Alle inzendingen over natuur

groen licht voor een blik op de velden tussen uit de kluiten gewassen mais dwalende ogen ontwaren samengeschoolde warme wollen schapen in de schaduw van een boom oktober mag duren…

Korte ochtendwandeling is m’n dagelijkse investering, vaste route naar de bosrand; een bui overvalt me en ik schuil in de boskapel, sta naast de zwijgende Maria, de bui stopt abrupt; ik groet Maria en vervolg m’n weg- en nader het bos dat zienderogen verandert in bomen; de zon komt op, nevels die oplossen hebben met dauw de aarde gewassen…

de lêste glim dûnset yn oerrype tûn de wyngert wjukkelt blêden yn folle wielde op it moarmermosk beamen stadich yn har grien tjuster ljocht skynen en linen dôvje yn lêste blik fan simmer de wyn is drystmoedich en dwalet troch krûnen guozzen swalkje al oer winter komt tichterby vertaling: de laatste glimlach danst in…

In alle vroegte doen je dromen je ontwaken door met goud te strooien over het uitzicht vogels vliegen al kraaiend over want de stad is nog in slaap zacht kust de zon het aangezicht stilletjes golft het vochtige gras aangeraakt door de ochtendwind gaan sprankelende parels op in het grotere geheel…

Als een schip vaart langs de maan roeken naar hun slaapplaats gaan als over kattenpaden en -wegen kattevoetjes gaan bewegen de oude gnoom op de schutting zit stil en vroom, alsof hij bidt als peren vallen loom en zwaar van de kromme perelaar fladderen de kleine kinders door de hof als dikke vlinders kruipen door ligusterhagen eten…

de wind vergaart dode bladeren in een hoek van de tuin om ze later weer overal rond te strooien ondertussen snij ik oude takkenbossen tot eerste wintertijd…

de schemer verheft zich de nevel sluipt al rond in geen tijd doet mist alle zicht teniet de late wandelaars gaan voet voor voet voor ... voet hun stille zwijgende stap wordt in de smoor verborgen van de eerste dolende winterschimmen…

ze woont in een droom gekneld tussen zomer en herfst er hangt een geknakte zonnebloem aan de binddraad na het laatste onweer hij krijgt een binnenplekje in een vaas terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt wordt er gerild door merg en been…

Het stille landschap schitterend in de zonneschijn geeft een vredige rust!…

In het bos kan ik helemaal wegdromen, kabouter- en elfensprookjes naar boven laten komen. Dromerig laat ik mijn ogen dwalen om zachte innige beelden naar boven te halen. Ik kan er luisteren naar het gefluister van het water, het spel van kabouters en elfengeschater. Een pimpelmees, rijkelijk geel gekleurd, zie ik aan het water nippen,…

Ze trekken voorbij in het gareel van de V-vorm en hun gekwaak maakt me herfstig blij. De zwaluwen zijn al een tijdje vertrokken, zij hebben de zomer niet kunnen lengen. Vandaag nog schijnt de zon maar stilaan meldt de herfst zich aan en bomen verliezen hun blaren. Ook dit seizoen brengt zijn vreugde want de herfstkoningin voelde plezier…

bomenreien in tutu gehuld gunnen ons een doorkijkje in het coulissenlandschap…

roodglazuren rozen groeien in koude nachten geliefd in haar seizoen haar lippen bleek en wangen koud zo rook ik haar winter als een geurmelodie en haar geruis van bladeren als een zacht geraas…

mist laat oren hangen naar de morgen weilanden laven zich aan diffuus licht…

Een herfstdag begon in de mist... Het was stil buiten Je hoorde geen vogel fluiten. Maar plots kwam de zon wazig door de bomen... Er was weer een mooie herfstdag gekomen... Ik ga er weer van genieten. Zulke mooie dagen zullen er voorlopig wel niet meer komen. Laat me nog maar even dromen.... van die zomerse zonnige dagen... Want de…

nog trekken bollen als knollen aan ons voorbij fleurende gladiolen buigen, beuren op…

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen het zachte ruisen van het blad waarop ik voor de wind langs kwam een korte tijd in stilte zat nu ben ik thuis en zal ik rusten vissen zag ik in duizendtal meren, beken en rivieren ik draaide in de waterval ik kwam in zee, ik kwam in wolken en regen bracht mij weer naar huis nu rest mij rust, rest mij…

daar tuimelen takken van zomers loof daar tinkelt het ijs van berijpte bomen daar loeit het strand in gemene golven waar de wind waait daar wil ik zijn…

Haar parelende ogen kijken de mensheid aan Er is van alles wat zij als schepping biedt en waar haar vol treffende blik de oevers van de ziel langsgaan verdrinken vloeiend alle gevoelens in een immens ademend gebied, van kleurrijke tuinen, afgewaaide kruinen van krom gewaaide bomen in verbintenis met de Aarde en het Leven Ze geeft opnieuw…

Elk gevoel warmt zich op aan De zonnige gedachtes bij het moment Van het gefluister van de wind die Zachtjes wappert door mijn haren. Bomen zwijgen in de stilte van een opzienbarend moment van leven waarin de diepste wonden zijn geworteld in emotionele tranen . vogels vliegen in een koor langs de vele bomen, op zoek naar het ideale huis…

Waterval bruisend zo helder en krachtig Weespiegeling van de zon de schittering prachtig Bodem vol waterplanten vissen die wild krioelen Kleuren zo ingenieus die in elkaar overvloeien Slingerend groen blad tropische wonderschoon Vruchten rijp en rood flirten fruitig aan hun boom Koraal blauw is de lucht bloemknoppen staan open En…

Met heimwee kijk ik naar buiten, regen valt gestaag omlaag, de zon verscheen niet, in ’t geheel was ’t sombertjes vandaag, maar geluk zit in een klein gebaar, de heimwee zond ik heen, de kaarsjes maar wat eerder aan, dus ondanks dat de zon niet scheen speel ik met de warmte!…

wellustig dansende witte vlekken de zee ligt lonkend aan het strand, lokt met lichtblauwe parels een enkeling trapt erin…

een paar mooie stralen op de straat verlicht zoveel warmte en blijheid kun je zien op ieder mens gezicht…

Zomer lang jaloers op vrijheid van de Gaai, die huist in bladerdek - herfstblad, zeilend op de wind mag zich even Gaai voelen.…

Herfst in aantocht regen klettert neer Bomen verwaaien hun bladeren nu teer Lucht van de grond geurt door het bos Konijnen die glijden over het natte mos De zon is zomermoe de felheid verdwenen Als een gedimd licht de herfst is ingetreden…

weilanden, ze twijfelen zich groen en geel laag bij de grondse daken knikken hoofs tussen roodachtig roest op de velden bolle wolkjes toeven boven de kust, wachten met tuiten huilen moeiteloos loopt een pad de dijk op, een vogel staat te wankelen even uitwaaien…

Ergens tussen Hoogeveen Bovenkarspel en Geleen ligt een stukje niemandsland. Een Bestemming heeft het niet. Het is geen Natuurgebied. Er staat geen enkel Nuttig Pand op dit niet Winstgevend land. Er wordt geen Boerenkool geteeld. ’t Is niet in Kavels Opgedeeld en de ruigten en het riet worden nimmernooit gewied. Kinderen die kuilen…

nu komt de natuur tot rust lage zon verlengt schaduwen avondnevels verdoven dagen dempen het goud van afscheid bomen verliezen hun pracht kale takken buigen in de storm daar is hoopvol leven verborgen in de kille en donkere grond maanden van felle verstijving en sluipende dood trotserend kiemend in de levenswarmte van de klimmende lentezon…