1110 resultaten.
Avond
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
255 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
het goede krijgt geen kans
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
222 er zijn toch van die mensen
die alles naar de bliksem wensen
door jaloersheid in eigen aard
spelen parten onvervaard
oordelen vellen zonder basis
aspect van hun ware beeltenis
engel en duivel zijn uit balans
het goede krijgt geen enkele kans
het kruis kan heus wel stellen
dat door nijd en verhalen te vertellen
onschuldigen worden…
Blauw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
266 In de lucht
zit iets blauws
dat weg heeft
van 'n naderend voorjaar
de winter
met natte koude
glad
doet vergeten
We weten
dat zon ons
meer en meer
....verwarmt
Ik ben klaar
met deze winter
de dagen kort
van hemels licht.…
Wereldtoneel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
252 De speelplaats van het verzet
de verlenging van de levensduur
het stoppen van de stroom
in de vallei zonder erbarmen
grijp mij, bekoor mij
en tel de dagen
het is een feest
zonder einde
zijn er nog accenten
in de sleur van de waanzin…
muren (3)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
253 muren van baksteen
leem of gewapend beton
ze brengen ons tot stilstand
we worden gescheiden
de muren om ons heen
scheiden mij van jou
muren breken wereldse
verhalen af voor treurige
aftochten zonder kleur
koppen door muren
vervangen kansen door
pijnlijke twijfels
ruggen tegen de muur
verlammen lijven om
liefdevol aan te…
Labeuro's werken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
257 Vannacht droomde ik.
Over ons oude, grote geld.
Geld waarmee je dingen kopen kunt.
Voeding, roerend en onroerend goed.
Geld waarmee je steenrijk kunt worden,
wanneer je er veel teveel van spaart.
Mijn gedroomde geld is waardeloos,
er blijft niets van over,
wanneer je het harteloos vergaart.
Mijn nieuwe geld is geld dat werkt.
Alleen…
Knipoog?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
230 Geluk die de wereld tot bedaren brengen
ruwe beelden en schetsen die hem vergezellen
gevangen in vergeten echo’s vervagen maar
doorklinken in de kruistocht van de wind.
Om een plaats te vinden in de stroom van
zinnen, een verlaten jeugd van onschuld,
bitterste smaak aller dromen verregend
op het bord met krijt verhult de geur van
alle…
2017
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen
287 het oude jaar
ligt achter ons
en mist bedekt
het lijden
dag dagen gevuld
met afscheid
dag maanden
van verdriet
en pijn
mag het nieuwe jaar
voor een ieder
gezond
en gelukkig zijn…
Levenslang leren
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
283 We dolen nat en droog, klam en kwiek in een richting
Door dalen, bergen, rivieren, grotten, woestijnen
Demonen liggen likkebaardend op de loer
Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen
naar de weke buik van vrede en velours
Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt
Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar
waar altijd wel…
Negen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
222 kaarsen branden
al zijn het er nooit genoeg
voor alle tranen die
zullen stromen om degenen
die de weg naar huis
nooit meer terug
zullen vinden…
Kom in actie tegen onrecht !
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
245 in de oudheid doopte men
de ganzenveer in de inktpot
tot de balpen uitgevonden werd
schreef men vele bomen vol
typemachines kwamen er
met een rood-zwart lint
typepootjes kwamen vast te zitten
in de strijd voor
de rechten van de mens
ook vandaag voert Amnesty actie
met drie klikken op de knop
stuur je een ‘brief’ voor hen
die wachten…
Mijn kristal bol ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
236 Koud en toch vruchtbaar
tussen beide polen wordt
mijn glazen bol gevuld met
polarisatie door het noorderlicht,
kleuren van een werelds mozaïek
zonder kunstsneeuw van de retoriek .
die binnen drijven zijn het onbedoelde
souvenirs van emoties van mijn openbaringen,
door de tegengestelde draaiing van de zon
dringen verwachtingen in de…
Streamen vanuit de hemel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
197 Ontelbare gestorven mensen,
die nu in de hemel wonen,
waarschuwen ons voor de hel.
De aarde draait maar rond,
de levenden draaien ook,
langzaam maar zeker, dol.
Stop it! Stop, schreeuwen wij!
Zijn jullie doof geworden?
Jullie klinken zo leeg en hol!
Jullie levens zijn opgeborgen,
in de cloud.
Wij streamen vanuit de hemel.
Jammer. Helaas…
Liefde verpulvert tot as
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
298 Het blijft steeds vaker zoeken
naar stervelingen van de wereldliefde
waar verharding reeds lang is toegeslagen
struikelend over puinhopen
van haat en ruïnes waar de dood waant
brandende hitte heerst en verdooft
de duivel heeft nazaten te over
wolven in schaapskleren jagen in roedels
op blinde armen van geest
het allerhoogste brein ziet…
Als Cassandra
gedicht
3.0 met 2 stemmen
2.732 Wie is er geen Cassandra in een tijd
waarin je zonder visionair te zijn
kunt zien dat Troje zal gaan branden?
Aan rafelranden van de stad en in
de buitenwijken smeult het al –
Luister, het is de wind niet, blijf niet doof
en blind, het zijn miljoenen naderende
voeten, aanschuifelend tot een storm
die weinig overeind zal laten staan
Berg…
Voorbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
278 Ik ga
aan de Kerk voorbij
de spits
geen opgeheven vinger
meer
Die ene keer
zal ik
niet gauw vergeten
Een brief
aan 'n herder
die onbeantwoord bleef
Een smeekbede
van 'n vluchteling
waarvoor geen oor gevonden
Ik ga
aan z'n Kerk voorbij
weet God....
op andere plaatsen.…
Kunst heeft fantasie nodig.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
289 De wereld lijkt een weduwe,
zwart, oud en vies.
De spinnenweb
met haar verstorven draad.
Weg te halen.
Ze wordt steeds maar zwarter
en moet grondig gestofzuigd
of liever keurig gestoomd
tot in de kleinste kloof, stof.
Weg te halen.
Donker en enge spinnenkop.
Pinnige vrouw.
Kreng en kribbig.
Stof voor de ragebol.
Bolvormig…
Polder & Dijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
234 Wij zijn
polders en dijken
...........rijk
Wij nemen
hals-over-kop de wijk
als water opdringt
tot over dijken
het sjouwen van zand
in zakken zonder zin of nut
Wij zitten
plotseling in de put
met onze voeten in 't water
Dit is de kater
in De Lage Landen
aan rivier en zee
'Luctor et emergo'.…
Onze wereld is een huis.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
444 Onze wereld is een huis.
Een thuis voor de vele
opvolgende generaties.
Oneindig lijkt te zijn haar
kracht. Onnavolgbaar haar
prestaties.
Onze wereld is energiek.
Een eeuwig voortdurende
dynamiek. Onuitputtelijk
lijken te zijn haar bronnen.
Onnavolgbaar haar levens-
kracht die uit haar kan worden
gewonnen.
Onze wereld is uniek.
Blijft…
Blikopener
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
262 Een draak ontwaakt zuchtend fluisterend
pratend zingend brullend loeiend schetterend
Neemt en geeft slaat en zalft gierig en genereus
Hier rijgen vele dorpen zich aaneen tot stad
Mannen in fluo-trainings met bierbuiken
kruisen jongens met monotone sixpacks
Vrouwen met oude rondingen gaan
hand in hand met hun jongere versies
Biotopen vervlechten…
Paris / Charlie 7 – 1 – 15
gedicht
5.0 met 7 stemmen
2.230 Na al het nieuws
haal ik de heilige boeken
uit de kast
en schud daar de leeswijzers
en de vrome praatjes uit
Van deze zuiverheid
nastrevende stof
kneed ik een sneeuwbal
– haren en kruimels geen probleem –
en steek daar een vulpen in
tot de sneeuwbal zwart kleurt
Dan zet ik het machteloos
mooie ‘vogels in bos en duin’ op
schenk jou een…
Soms is er even vrede
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
330 Heel soms kan ik de hemel zien
en alle engelenkoren horen;
dat lijkt onmogelijk misschien
maar daartoe zijn we toch geboren
opdat er vrede zonder pijn
en mensen vrij en ongedwongen
elkanders broers en zussen zijn,
en helder van geluk gezongen;
maar 'k weet: vaak is de vrede zoek,
en wacht en wacht ze lang op morgen;
bestaat ze enkel in…
Weer & onweer
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
226 Het weer
wordt voorspeld
nooit
is er zekerheid
Weer kan zo
omslaan
tot onweer
grillige ommekeer
zit in de lucht
wolk wordt groter
en groter, 'n bloemkool
gelijk, rijgt zich aaneen
Wij zijn
voor een deel
van huid
niet van steen
Je merkt het
meteen
bij weersverandering.…
Libelle
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
249 Ik ken
de lichtheid
van 't bestaan
Ik ken niet
de baan
die ik - bij zonlicht -
af ga leggen
tussen bloem
en bloem
scherm en aar
ook de kleuren
te talrijk te benoemen
Laat:
bij en hommel zoemen
ik ben sprakeloos.…
Arke des behouds
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
224 Zie mij als galjoen, zeewaardig
Varend onder vele vlaggen, zwarte
Met een wit skelet of kruis, rode
Hemelsblauwe, transparante of
Metalen
Zie uzelf als water rondom mij
U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt
Daalt, duwt, dobbert en schuimt
Ik heb mij waterdicht gemaakt
Na vele sessies bij scheepswerf
En droogdok, na dolen en zwerven
U…
Nomade?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
209 Het zijn
de moderne nomaden
hebben hun vrijheid
lief
Het laat zich raden
dat onderweg-zijn
reden is
van hun bestaan
Zon en maan
hun kompas en klok
er is voor hen
'n komen en spoedig gaan
Zij reizen
van zonsopgang
tot zonsondergang
uur en dag.....
van luttel belang.…
Kijken, kijken, niet kopen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
248 Je mag
er
niet alleen
naar kijken
Je mag
er
kopen
maar eerst
Wil je erlangs
lopen
je ogen
op steeltjes
De koopwaar
-uitgestald-
schatten
op waarde en prijs
Je bent
niet goed wijs
direct de beurs
.....te trekken
het geld
te laten rollen
een gat
in je hand
De kooplui
achter de kramen
ook niet blind
een stille…
Hippie kreet
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
235 voel dat je... echt leeft
leg je zorgen langs de kant
een oude jukebox speelt
het lied van een hippieband.
laat je nu maar even gaan
ene keer kan toch geen kwaad
want de wereld kan vergaan
door een of andere granaat.
door de politiek en mechaniek
zakt onze wereld in mekaar
vele mensen worden dramatiek
dus, geestelijk een groot gevaar.…
Gedicht om de wereld te redden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
419 waar hij ook gaat,
naar links naar rechts naar boven
naar onder. altijd loopt hij
verloren
tussen aarde en hel.
en wat hij zegt, en wat hij weet. wat hij zoekt
wordt nooit gevonden.
zo zwerft de mens, de dagen voorbij.
en wie hij werd die niemand werd. dan krom en moe
en kwaad en stil.
maar af en toe, zo nu en dan.
als hij de…
Rock 'n roll
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
423 mijn hemel, waar gaan we heen
we lopen op doortast
langs de oever van een holle maan
de bloemen huilen hun vaas
we zijn dicht bij veraf
en ver van dichtbij
het land van de koning zonder
vrouw, spijt zonder berouw
in het donker lijken alle
schaduwen op elkaar
is dit nu zwart of blauw
of een deur die 't slot vergeet
we lopen hier…