Alle inzendingen over tijd

Statig, tijdeloos triomferend, ligt Vlak bij me, en ver, 't egyptisch koningslijk; Ik voel me schuldig, dat 'k nieuwsgierig kijk Naar mysterie van vreemd-vermomd gezicht. Heerser van sphingisch wich'lend wereldrijk, Die uit verre gebergten had gesticht Ongenaakbaarheid tot het laatst Gericht, Buiten heiligschennend mensenbereik, Diep op…

Met een huiverige morgen is het nieuwe jaar begonnen. Ik sta op de trein te wachten starend naar een hoge toren waaromheen wat spreeuwen spelen en ik krijg het langzaam koud. In de trein kijk ik naar buiten. Nevelwade ligt sinds eeuwen over doodgevroren velden. Marmeren beeldengroepen zwanen waken over starre sloten met een nooit vergane…

Lach als de lach dichtbij kan zijn. En je kijkt naar wie met je meelacht. Denk wat elke gedachte inspiratie geeft om verder te ontdekken wat je niet wilt vergeten. Geloof wat je kunt bereiken en niemand zal twijfelen aan wie je bent. Weet dat het einde niet bestaat als jij weet waarom je begint en nooit vraagt of de tijd stopt. Want…

In sneeuw lacht koel de trots vlak door mij. Mijn schoenen markeren de macht, om wie stiert later bevriest een tijd, gevierd te weten, indien egaal het ligt onder voeten van krak, rozige toeten even leeft mijn baar. Het enig verweer hoort naar haar door haar verlaten. Voor het regionalisme dienen aan zij die stilstaan omkijken naar…

zand door mijn vingers onweerlegbaar onomkeerbaar ongrijpbaar als de lucht luisterend naar zijn eigen wetten slepend als stroop vluchtig als vuur onbekommerd over de gevolgen gaat hij alsmaar voort zonder immer om te kijken of even in te houden onverminderd onbevangen gaat hij door maar naar waar?…

Vroeger stond geschreven in de sterren wat er van me komen zou onrealistische dromen van status en succes lachten me zelfverzekerd toe Zwevend op de komende glorie me van geen kwaad bewust dat ontij zou kunnen komen waar voorspoed was beslist De klap was enorm en plots besef van dwaze utopie vernedering en ontgoocheling in een leven zonder…

het uur (in stations wordt tijd bepaald door treinen en ik zocht het spoor naar huis op een perronbank uit de wind liet ik couperus rusten in mijn schoot macht der gewoonte die me tijdinwaarts ontvoert en ik sprak écht met hem) past nergens in…

wat kan alles toch snel veranderen in een week, een dag, een minuut, een seconde het blijft verwonderen hoe wat lijkt, dat is, kan bedonderen als zon als regen als weer het verschil uitbundig vrolijk oorverdovend stil schijn bedriegt de leugen die liegt vallen en opstaan opstaan en weer vallen laten gaan en blijven staan als de zon…

Als tijd altijd was Bleef ik eindeloos liggen In pas gemaaid gras…

Alles is tijd komen en weggaan slapen en opstaan daden en spijt Alles is tijd iets doen en iets laten beminnen en haten krijgen en kwijt Morgen is later gisteren is geweest maar vandaag wens ik jou een leven lang feest…

De klok tikt de tijd weg, soms doet hij dat snel. Als je erop zit te wachten, doet hij het veel te traag. Soms vliegt de dag je handen door en is hij om voor je 't weet. Soms heeft hij 48 uur, althans dat lijkt zo, of loopt hij dan soms voor? Gebruik de tijd, en doe het goed. Dat is de intentie van dit 'verhaal'. Een race tegen…

De sleutel tot een nieuw begin ligt veilig opgeborgen De zandloper loopt de uren door tot aan de dag van morgen Tijd en ruimte gevlochten ineen spoeden zich door eeuwige paden Kosmisch gezien het rijk alleen grenzeloos vlecht het zijn draden Waar de aarde tolt zijn eigen baan de zon schijnt jaargetijden Dag en nacht, zon en maan…

vandaag.. de tijd leek even stil te staan en zo zijn eigen weg te gaan een vlaag.. ik zie je staan en jouw weg gaan ik wil je zien wil met je mee en bovendien wij met zijn twee.. de tijd zal nog eens blijven staan... ...zullen we naar Rome gaan? naar alle mooie steden naar pleinen en gebouwen van erg lang…

ze spelen het spel van de zon en de maan wijzen alle vierentwintig het klokje rond om beurten breken ze de kring en laten zich gaan totdat het weer tijd is voor de morgenstond…

In die stille maand november Alles kaal, dor en leeg Sta ik in een verlaten steeg Geen gedender. De regen spat op mijn gezicht Op de kalen bomen Ik hoor het water stromen Doe mijn ogen dicht. Ik sta aan de grond genageld Ben bevroren van binnen Sta te verzinnen Dat het hagelt. In mijn hoofd giert de pijn De stenen op mijn gelaat Pijn die…

Men leeft niet zomaar elke virtuele ideologie, wat te denken valt voorbij aan wereldkundige maatstaven uit te beelden naar kieskeurige kosmopolieten wat ik zie rallentando de toon nog is gezet zonder zwevend laven.…

Tijd glijdt niet voorbij maar schokt en bonkt en rolt en splijt dwars door mijn dagen Tijd, keer dan het tij als wind de zeilen bolt wil jij mijn schip nu dragen Genoeg! doe het voor mij als jij niet meer zo tolt zal ik je niets meer vragen…

dromen met muziek kaarslicht deint en dooft in traag verbranden, de klank van een weerbarstig lied handen zoeken naar elkaar ogen laten blikken kruisen zacht gebaar en tederheid sluiten misverstanden buiten vlammen spelen vuur dansen vloeiend in de hitte na het lichten van gezichten valt hun schaduw op de muur de laatste druppels…

Soms doen woorden mijn gevoel tekort Kijk dan in m'n ogen en hoor wat ik je zeg Soms doen woorden mij laten lachen Kijk dan in m'n ogen en hoor hoe ik lach Soms doen woorden mijn tranen vloeien Kijk dan in m'n ogen en zie waarom ik huil Moeilijk, makkelijk mens? in hart en ziel Kijk dan in mijn ziel door…

Vecht voor deze drie en als je het hebt verlies het nooit Laat het niet afpakken de meeste van ons zijn het al kwijt En een ander aantal is het aan het verliezen Dit zie ik om mij heen gebeuren Maar geen gewoon verliezen meer ontnemen ervan door wie? het systeem? de mens erachter? "Een menswaardig bestaan." laat me niet…

Ik luister naar de Zee. Luistert de Zee naar mij? Glimlachend langs de zilvren ree Mijmert de Tijd voorbij.…

De Freudburger trekt naar hartje stad bekend met het pad. De Freudburger. De Freudburger schaart zich in duisternis en filosofeert de ondergang van zon. De Freudburger. De Freudburger in harmonie brengt: Op het leven zielen, licht en verlengd. De Freudburger. Die morgen zweeft de Freudburger heen. Wijzer dan wijs; de wereld broeit gemeen…

tik tak en het wijzertje verplaatst zich met een elegant sprongetje weer een seconde voorbij die nooit meer terugkomt ik lig op bed probeer aan niets te denken probeer de tijd stil te zetten ik denk dat als ik het heel hard probeer ik mezelf wel eens kan stilzetten maar de klok tikt verder...…

gedoemd om droevig te leven is ieder die teveel liefheeft nog nooit hield mijn hart het tegen de liefde die te groot verdriet geeft weer zocht aan jouw borst mijn gemartelde hart zijn rust dat wil troost voor de brandende dorst en wordt niet geslecht door lust En altijd zal men boeten voor iedere liefdevolle daad tot de wellust der laatste…

Het lot dat is een heel groot iets, niet in woorden uit te drukken, Je mag het wel proberen hoor, maar het zal je echt niet lukken, Zie het maar als een groot 'spel', zonder regels, zonder vragen, Soms sta je er middenin, en moet je wel een kansje wagen, Het hele universum bepaalt mee in je lot, Het is zo 'eigens' en zo ontzettend groot…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

Tijd herhaalt de dagen Tot de weken een sleur worden Elke minuut is anders Totdat de seconden eenzijdig worden Alles wordt in tijd begrepen Maar niemand die de uren verstaat Ik zie je morgen om 12 uur Hetzelfde als gisteren om 1 uur Fouten worden niet gemaakt Fouten worden herleefd zonder ervan te leren Tijd heelt alle wonden Maar…

Twaalf uur slaat de klok, mensen kussen en wensen elkaar geluk in het nieuwe jaar. Op de achtergrond hoor je feestgeknal, terwijl je televisietoestel een boodschap toont van geweld. 2000 was een woelig jaar: onlusten in het Midden-Oosten en Afrika, zelfs met moeite een president in Amerika. Nostradamus voorspelde ooit het einde, krijgt…

Had ik alle tijd Zomaar in mijn hand Dan zou ik willen weten Zou ik er mee kunnen leven Zegt mijn heel verbaasd verstand Zou ik doen wat ik zou moeten Of zou moeten wat ik dacht Zet ik dan mijn zinnen onverwacht? Zal ik alles doen ten goede ook al is er tegenstand word ik niet zo snel ten moede met de tijd volledig aan mijn kant? Maar…

Herinneringen - Nooit alleen maar positief: Minstens bitterzoet…