Alle inzendingen over feest

Mannen met maskers Pendelen door de straten Naar hun geliefdes…

het dolle wijf vat plots de zotskap van de danser de kerel die haar forse lijf omprangt zij schokken hortend-ruw elkander haar zwetend lijf gans aangerand monotone dreun der aangeschoten muzikanten schept een roes van zinnelijk begeren een bonte stoet satanische trawanten verstrengelt tot een kluwen haveloze kleren een pirouette ontaardt in…

zie hoe een pas geboren jaar zich voor ons uitrolt als een braak korenveld met sneeuw van hoop onder het bevroren dek kiemt leven en groei licht en warmte zijn onmisbare lokkers brengt deze zuigeling zegen draagt hij reeds bekende trekken of krijst hij onheil en verdriet wat een geluk men weet het niet…

de scheepsbel luidde voor den wende haast u dichters narren van de wallen tweeduizend-en-zeven loopt ten ende neemt waar uit verre verten tot naderbij flitsen chinese vuren verstommende knallen spreek aan neem mee de eerste de beste rock&roll op straten maak plaats opzij op weg of tafels als het maar zingt en vrijt klink wel en breek de glazen…

teller op toeren millenium drie verwacht nu tweeduizendenacht…

een laatste vuurpijl vonkenregen spat uiteen inktzwart fluweel omfloerst het oude jaar dat daag'lijks lied en luim alsmede beleden zeer vergruisd tot stof en mijmering vergaarde een gouden ster geheime gelofte in een flits naar de maan kust in haar stervensuur beland uitgeblust en moegestreden zwarte aarde die gewillig gelijk een geduldig…

Smikkel smakkel smikkelsmek De eten kauwende lekkerbek Klingelklongel klingelklang koude zoekende IJsblokjestang Hap en bijt en hap en slik Kaasblokjes, worst en vis geprik Spetter sputter spitter splash Tintelend vol champagneglas Mompel mompel mondjevol Vette warme oliebol Tikke takke tikke tok Middernachtelijke uurwerk klok Kus smok smak…

De Sint is niet enkel voor het kind gekomen Wie houdt er niet van 't vervullen van dromen? Donkerende tijd vooraf klopt van stil verwachten Krijgt dat aangename dat verzachte vraag en vragensteller van belang Bij de haard: de aarzelzang van het kind 'drie turven hoog' De maand december heeft zo z'n kantwerk zomen.…

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

lamskoteletten, worst en zware theorieën worden gedraaid onder de grill van de zon mannen met buiken en spierwitte knieën kruisen hun pilsjes boven de rokende ton iets verderop zwaaien zwierige molens hun sla en hun rokken over het grasveld en brengt men elkaar en het water tot kokens waarna men de verschrokken tomaten ontvelt de kolen en…

zijn geschenk voor haar feest staat nog in de winkel enkel in haar geest is het ooit ingepakt geweest…

Elk verdriet nog eens gekoesterd, elk verlies opnieuw beleefd Bij alle pakken neergezeten, de namen met pijn er op gekleefd Me dagenlang zo klein geweten, bij elk angstje weer gebeefd Dan bel jij aan, het zwart verwoestend, en je roept: kom op, je leeft! Jouw borsten worden kinderduinen, jouw vrolijkheid mijn speelterrein Jij bent,…

Hardcore dragon is mijn naam En hier geef ik nu uitleg aan Hardcore is mijn levensbaan doe alles hardcore en leef er naar Doe je iets dan moet je er voor gaan Niet een klein beetje maar helemaal Hardcore is mijn trainingsstyle Hardcore feesten daar ben ik een beest Dat is omdat ik hardcore echt beleef Hardcore seks is dikke pret Daarmee…

Onze Chef legde nog maar net zijn garde neer en daar was U al lieve Gast Komt U verder wij zijn er klaar voor Uw eetfeest kan Beginnen…

nou hebben we met z’n allen met onze vrouwen en onze kinderen de hele familie onze tassen en onze wandelwagentjes gezellig en koopziek goedkope vrijmarkten lopen afstropen we liepen samen door elkaar op onze vrije dag op onze verjaardag van de koningin op onze 5 mei vrijheidsviering met leuke hoofdtooien en zo zullen we nou eens…

dat je nog eens groet voor ik dood zal zijn dan kan ik in het laatste hout woorden voor je branden en laten weten dat er veel zinnen zijn blijven rusten kom nog een keer dan om je hand op mij te leggen beloof het laat mij gaan…

in tegenstelling tot grote dichters weet ik van alles vrijwel niets alleen de sport daar is bij mij zéér veel van bekend neem nu simon vinkenoog beroemd van onder de poëten hij en ik malen omgekeerd bij het gebruik onzer kaken hij houdt mensen aan de praat paraat vanuit de breedte waar ik vastloop puur op duntemaat mijner uitspraken als…

Gehuld in Egyptisch kostuum Cleopatra is haar naam deze avond, deze nacht laat zij zich helemaal gaan zwarte lijnen in een donker gezicht gouden ogen op de mensen gericht muziek en menig drankje laten stemming komen dansen, swingen, heupen los niets is haar te dol haar hoofd slaat op hol vervoert haar naar oosterse dromen…

haast twee maandenlustra geleden tijdens een meivolle nacht nog met twee gehoord genotvolle kreten gesmoord in liefdeszweterige lakens de ochtend erop niets om hen voor te bereiden waarschuwen voor de hel van een onbehoedzame daad hun leven zou veranderen geen broodnodige alarmbel dan wat routine scheen in de badkamer in de geregen…

een stoel en een stoel nog meer stoelen, mensen die door elkaar krioelen roezemoezen, waar is de meester gebleven, er moet gedanst in de rondte, de wijdte de stoelen worden kringgezet alle mensen in de rij gesloten stilte in de zaal, vol ogen blikken gericht, de meester knikt en klikt, de muziek weerklinkt en vóórt, het gaat rond en…

Droombazuiner Schudde zijn warrige haar in sneeuw uiteen en besloot maar te ontwaken hij keek, om zich heen was de wereld van vijf voor twaalf met klokken vol richtingwijzers en woonkazernes voor mensen die al (zelf)beeldschermend in oorlog door snelwegen vol snijpunten scheurden alles leek in vreemde driehoeksverhoudingen rechtlijnig…

daar lopen ze weer de honderden driekoningen met hun zakjes van Delhaize en af en toe van de GB hun scheefgezakte kroontjes boven verheugde koontjes rood van het winters temperament er wordt wat aangebeld vandaag, een luie zondag dag te laat, vergeet het maar met kleine oogjes aan de deur zal er geluisterd worden naar zoetgevooisde kinderstemmen…

Nieuwjaar, kom niet naar onze huizen, want wij zijn dwalers uit een schimmenrijk, verloochend door de mens De nacht ontvlucht ons, het lot heeft ons verlaten We leven als dolende zielen geen herinnering geen dromen, geen verlangens, geen hoop De horizon van onze ogen is asgrauw geworden het grijs van een bewegingloos meer zoals ons stille voorhoofd…

voor al diegenen die op of omtrent Kerstmis hun verjaardag vieren eens dachten dat al die lichtjes voor hen waren, de kadootjes klein december is een dure maand wat regels soepel gevloeid uit een pen een Waterman natuurlijk, rustend tegen het schrijfknobbeltje gevolg van mijn fijne motoriek er is niet meer dan de warmte in botten, de glimlach…

het Badhuis ligt verlicht onder de kathedralen schaduw maakt de nacht zich op voor mondiaal poëtisch protest vertier ook en wat zelfspot het publiek hangt ademloos in haar gesponsord gestoelte de dichters gade te slaan de klingen van taal worden luidkeels gewet de toon gezet met hoon en smaad aan afwezige leiders het globalisme bestaat…

dàg winterkoning vogelkind in vaalbruin veren pakje -het staartje hooggepinkt- dat zo lichtvoetig springt van stam naar tak tot takje hier heb ik gierstjes rond- gestrooid uit een cellofanen zakje , Sint Nicolaas…

na een broeierige treinreis blootsvoets in mul zand in een nevelwolk van gekrijs verdwaalpaal en pier en dijk verdubbelen door de honger we waden door een zilt rijk weg naar het terras in de duinen olijfbomen en dwergpalmen in een kleipot de geur van gestoofde ajuinen een parasol overkoepelt de tafel we zinken in een kuipstoel in een…

Handen klappen vrouwentongen in schel geluid het feest buiten in volle gang binnen ligt een meisjeskind bang vertrokken van pijn geschenken worden aangevoerd gedachten slaan op hol zal voor dit kind een nieuwe morgen zijn?…

de laatste vrijgezel roept zijn vrienden op het feest volgen zijn geest onvoorzien op het einde van zijn dag de enigen nog half overeind het vocht heeft gevloeid overvloeiende beken vergetelheid ter ere van de nieuwe sensatie uit twee voortaan te bestaan niet langer hij en zij maar zij gebei de flarden linten aan de tafels lijken verscheurd…

ook zij moet de was buiten hangen te drogen, als elk ander maar wel met stoffen tralies voor ogen, van top tot teen omhuld in vrijheid en dat zal haar gade nimmer slaan ze draagt haar sexy lingeriesetje alleen maar tijdens haar maandelijkse feestje verborgen vrijheid is hem niet aangedaan…