Alle inzendingen over vriendschap

spelen spelen in de schaduw van het grote licht zweven als een zwaluw spelen met gewicht spelen op het water verdrinking een gevaar spelen in de regen spetters in je haar spelen op de wegen het verkeer ontwricht spelen met een meisje genieten van ‘t gezicht spelen met je leven dansen met de dood spelen met je partner…

Als een roos,zo rood en geurend zacht zo ben jij voor mij 't leven en de dagen stralend als een mooie bloemenpracht nergens, hoef ik bij jou om te vragen. Jouw blik, zegt me wat je voor me voelt al werd het niet altijd zo woordelijk gezegd vaak wist ik wat er met die blik werd bedoeld die kijkers, hebben mij al heel wat uitgelegd. Door een…

lentelied als het gras mij groet voel ik dat het moet liggen met mijn lief die mij minnen doet als de wind met bloemen wuift mij verandert in een bij die altijd zoekt en zoemt en zo ’t leven kruis bestuift als de zon mijn geest verruimt en mijn blik verdwaast raakt mijn ziel zeer zoet gepluimd vertraagt natuur mijn haast als ik…

Mensen komen Mensen gaan Relaties vervagen Gezichten vergaan Ooit in een vriendenkring Nu slechts een vage herinnering Tijd heelt alle wonden Maar contacten worden verslonden Gelukkig ook mensen die je raken Die niet bij het minste of geringste afhaken Die zich onderdeel van je leven maken En je jarenlang blijven vermaken…

Je ziet ze lopen op hun erf de boer, boerin een handvol koters Boerendochter boerenzoon nog in de vingerverf In het voorbijgaan een hand of knik als groet soms gemompel De hond -nieuwsgierig- kont in zijn hok kippen op stok je hoorde -beurtelings- geblaf gekakel Van die tijd is afscheid genomen hectare are De hof…

macht ik ben de knecht, jij bent de baas ik de gek en jij de dwaas ik de kurk en jij de fles ik de vijf en jij de zes jij de stoffer, ik het blik jij de griep en ik de hik jij ik wil en ik jij wou jij de man en ik de vrouw ik het geld en jij de poen ik de kus en jij de zoen jij het laten, ik het doen jij de veter, ik de schoen…

eindeloos lang wil ik met je wandelen eindeloos lang met je onderhandelen hoe ver wij de verte kunnen gadeslaan hoe ver horizon verwijderd is van maan zoeken waar oneindigheid verdwijnt bedenken hoe lang eeuwig duurt waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt eindeloos lang wil ik met je lopen om te genieten…

Jij droeg het met je mee Hagenaar te zijn indrukken bewaard om later te gebruiken jij voelde eigenlijk al een gedicht ontluiken de stad, het groen, de zee zo groot, jij zo klein Voortdurend spel van aantrekken, loslaten er was een beeld en er was een woord het laat zich zien zoals het is en hoort in luisteren, kijken, voorlezen en praten…

ze doet, ze voelt, gelooft, ze hoopt ze zoekt, doet goed ze zoent, je mond mijn hand, haar wang ze zingt, ze lacht ze kan, ze mag ze is, ze was heeft kracht, ze weet dat ze spreekt, ze beweegt, ze leeft ze heeft mijn hand, ze blijft ze lijkt, van mij, maar ze is vrij ze schijnt en bereikt mij ze wijkt, maar kijkt, ze draait ze maakt het…

Ik zal er niet om liegen De kracht die je geeft laat me vliegen Je geeft de macht die je niet wil missen Het is zeldzaam om zoiets te vinden Maar met jou weet ik het zeker Met jou voel ik me velen malen beter Samen gaan we het wel halen, zeker! Dagen van tranen, de weken en jaren, vandaag beter Daarvoor moet ik je bedanken Voor al je mooie…

Je was mijn steun, mijn toeverlaat in barre en in leuke tijden we spraken veel, over van alles wat maar wat wil je: we waren echte meiden! Wanneer de een iets had meegemaakt hoorde de ander het niet veel later dat ging zo omdat we geen geheimen hadden bij kippen noemden ze het smalend: gesnater. Maar wij waren, juist WIJ, in mooie en barre…

Onbereikbaar en toch ook heel dichtbij voel ik vaak jouw warmte om me heen m'n gevoelens, die laat ik even vrij wat ik bedoel weet vaak mijn pen alleen. De inkt, die vloeit zo op papier en zet ze zo samen op de juiste plek uiten, soms op de verkeerde manier iets waar ik nu nog veel aan werk. Het bloed stroomt net als mijn pen pompend vloeit…

als ik verschijn open jij, voor even, een poort en roept mijn naam klampt mij aan zoals het enkel bij stille vriendschap hoort ik ervaar dan een gouden moment, zeldzaam van toon dat je daarna wegrent en verhuist naar jezelf daar ben ik aan gewend immers ieder leeft onder zijn eigen gewelf om je te begrijpen vertellen…

Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn.…

Soms, moet je leren niet alles te accepteren soms moet je leren niet over je te laten lopen. Soms moet je leren, voor jezelf op te komen da's niet egoistisch dat is het leven. Soms denk je: ligt het aan mij? maar dat is volkomen verkeerd wanneer een ander je vertrapt is het woord 'vriendschap' verkeerd geinterpreteerd. Zet dan fijn…

Vanuit een kalme stilte rijzen klanken leggen de bodem de vrijheid om te laten gaan lichaam en geest tijdelijk overgeleverd danst zij daar het tempo voert op los zweept alles los handen in de lucht geur van velen muziek ruist door aderen ritme vloeit door rusteloze lijven hartslag muziek beat beelden vertragen leven…

Zonder haar zou mijn leven anders zijn ik heb haar leren kennen en de relatie is gewoon fijn We voelen elkaar aan we vullen elkaar aan we hebben interesse voor elkaar en dat blijft bestaan Niemand kan en mag onze vriendschap verstoren want het is uniek en gaat voor mij niet verloren Eerlijkheid, betrouwbaarheid is wat staat op nummer…

'k Ben tegenwoordig bij mij zelf. - Ik zit alleen: Daar 't schoonste veldtapijt gespreid ligt voor mijne ogen; Daar 't kabblend beekje ruist; daar vurige gebeên Zo menigmaal, God lof! mijn harte en mond ontvlogen; Daar bloempje en grasje juicht en op zijn Schepper wijst, Daar ik het miertje aanzag en 's Makers grootheid voelde Daar 't alles…

O ja ik weet hoe kwets en kostbaar vriendschap is maar nu ze zo kwetsbaar is geworden weet ik pas hoe kostbaar ze was…

In het faceboek van mijn hart bewaar ik mijn vrienden in een beveiligd bestand niet de vanzelfsprekende smile online vrienden van dertien in een dozijn maar die het geworden zijn want ze hebben het vermogen te kunnen delen in mijn pijn…

Bijna elke dag drink ik mijn espresso bij het koffie-apparaat in de Albert Heijn te Goverwelle-Gouda, waar ik meerdere eenzame wolven als mij tref, moderne zwervers zoals wij zijn. Dat is mijn Swiebertje-moment, alleen verzin ik Saartje er dan bij. Ze werkt nog steeds bij de kaasafdeling en ik heb wel eens een gesprek geprobeerd, maar…

Het is fijn, om hier samen te zijn met jou. We hebben gein, praten over hier en nou. en zelfs over hoe het zou zijn. Duurden deze uren, maar lange dagen. Deze dagen vol vuren, van hartstocht en vragen. Ja werden ze maar maanden of jaren. Zodat we elkaar beantwoorden, In raadsels en gebaren. Ik sta op en moet gaan, Kijk op…

Zij is gekleed in kant en koele zijde. Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik gericht op smalle marges onverstand. Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen. Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft, voorleest, in parken en aan stranden speelt. Ze wijst me af en reduceert me tot slavin, ruikt mijn parfum maar wil mij niet bewonen…

In mijn trouwe vriend Willem, woont de ziel van een wolf. Wolven leven onafhankelijk en loyaal. Ze hebben heimwee naar de wildernis. Naar het zonlicht en de volle maan. Naar de liefde van een wilde vrouw. Niemand weet waarom ze huilen. In vriendschap zijn wolven eeuwig trouw.…

We liepen langs schuchter groen in onze wandelschoenen Eenmanspaadje aan de Oude IJssel lucht boven ons: loodgrijs Waarin wakken licht van lente blauw van kou van 'n vroeg april Merels lijsters,stil of van de wijs Wind wist niet van wanten bleef steken in z'n gril Het scheepje aan de wal gebonden droomde zich…

Mijn trouwe smartphone is mijn beste vriend en vriendin. Hij en zij verbinden mij met de wereld. Steeds geef ik, hem of haar, rust die zij of hij verdient. Hoor, een merel zingt!…

vriendschap groeit zich één ziel in twee lichamen vergroot het geluk verdubbelt vreugden en deelt het verdriet vriendschap geeft afstand ogen stilte een stem is onafscheidelijk een kind - een poes leeuw, hond of kabouter vriendschap biedt houvast aan de eerlijke spiegel die waarheid spreekt uit sympathie en empathie begrip…

Nu het ijs gebroken is twee gezichten zich richten op vriendschap neem jij me mee je praat honderduit en zegt ik ben een beetje nerveus moet nog even wennen dat jij er bent spontaan pak je mijn hand verlegen kijk ik naar je voel me ook wat verloren je woont hier zo mooi in de Vlaamse Ardennen we lopen verder door een…

De momenten uit zijn jeugd die intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer…

vriendschap gelijk kinderen klautert de horden vallend en opstaand roetsjt zij geluk van samen zijn vriendschap grift zich herinnering van ruiterlijke ridderlijkheid die zich klonen laat zoals een paardenbloem haar nootjes blazen laat vriendschap deelt en speelt gunt elkaar de bal ravot zich een stalen ros stift het leven gelijk…