Alle inzendingen over tijd

Tijd glijdt niet voorbij maar schokt en bonkt en rolt en splijt dwars door mijn dagen Tijd, keer dan het tij als wind de zeilen bolt wil jij mijn schip nu dragen Genoeg! doe het voor mij als jij niet meer zo tolt zal ik je niets meer vragen…

dromen met muziek kaarslicht deint en dooft in traag verbranden, de klank van een weerbarstig lied handen zoeken naar elkaar ogen laten blikken kruisen zacht gebaar en tederheid sluiten misverstanden buiten vlammen spelen vuur dansen vloeiend in de hitte na het lichten van gezichten valt hun schaduw op de muur de laatste druppels…

Soms doen woorden mijn gevoel tekort Kijk dan in m'n ogen en hoor wat ik je zeg Soms doen woorden mij laten lachen Kijk dan in m'n ogen en hoor hoe ik lach Soms doen woorden mijn tranen vloeien Kijk dan in m'n ogen en zie waarom ik huil Moeilijk, makkelijk mens? in hart en ziel Kijk dan in mijn ziel door…

Vecht voor deze drie en als je het hebt verlies het nooit Laat het niet afpakken de meeste van ons zijn het al kwijt En een ander aantal is het aan het verliezen Dit zie ik om mij heen gebeuren Maar geen gewoon verliezen meer ontnemen ervan door wie? het systeem? de mens erachter? "Een menswaardig bestaan." laat me niet…

Ik luister naar de Zee. Luistert de Zee naar mij? Glimlachend langs de zilvren ree Mijmert de Tijd voorbij.…

De Freudburger trekt naar hartje stad bekend met het pad. De Freudburger. De Freudburger schaart zich in duisternis en filosofeert de ondergang van zon. De Freudburger. De Freudburger in harmonie brengt: Op het leven zielen, licht en verlengd. De Freudburger. Die morgen zweeft de Freudburger heen. Wijzer dan wijs; de wereld broeit gemeen…

tik tak en het wijzertje verplaatst zich met een elegant sprongetje weer een seconde voorbij die nooit meer terugkomt ik lig op bed probeer aan niets te denken probeer de tijd stil te zetten ik denk dat als ik het heel hard probeer ik mezelf wel eens kan stilzetten maar de klok tikt verder...…

gedoemd om droevig te leven is ieder die teveel liefheeft nog nooit hield mijn hart het tegen de liefde die te groot verdriet geeft weer zocht aan jouw borst mijn gemartelde hart zijn rust dat wil troost voor de brandende dorst en wordt niet geslecht door lust En altijd zal men boeten voor iedere liefdevolle daad tot de wellust der laatste…

Het lot dat is een heel groot iets, niet in woorden uit te drukken, Je mag het wel proberen hoor, maar het zal je echt niet lukken, Zie het maar als een groot 'spel', zonder regels, zonder vragen, Soms sta je er middenin, en moet je wel een kansje wagen, Het hele universum bepaalt mee in je lot, Het is zo 'eigens' en zo ontzettend groot…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

Tijd herhaalt de dagen Tot de weken een sleur worden Elke minuut is anders Totdat de seconden eenzijdig worden Alles wordt in tijd begrepen Maar niemand die de uren verstaat Ik zie je morgen om 12 uur Hetzelfde als gisteren om 1 uur Fouten worden niet gemaakt Fouten worden herleefd zonder ervan te leren Tijd heelt alle wonden Maar…

Twaalf uur slaat de klok, mensen kussen en wensen elkaar geluk in het nieuwe jaar. Op de achtergrond hoor je feestgeknal, terwijl je televisietoestel een boodschap toont van geweld. 2000 was een woelig jaar: onlusten in het Midden-Oosten en Afrika, zelfs met moeite een president in Amerika. Nostradamus voorspelde ooit het einde, krijgt…

Had ik alle tijd Zomaar in mijn hand Dan zou ik willen weten Zou ik er mee kunnen leven Zegt mijn heel verbaasd verstand Zou ik doen wat ik zou moeten Of zou moeten wat ik dacht Zet ik dan mijn zinnen onverwacht? Zal ik alles doen ten goede ook al is er tegenstand word ik niet zo snel ten moede met de tijd volledig aan mijn kant? Maar…

Herinneringen - Nooit alleen maar positief: Minstens bitterzoet…

Wat ik zoek zal ik vinden met jouw woorden en de wensen die ik niet verlies als jij weer achterblijft en alleen de gehoorzame tijd je passie een vervulling geeft.…

Zoektocht Gedreven door twijfel gaat een mens op zoek doorloopt de schaduw van het verleden een vermoeiende reis door een ongeschreven boek de wortels met voeten getreden kwetsende woorden zorgden voor geestelijke pijn zitten verankerd in je hoofd geven een gevoel onbelangrijk te zijn en dat je niet in jezelf gelooft de strijd is begonnen…

Vraag het de avond als een gedicht en je leeft weer als de middag jouw vraagt wat je mist en de ochtend je niet vertelt waarom de tijd niet in jouw antwoorden gelooft.…

(opgedragen aan zijn afwezige verloofde Christina van Erp, met wie Hooft 3 maanden later in 1610 in het huwelijk zou treden.) Gezwinde grijsaard die op wakkre wieken staag* De dunne lucht doorsnijdt, en zonder zeil te strijken* Altijd vaart voor de wind, en ieder na laat kijken, Doodsvijand van de rust, die woelt…

Dromen Als in mijn dromen Denk ik aan schaduwen Die als silhouetten groter worden en weer vergaan Denk ik aan blauwe luchten achter de horizon Daar komen mijn dromen vandaan Ik hoor de wind En zie de lage vlakken In mijn dromenland Zie ik een moeder met een kind Uit wandelen Ze heeft de toekomst in haar hand Wat komt en gaat Wat…

Als ik terug kijk op mijn loopbaan de klaargestoomde mens. Ben ik niet ontevreden en is er weinig wat ik nog wens. Mijn jeugd is nu wel over de onschuld is voorbij. Er blijft niet veel meer over, weinig dromen meer voor mij. Nu wordt ik volwassen. Nu wordt ik een mens. Waar ik voor heb gevochten was niks meer dan mijn wens. Het meeste wat…

Hoe laat is het morgen vroeg bij jou? Hoe lang zal ik je wakker kussen? Hoe vaak mag ik je dromen sussen? Hoe laat is het morgen vroeg bij jou? Hoe vroeg moet ik je laten gaan? Hoe lang zal ik je moeten missen? Hoe vaak zal ik je naast me gissen Hoe vroeg moet ik je laten gaan? Hoe laat is het te vroeg voor mij? Hoe lang kan ik nog naar…

de dagen slijt hij in een ver verleden omgeven door stellages met papier verborgen in een lusthof vol vertier z’n godentuin kent geen erfdienstbaarheden het later komt aan hem voorbijgeschreden in teksten nog geschreven met de hand wat vroeger was herhaalt zich haast gênant de nieuwste paden zijn reeds lang betreden wat is het leven meer…

Vandaag draag ik je naar het zacht geurend gras Omringd door het neuriënd geklater van zwoel stromend water vol van al, dat ons te goede was Vandaag behaag ik je tijdens het tortelen der duiven Bij het zingen van de wind dat speels de kragen vindt en het ruisend riet doet wuiven Vandaag vraag ik je Laten wij alleen samen zijn Geef de…

Een schok van herkenning Alweer op drift Een kreet uit het verleden Vergeten in een schrift God, ik kan de wanhoop voelen Het druipt haast van elk woord Verlopen in geel vergoten tranen Maar door niemand ooit gehoord Wat was ik jong toen Ik zie mezelf nog zitten Nog zoveel om naar uit te kijken Nog zo weinig om in te spitten Verse…

'k Maak in gedachten vaak een bedevaart: Dan sta 'k weer op de plek, die zomerdag, Waar ik door de eikenlaan je komen zag; Als reliquie heb ik dat beeld bewaard: Uit zonn'ge bomen dropte op zonnige aard, Overal neer de zonn'ge vinkenslag; 'K zag op jouw goed gezicht die blije lach, En 'k dacht op eens: Ben ik die liefde waard? En…

Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken Heel goed de plek, vlak naast die scheve den, Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden. 'K dacht vaag: Wat 'k doe, lijkt op wat Pharao's deden; Eenzelfde ontzetting vroeg in mij en hen: Alles vergaat: ben ik niet, die ik ben, En was en blijven…

Woorden in de laatste puzzel die ik zoek vragen mij wie ik ben geworden na de puzzels die ik niet begreep en wilde maken toen momenten niet meer vroegen waarom ik nog wilde wachten op woorden die niet willen veranderen als ik blijf puzzelen…

o Nieuwjaarnacht, onaangenamer, onnieuwer nooit en was er iet, als ‘t geen gij mij voor waarheid biedt, onbeterbare leugenkramer! Van God en schijnt ge niet gegeven: dat God ons gaf is altijd mooi, en ‘t alderminste blomgestrooi is altijd lief, is altijd leven. Terwijl gij, dood, zo alle dingen die dood zijn, aâm…

Oud is wat ik niet meer zoeken wil als de tijd me aarzelend vraagt wat ik verloren heb in de wachtende momenten dat ik dacht wat ik niet verlies bestaat niet als ik alleen maar in nieuwe dingen en mensen geloof die mij niet meer met een tijdloze leegte achterlaten…

Gouden woorden van de overwonnen angst die ik zoek verbergen mijn gedachten in de blik van de tijd die me nooit vragend aankijkt als ik mijn ontwaken weer vervloek…