Alle inzendingen over eenzaamheid

Diep van binnen voel ik me ziek. Diep van binnen wil ik er niet meer zijn. Ik wil naar mama toe bij haar en Knabbel zijn.. Ik wil niet meer leven op deze wereld. Mijn ogen staan echt wel open ook al zeggen ze van niet. Al zeggen ze dat ik fantaseer ik weet dat het niet zo is. Ik vlucht alleen maar weg van de wereld buiten mijn kleine…

De angst lijkt ver weg alsof het boven de wolken zit. En soms als een regenbui komt als ik het zeg Maar dan zeg ik het niet het is geen bestelling. Hij komt vanzelf en niemand die dat ziet. Hoe verdwijnt het weer dat enge gevoel. Gewoon door sterk te zijn want ik wil het niet meer…

Vanmorgen bij het opstaan had ik niet een reden om fluitend aan het werk te gaan of me zelfs maar aan te kleden Niemand die me missen zal als ik een dagje binnen blijf van de wereld weggesloten gedachten stollend in mijn lijf Niets lijkt nog belangrijk geen vreugde of verdriet en zelfs de diepste liefde och nee, het raakt me niet Waar…

Koude handen, stille nachten, warme handen, mooie nachten. Ik mis je je warmte je gezelligheid je uitstraling je.... je alles warme handen op mijn rug scherpe nageltjes die herinneringen achterlaten bekende adem een bevriezende muur ik kan je niet aanraken ik voel je niet ik zie je niet ik weet alleen dat je van me houdt…

Ik denk dat ik voor altijd.. alleen wil zijn.. niemand die mij troost.. maar ook niemand doet mij pijn..…

Ik zocht je in kindergelach Zo onschuldig, zo teder en zo zacht Maar geen enkele lach Die jou bij me bracht Ik zocht je in zonnestralen Je ogen, je stem en je haren Maar geen enkele straal Die jou bij me bracht Ik zocht je in anderen Mijn hoop, mijn lot en mijn verlangen Maar geen ander Die jou bij me bracht Ik zocht je in mijn eigen…

De muur is de dag die niet verandert en de tijd verandert in iets dat niet verdwijnt of vervalt want er is iemand die niets anders meer wenst.…

Stilte in de duisternis horen wat gefluister is. Vergeten wat het is die tijd, staren in de eenzaamheid. Het zweven door je hoofd zo heel intens verdoofd. Slaapdronken is de nacht die stil verdriet verwacht...…

eens op een dag als vandaag zal ik sterven net als jij het is ook daarom dat ik je vraag blijf je tot die dag bij mij?…

ik zit op mijn kamer, helemaal alleen. ik luister naar de stilte, naar de stilte om mij heen. zacht hoor ik de regen, tikkend tegen het raam. de maan schijnt door de wolken, en de wind fluistert jouw naam. ik voel me ongelukkig, eenaam, koud en bang. kan mijn tranen niet bedwingen, en ze glinsteren op mijn wang. snel veeg ik ze weg…

3 maanden zat ik binnen, 3 maanden getreurd. 3 maanden zitten denken, aan wat er is gebeurd. 's nachts kon ik niet slapen, voor een hele lange tijd. ik wil je wel vergeten, maar ik wil je ook niet kwijt. 3 maanden niet naar school, 3 maanden graag alleen. nu, 10 maanden later, er nog steeds niet overheen. wat heb ik verkeerd gedaan…

op het puntje van mijn tong liggen bittere woorden te midden van mijn hart zijn dingen die er niet horen tranen, geen lach verdriet, pijn, ongeluk ales wat negatief klinkt maakt mijn wereld stuk soms denk ik wat een hel is het leven echt zo slecht en is geluk en vreugde hier ook niet voor mij weggelegd…

Het gaat goed, jouw smsje was precies op tijd! Ook daarom vind ik jou zo'n bijzondere meid. Je weet het altijd weer klaar te spelen, om mij toch een berichtje toe te spelen. Nog nooit heb je me hoeven teleur te stellen, iets wat ik steeds weer tegen je blijf vertellen. Het gekke is, vandaag mis ik je niet meer, maar kijk ik reikhalzend…

Eenzaam en alleen vecht ik mij door deze dag, nóg 3 dagen zonder jouw lieve lach.. De strijd tegen mijn gevoelens heb ik verloren, de tranen achtervolgen mij als sporen. Ik probeer de dag te doden met mooie muziek, maar in elke toon ontdek ik bepaalde symboliek. Het lukt niet, alles wat ik doe gaat fout, het is niet anders, jouw gemis slaat…

Vandaag zijn we op de helft, het begin was zwaar. Even voelde ik mij ontroostbaar. Maar gelukkig moest ik aan de slag. Nagenoeg de hele dag. Ik was onder de mensen, had even geen tijd voor mijn diepste wensen. Maar ik bleef wel wanhopig hopen op een bericht. Het zou mijn zwaarmoedige gevoelens zo hebben verlicht. Maar het bleef stil,…

Weer één dag voorbij, nóg 5 dagen... de tijd lijkt steeds meer te vertragen. Toch had gisteren nog wat in petto: jij stuurde mij een sms "kado"! Je was goed aangekomen; een zorg minder! Was ik toch ook maar daarginder! Het was gaaf dat je zo snel van je liet horen, voor een tijdje voelde ik mij wat minder verloren. Maar antwoorden…

Een traan glinstert eenzaam in mijn oog Glijdt over mijn wang Laat een pad achter Een eenzaam pad vol verdriet Het verdriet van jaren eenzaamheid Glijdt langs mijn neus en mond Streelt mijn kin en verdwijnt Ik zucht diep Het is voorbij…

Eén dag is (bijna) voorbij, maar de nacht bracht weinig rust. Zelfs in mijn slaap lieten mijn gevoelens mij niet met rust. Ik probeerde wat terug te denken aan de afgelopen dagen, om zodoende die vervelende gevoelens te verjagen. Zodoende deed het gemis niet zo´n zeer. Maar toch voelt mijn hartje heel erg teer. Het smacht zo vreselijk naar…

Amper uit mijn gezichtsveld verdwenen, begin ik al om je gemis te wenen. Zeven hele dagen zonder jou, mijn hart schiet nou al in de rouw. Moet ik me er tegen verzetten, of moet ik mijn hartje stilzetten? Zeven dagen zonder enig teken, gaat dit mij opbreken? Een paar mooie dagen gingen snel voorbij, maar jouw vertrek kwam zo snel dichterbij…

Mijn hart gestolen door een schoonheid en zo stil probeer ik z´n hart door te komen met een hopeloze gil maar een muur van geloof en cultuur scheidt onze wegen en breekt mijn hart onze wegen zullen scheiden Ja over een hele tijd leven wij voor altijd apart iedere traan een druppel van emotie en pijn zal voorgoed vloeien, zal voorgoed in mijn…

Steeds als ik je zie ben ik verlegen en verdoofd. Als ik alleen ben, spook enkel jij nog door mijn hoofd. Ik denk aan je op elk moment van de dag. Ik droom van je elke seconde van de nacht. Liefste, ik hou van je met heel mijn hart.…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Kon ik je maar bellen En zeggen wat ik voel Kon ik je maar zeggen Hoeveel tranen er zijn geweest Een simpele zin Een simpel gebaar Het gaat niet goed Ik heb je nodig Je armen om me heen Is wat ik nu wil Vraag het niet Zeg het niet Mijn ogen smeken Naar een spiegel die niet kijkt Kan ik het je vertellen Zonder je te spreken Mijn…

Is er iemand die weet wat ik bedoel? Is er iemand die weet wat ik voel? Is er iemand die mij hoort? Geef mij dan antwoord! Kom naar mij of laat wat horen! Want ik ben niet alleen voor die onzin geboren Liefde en geborgenheid is wat ik zoek! En met een vriendelijk verzoek Vraag ik is er iemand die mij hoort? Zo ja geef dan antwoord!…

Zoete regen valt uit de lucht Bij zonsondergang Kijk niet gek als ik in mijn woorden vlucht Want eigenlijk ben ik bang Voor alles wat fout kan gaan En alles wat verkeerd begrepen worden kan Dan zou ik het liefst af willen reizen naar de maan Want als die zoete regen valt op mijn huid Waar wij samen dan in staan Dan maakt het me allemaal…

Weer een klote gevoel En weer niemand die begrijpt wat ik bedoel Want jou heb ik nu nodig De rest is overbodig Maar weer ben jij er niet Dat doet mij ongelovelijk veel verdiet Als jij er maar voor 1 keertje was Dan was ik in mijn sas Dan kon ik je vertellen wat er is En dat ik je daarom zo erg mis Maar goed ik zie je morgen zegt…

keer op keer geen contact nogmaals weer verloren nogmaals weer onderga ik ook weer deze keer wat ik niet wil ook weer deze keer huil en schreeuw ik dat ik ... niet weer laat me met rust niet weer .... machteloos roep ik stoppen deze keer ! het ... verstilt in mij de laatste keer die wil ik niet want er is veel meer wat…

Pijn die slaapt en je altijd wakker maakt. Pijn die spreekt en alleen maar vraagt. Pijn die je een naam geeft omdat je weet wanneer je weer alleen met hem wilt zijn.…

Mijn hartje doet zeer, ik heb het niet meer. Ik kan dat gevoel niet laten gaan, maar ik doe het mezelf aan. Het blijft zo akelig stil, iets wat ik niet wil. Wacht op één enkel teken, de minuten lijken wel weken. Dat wachten is een ramp, één bericht, waaraan ik me vastklamp... Maar het blijft deze keer achterwege, het is me niet…

Met je twijfelende woorden ben je de acrobaat die niet meer opstaat en wacht op het publiek dat weggaat en de stilte achterlaat waar zijn schaduw de enige zekerheid is die nooit zal vallen.…