1134 resultaten.
Noodkreet van de wereld
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
365 De roep van de wereld gaat
over de hele wereld uit.
Tot de laatste snik toe is
de wereld bewogen, want door
de mensheid ging zij slechts
achteruit.
Niets kon haar ooit verstoren,
want voor de mensheid heeft zij
alle hemels bestormd. Nergens
vindt men op haar nog de sporen,
die uit haar oorsprong werden
gevormd.
De roep van de wereld…
Over vele jaren van nu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
388 Over vele jaren van nu
is iedereen gechipt,
gedeeltelijk robot,
is niets een raadsel meer,
wij bijna alwetend
en krijg je updates
over je gezondheid;
of je te vet gegeten hebt
of je bloeddruk gevaarlijk hoog.
Foto's zijn te downloaden
uit de beelden in je hoofd,
en emoties zijn te lezen
in een gemoedsrapport.
Als je hart stopt met…
Terra incognita
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
343 dromen van verre einders
fantaseren over het onbekende
landschap achter gindse horizon
er bestaan verhalen van reizigers
die er ooit zijn geweest...
doch liever kijk ik met eigen ogen
wat er zoal aan ontbreekt
zo blijft het zoeken naar Utopia
vooralsnog onvoltooid…
waarheid
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
352 door de bomen
naar de hemel starend
vertwijfeld raken of waarheid
bevrijdend zou werken
omdat velen voelen
hoe vreselijk beangstigend
het is om midden het weten
verdwaald te raken…
Prikkeldraad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
353 Als toevalstreffer geslaagd
en prikkeldraad beschouwd als mislukt
Volle maan als flitser
goed verlicht
én vaders- én 't-kinds gezicht*
Auteur Umberto Eco heeft
het tijdelijke voor het eeuwige
moeten ruilen. DE NAAM VAN
DE ROOS; slechts voor hen...**
Umberto Eco; 5 januari 1932 - 19 februari 2016
* World Press Photo 2015
**Zijn…
Hoeveel nachten?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
397 We kunnen er niet omheen. de wereld
verdient de nieuwste uitgave, ook voor
gekroonde narren in hun camouflage ondergoed
die zich moeiteloos lijken te herklonen, raven
die zichzelf strikken in een monotoon zelfbejag
niet voor mens en dier van zuurstofrijk bloed
de allerlaatste tonen in een verworven woordenschat
gestoken door de schoonheid…
Als mijn wereld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
464 Als mijn wereld in brand staat;
de wereld om mij heen. De bouwsels
van mijn dromen afgebroken worden
tot de laatste steen.
Als mijn wereld niet meer draait
om zijn dagelijkse zon. De duisternis
overschaduwt het licht waar het eens begon.
Als mijn wereld niet meer rond is,
maar een helling naar het ravijn.
Ik in de diepte val, en zo verlies…
Tovertol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
372 Een tovertol met bomen. Een tovertol
die draait in het rond. Ergens een plek
om op haar te dromen, doet mij denken
dat ik niet voor niets bestond.
Gegrepen te zijn door het voorrecht
om met de zwaartekracht om te gaan;
is een strijd om te leven mij overkomen;
leven en laten leven geeft reden te bestaan.
Een goochelaar schept illusies.…
Mama Biba
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
339 Vechten, vechten, mensenrechten,
mama Biba warmt zich bij het vuur.
Mama Biba wil voor rechten vechten.
Voor haar kinderen strijdt zij uur na uur.
Vechten, vechten, mensenrechten,
mama Biba strijdt voor de vrije
mens. Mama Biba wil de daders berechten
die wars zijn van enige morele grens.
Vechten, vechten, broederstrijd,
mama Biba voor…
'Op visite'.....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
388 Klaar
zat hij
met thee
en glazen
Snoeperij
zelfs
en
een vriendelijk woord
Op een bergtop
had hij zich
genesteld
ons zien klimmen
gelijk....
een berggeit
opgaand
in 'n leeg landschap
Knap,'t heeft
mij -toerist hier-
doen....
verbazen
Gastvrijheid
als
vanzelfsprekend.…
Terug
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
361 er woont een wereld
terug in mij
waarin huizen
vol met mensen
lachen en leven
bomen hoopvol wachten
op bladeren uit hun knop
vogels hun mooiste
liederen fluiten
kinderen onschuldig buiten
spelen op het plein
ik loop daar en denk
wat heerlijk om hier
weer te zijn…
Het leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
549 Het leven is hard, mensen zijn raar,
Dat is wat ik elke dag ervaar.
Iedere keer word ik weer gekweld
Door die verwoestende kracht van geld.
Mensen zijn egoïstisch en blind, sluiten hun ogen
Voor de wereld die ze zojuist hebben bedrogen.
De schoonheid en puurheid van de natuur vergeten,
Het negeren van de doordringende kreten.
Het verbergen van…
Eén woord, eenvoud
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
398 Ooit kende ik een woord, met één betekenis als verhaal.
Ik zag door mijn raam dat vogels vliegen en ik wist, die boom is al oud.
Zo is dat, vandaag de dag, nog niet anders.
Maar dat ene woord, heeft in mijn zicht nu, één ding verloren,
zijn eenvoud.
Nu zie ik, vogels ze gaan op reis om het warm te blijven houden
Nu zie ik, ze herhalen hun…
het rood van ijzer
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
361 toen de rivier
in nevelen was gehuld
dacht hij aan
het rood van ijzer
en aan blauw
het blauw van koper
toen hij de rand
van de rivier naderde
zag hij haar
verscheurde lichaam in
de weerloze kleur van bloed
in het vertrapte gras
hij hief het hoofd
naar de loodgrijze hemel
een rauwe schreeuw
doorkliefde de stilte
hij sloeg de handen…
Relativiteit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
344 Ik reisde 39 maal
om de zon,
en ben halverwege
ronde 40.
Ik heb het heelal
gezien en de
zwaartekracht
verleid.
Ontelbare keren
kwam ik los,
maar aarde trok
me altijd terug.
Nu ren ik achteruit
tegen de draaiing in,
op een dag stijg ik op en
versla de tijd.…
Gelijkwaardig.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
519 Waarschijnlijk zult u het ook zo ervaren,
als u een ander wilt evenaren.
Het is een van uw dromen
Om op gelijke hoogte te komen,
Gelijk op te stomen.
Maar de evenaar heeft het rare,
Dat je die niet kunt evenaren.…
Vreemdeling?
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
423 Hij zwerft eenzelvig op de werf
kerft diepe krassen met zijn stem
het scherpst van elke vlucht en trede
breng de huivering in mijn lichaam,
het zijn de onbekenden op mijn erf,
of die kraai die vleugellam schipbreuk
leed kleur of niet, verwondt door
zijn diepste geloof of scherf,
hield met beide vlerken beet, door
eigen ziel zijn thuisland…
Wiegenkind
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
543 Dromend op geboortegrond
uit Syrië of Nederland
kijken kleine ogen rond
in het grote mensenland
Spelend met zijn knuffelbeer
zonder olie, geld of macht
wacht een mensje klein en teer
tot zijn flesje wordt gebracht.
Lachend van geluk
onschuldig kinderbrein
gaaf en ook niet stuk
't geweten is nog rein
Mensje op de tast
naar liefde…
Een ziel weegt 20 gram
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
384 Elke nacht breek ik de hemel,
steeds een stukje verder open.
Ik voel de bui namelijk al hangen;
er zijn straks geen plekken meer te geef.
Dus maak ik hem elke keer wat groter,
want doodgaan doen we veel te veel.
En al die zielen wegen zwaar.
Om te voorkomen dat ze barst,
sta ik het dodenrijk te rekken.
Zodat wij rustig kunnen sterven…
Rare wereld
hartenkreet
2.2 met 5 stemmen
575 De Turken schieten
zonder enige aanleiding
van dreiging, in angstreflex
een Russisch gevechtsvliegtuig neer.
De Syrische rebellen vieren het wrange feit
dat ze één van de piloten hebben doodgeschoten.
Weer zo'n oude baardaap voor de tv-lens
die stupide 'Allah akbar!' joelt,
alsof het feest zou zijn.
Die grote gekken worden blijkbaar…
Hoor je de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
357 Wanneer ik bij mijn
moeders ouders
kwam, lag
daar in de kast,
tussen verre werelden,
een grote schelp.
Hij was oranje en
opa leerde me
"aan je oor
hoor je
het golven",
en het ruisen
nam me mee.
Al jaren ligt die schelp
nu hier,
in mijn kast,
hoewel
wat stoffig,
immer ruist
daar nog opa
en zijn zee.…
Huichelen?
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
411 Een westerling is honderd Arabieren waard
of duizend Afrikanen
Dat is de prijs op de wereldmarkt
voor nieuws gedrenkt in tranen
Wij rouwen zoals het hoort
voor mensen van onze soort
en tonen eensgezind
welk onheil ons verbindt
Hijsen halfstok de driekleur
met een kwezelige geur…
Halfstok
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
414 Op het gemeentehuis
De vlag halfstok
Profielfoto's in verticale
Nationale kleuren
Wakker worden
Zonder iets te merken
Een luie zaterdagochtend
Een croissantje gehaald
Hoe anders
Is het met het bericht
Dat de oorlog
Nabij is, heel nabij
Voor het allereest
Krijg ik spijt
Van mijn kinderwens
Met dit besef
De angst daar in Parijs…
Illuminatie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
382 Verlichte getuigen van schimmig samenspel
staan samen, en tegen elkaar aan te palen.
Nachten worden doorklieft met het schreien, zo schel,
van echo's die wonen in enge verhalen.
Flikkerend knijpen zij donker, open en dicht,
verjagen schemer, zwervend achtergelaten.
Standvastig wordt t schijnsel op hen gericht,
die weten van het duister op…
Primair verlangen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
329 Verloren van paden, in het wild verdwalen,
wil ik overleven, terug naar simpel zijn.
Waar wildernis zich oneindig laat herhalen,
mij kokhalzend opslokt, en ik gulzig verdwijn.
Betreden wil ik, die eindigheid der dagen,
het kloppend voelen, weten van de essentie.
Martel mij barbaars, tot ik ruwheid kan dragen,
murw getemd, tot de kern van existentie…
Hervorming
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
400 Trottoirs breken open
't verzet is begonnen
tegen een vlak bestaan.
Vanuit de kieren tussen
tegels gluurt rebellie het
kubisme moedig aan.
De wereld ligt
vierkant omkaderd
tussen lijnen verdeeld.
Wat krom is moet recht
of wijken voor een
perfect abstract beeld.
't Craquelé verraadt
afwijkingen
in evenwicht
Begrensde…
Gelukkig wakker geworden
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
3.313 Gelukkig wakker geworden, meteen al
in tongen gezongen van raadselwater, veer
gehikt en zo meer.
Vanuit haar serre kijk ik de hemel
recht in haar vrijheid.
Tussen de bomen schittert de zee.
Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik,
spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen
moet men een woordje uitwerpen.
Hé, zwaan kleef maar aan,…
Venetiaanse romantiek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
312 De gondel golft over de
golven; kent het Venetiaanse
plezier van een romantiek, dat
wordt gedragen door de pendels
van een door de maan beschenen
gondelier.
Een mandoline speelt liefdesklanken,
terwijl de gondel door het water
glijdt voorbij een monumentaal verleden,
dat met liefde tegen de weemoed strijdt.
Gestreept shirt, strohoed en…
Gaucho van de pampas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
329 Gaucho van de pampa's met
een hart voor eeuwig aan
de vrijheid verpand; dat
zich niet door grenzen
laat beperken, omdat het
klopt voor het Argentijnse
grasland.
Gaucho drijft te paard zijn
koeien in een romance die
blijft boeien; voor zijn
vrijheid die slechts op de
pampa's kan bestaan.
Totdat stedenbouwers zich
bemoeien en…
Bommen en bedevaart
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
395 Breekbaar is zijn verschijning
als een gravure in glas
de open handen
ijsblauw perkament
zijn vlassig haar verdraagt de winter niet
hij rilt
ziet de mens in vrije val
en spreekt bedroefd een laatste woord
zijn ogen naar boven gericht
het licht, zo schrijnend wit
hoelang nog,
hoort hij aardse machten spreken
van vrede op aarde…