarvan dobbert, met lichte averij, veilig ons huwelijksbootje met kinderen, klein- en achterkleinkinderen; euforie heeft plaats gemaakt voor rijpheid en het besef écht bij elkaar te horen de vlammetjes…

Terwijl het buldert in mijn schoorsteen en kleine gele en blauwe vlammetjes oplichten in de brandende haard, die geduldig zijn werk doet, de kamer stralend verwarmt en rustig afwacht op het volgende stuk hout dat hij moet verbranden. Ik laat me onderuitzakken in mijn grote fauteuil voor de haard.…

Mijn lief en ik maken een gedicht over de inhoud van haar handtasje zij keert het om en we kijken naar het rommelig resultaat Zij noemt het op en sorteert met vaste hand, ongebruikte papieren zakdoekjes links gebruikte rechts en ik kijk naar haar gezicht het zwarte haar, dat in vlammetjes geknipt het voorhoofd ampel dekt de ogen met…

Ai ziet, hoe langs de waterbaan De vlammetjes te branden staan, Door 't zonnevuur getroffen! Hoe 't spettert, spuit en openspat, Hoe overal op 't waterpad De lichtjes staan te ploffen! Hoe zegge ik dat? Hoe zoude ik u Mijn vreugde, immer woordenschuw, In woorden wedergeven?…

Hoe eindeloos ik dwaal door de adembenemende zichten van de hemel met zijn sterren als kleine vlammetjes waar ik me ook verwonder over hun bijzondere elegantie terwijl hun licht me rust geeft en mij herinnert aan de pracht van leven; een wonder dat gekoesterd en vereerd mag worden.…

Naar deze tijd hebben we gezocht het pad versmalt de weg wordt breed de wereld is een klassiek dansfeest vele flitsende flikkerende vlammetjes. Het is niet de schaal die leeg raakt of het broodmes dat bot is enkel de kruin van een der olmen of de verwildering in het knekelhuis.…

Ay zoete Nimphje, wanneer 't eens rust Op 't mondeke, daar 't zijn vlammetjes blust In stroompjes van Nectar en zuchtende wind, Zo ging het na 't hartje, hetgeen het bemint.…

Bedachtzaam snoepend van de kersenjam, poogde ik te zien wat ik daar zag: een moeder, de handen zegenend om dat grote kinderhoofd, waarin de ogen stonden als zwarte vlammetjes. De machteloze sloeg de blik in liefdevolle wanhoop neer, zij, zeer droeve moeder.…

Als een goochelaar Satijnen ballen gooit, die door elkaar Omhoog gaan, dat het oog kleurbogen ziet -- Zoo vielen ook veel bloemen in den vliet; Die nam ze mee en hechtte ze aan den rand Van landerijen, dat heel Holland brand Vat van vlammetjes.…