6330 resultaten.
Art. 461 WvS
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
355 alle voetstappen smoren terstond
een bord verzoekt niet te betreden
in het broekland van zompige grond
met roestbruine aderen doorsneden
pluizige pluimen deinen op de maat
wuiven zinloze gedachten voorbij
een lepelaar die op stelten staat
wakend in vlagen van dagdromerij
hier eindigt het land, is wat ik je zeg
nu kan niemand nog ergens…
Vroege vogel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
359 Terwijl de zon zich breekbaar
door het kale hout laat zien
voltooi ik met speels gemak
mijn zondagochtendritueel.
Op spoedende schoenen
ontwijk ik glinsterend slijk
hoor gefluister in het riet
ontwakend land.
Wind die met zachte hand
plaats maakt voor vroege vogels.…
Woud van zoete dromen
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
794 in het woud van zoete dromen
groeien buigzame bomen
groene kruinen wuiven schaduwen
waar de zon de bodem te vurig raakt
jaarringen genieten er de taaiheid
van een gewortelde kracht
vogels knappen er een uiltje
rond de schemer, in de nacht
er klinkt een heilzaam lied
in de sporen van de wind
daar, waar de weelderigheid
het leven zijn…
Schoon vooruitzicht dat ons streelt
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
388 Voel zachte bries door kruinen stoeien
strijkt over ‘t nog dorre veld
wachtend op het groene gras
waar straks madelieven bloeien
sneeuwklok en krokus hebben verteld
dat lente en zon ras zullen komen
dan verschijnt ook snel
eerste blad aan de bomen.
Mees, merel, vink en winterkoning
zoeken plek voor geschikte woning
schuchter klinkt hun eerste…
het weer (2)
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
364 om het weer kun je niet heen
het komt zoals het komt
de wind heeft geen wil
de regen geen eigen regie
het weer doet gewoon wat
het doet
het is hooguit de oude die het
voelt in zijn pijnlijke knie…
Als
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
381 Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ook mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer…
Bucolica
gedicht
4.5 met 2 stemmen
3.314 wilgen zijn niet net bollen suikerspin
nee het zijn net wilgen en dat zij het ook
en dat is nu zo mooi aan wilgen.
-----------------------------------
uit: Verspreide gedichten.…
Hier ontkiemt de lente
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
569 Twee weken terug heeft ze
Haar eerste winkeltje
Geopend in een straat
Nabij het centrum van de stad
Met veel goede moed en al haar spaargeld
Drijft ze haar zaak in een steeg
Waar de helft van alle panden leegstaat -
In een winkelstraat die net de loop niet heeft
Verkoopt ze met veel hartelijkheid de
Spullen die ze duur heeft ingekocht…
Water
gedicht
4.7 met 7 stemmen
6.926 ik draag boten over zee
ik golf ik schuim ik spat
vissen jaag ik door mij heen
zwemmers laat ik binnen
regendruppels springen op
spetters rimpels kringen
ik knaag gaten in een rots
vuur houdt mij niet tegen
dampig ben ik zacht en nat
of hard als ijs zwart en glad
ik schiet als hagel val als sneeuw
ik kabbel klots en klater
ik…
het weer (1)
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
386 onstuimig en
wisselvallig
zijn vele mensen
soms vrolijk
soms zwartgallig
maar ik doelde
dit keer
op het weer,
toevallig…
groter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
346 klein zaadje
achteloos gestrooid
stevige stengels
groene staken
wat kleine bladeren
zo mooi geplooid
wat is een bloem
zonder zijn aarde
zijn steel in leven
bijna voltooid
kijk naar de kleuren
uiting van waarde
klein leven
groter dan ooit…
Wolken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
458 Belangstellend kijk ik naar de wolken
Voorspellend een dag vol wind en regen
Torenhoog als gigantische reuzen zijn zij
Omhoog klimmend zover ik kan zien
Aarde verlatend in het vliegtuig stijg ik
Bedaarde plukken enorme wolken in wonderlijke kleuren
Omringen mij roerloos
Doordringen mij, vergeten is mijn wereld
Uitgestegen boven het…
HAIKU
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
331 Jonge narcissen
Fris op het venster, sneeuwwit
Halsreikend naar wie…
februarihaiku
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
396 in de luwte
de dader en de zon
drenkt gul met licht…
Als je weet hoe hard het ijs is
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
374 Stormachtige furie
Met veel venijn in
Vuur en vlam ontstoken,
Door redeloze razernij zo ver
Gebracht dat de wereld waarachtig
Even stilstond - is nu door
Winterkou tot bedaren gekomen
En de golven op jouw oceaan
Van hartstocht lijken in zichzelf
Bevroren - schuimkoppen die nu alleen
Uit ijs nog bestaan - zachtjes probeer
Ik je…
Inspiratiebronnen
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
406 Zacht zie ik ‘t riet langs de waterkant wiegen
en golfjes daar hun eigen ritme slaan
genietend blijf ik daar aan de oever staan
bewonder vogels die over het oppervlak vliegen.
Een bootje voor de wind met bolle zeilen
trekt zijn voren over het watervlak
spiegelt contrasterend met blauwe hemeldak
urenlang kan ik hier verwijlen.
Rondom wijdheid…
Woede zonder woorden
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
390 zag de woede
van water
in stuwende golven
opgehitst door de wind
zij rolden om
het schuim vervloog
bedaarden langzaam
in vrije loop
ik zong in
ondertonen mee
mijn vlagen begeleiden
het jagen van de zee
sloegen over in rol
hoge tonen refreinden
met sissen en slissen
de coupletten weer vol
het eeuwig lied over
woede zonder…
Visje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
356 Visje aan het haakje
Wees maar niet bang
Voor die grote snoek
Hij heeft wel honger
Maar lust jou niet
Visje in het water
Waar zwem je naar toe
Naar de vrijheid
Verlost van het verleden
Daar zwem ik heen
Visje op het droge
Hoe is het jou vergaan
Met de richting
Waar je heen wilde gaan
Oepss…
Bellis perennis *)
gedicht
3.0 met 3 stemmen
3.401 De dochter van de onbekende rots
verdraagt vijftien graden vorst
en steekt bij dooi de kop weer op
Dit witte sterretje, dit eenzaam
godsbewijs door vaders gele klomp
elk voorjaar aangewezen
-------------------------------------
uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.…
De (stijve) stilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
341 De hazelaartjes waren al uitgelopen,
aangelokt door zachte Spaanse lucht
en door te vroeg getjielp van vogels.
Hun lijfjes stolden tot ikoon,
want daar blies de 'bise', berenkoud.
Lieflijk zijn de zonnestralen
bij dit Arctisch geweld;
een speer-strakke wind, eenlijnig.
De zon stoot schitteringen uit de sneeuw
in tinten van de regenboog…
een deken van sneeuw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
425 een sneeuwwitte deken
doet al het groen verbleken
wat een hemels gezicht
alles lijkt wel vederlicht
het is een pracht tafereel
takken bedekt met poederzacht sneeuw
ik geniet met volle teugen
deze winter zit gegrift in mijn geheugen
als een levende ansichtkaart
iets wat nooit en te nimmer verjaart.…
sneeuw !
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
411 De Goden schudden hun bedden op
Vlokjes van onschuld dansen met
pluisjes van dons
Zuiverder wit kan niet bestaan
als van een maagd die zich
behoedzaam neervleit in de straat
Die zichzelf niet meer herkent
Stemmen niet ver van stilte
Voetstappen die alles verraden
Lijdzaam dragen takken hun nieuwe
last en buigen diep voor de
passanten…
Aan de sneeuw
poëzie
5.0 met 1 stemmen
2.483 Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren,
Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren,
Ik zie niet hoe men u met reden haten zou,
Die ons van boven brengt de warmte met de kou.…
Olijftak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
393 Tak zo jong en groen,
Ontspruitend nieuw leven,
Veilig vastgeklemd in de
Snavel van een duif
Teken van leven
Na de vloed waarin
Het oude leven
Voorgoed verdwenen was…
De steenvis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
523 Het blanke vel met een flard roze
oogde ooit puntgaaf.
Zinnenstrelend was zijn pose
voor de ogen van de oceanograaf.
Maar nadat een eerste puist verscheen
en steen als camouflage werd ontdekt
joeg hij alle schoonheid er doorheen
en raakte gehavend en bevlekt.
De kokette blik week uit de ogen.
Stilliggend dient hij zijn dagen uit
en doet…
Winterwending
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
353 Op schoenen met lederen zool
en zijn iets te zware lijf
laveert hij tussen nat en glad,
onderwijl de sneeuw,
maar meer nog zichzelf, verwensend.
Geen oog voor het smetteloos wit
dat zich kuis aan hem toont.
Doof voor het opgetogen geroep van het kind
dat zich verwondert om het geschenk van de nacht.
Dromend
zo levensecht
dat hij de warmte…
Winterwandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
387 Strak en rimpelloos licht nu de vlakte
waar golfjes kabbelden weleer
zilveren vissen sprongen over oppervlakte
rietkraag golfde langs oevers van ’t meer.
Bewegingloos staan nu de populieren
in rijen langs de waterkant
terwijl hun witte kruinen sieren
stille contouren van het achterland.
De velden met witte deken toegedekt
in serene zonnegloed…
Distel
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
389 De hand die zaaide
was zijn vastheid kwijt
en plantte hem
aan de rand der wereld.
Die daad vergeldt hij
met zijn stekels
maar zijn bloemen
schenken de liefde weg die bleef.…
Veel gelukjes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
439 ik geloof niet echt dat het bestaat:
een gelukkig mens van vroeg tot laat.
Maar wat ik wel durf te beamen
is dat veel momenten samen
zorgen voor "geluksgevoel"
ze zijn er echt, een heleboel.
Ik heb ze vaak wanneer ik op het strand
de zee, de golven en het zand zie
waar ik graag mijn uren slijt
om wat te dromen in de tijd
en waar ik vecht…
Over de stille, stille sneeuw.
poëzie
5.0 met 4 stemmen
1.717 Over de stille,
Stille sneeuw,
Diep uit de verte,
Onder de lage
Malv'-witte luchten
Nadert het tinklen
Tinklen, tinklen,
't Gulzilvrig rinklen
Aanzwellend, klankwellend,
Uitschuddend, zwierend
Een sleep van geluidjes:
Schelklikke klankjes,
Pretdolle zangkjes,
Rap, druk, uitvierend
In vreugdvlugge schatering
Bellekens-klatering…