Alle inzendingen over haiku

De fakirs fluiten in het donker continu dollars uit de mand ....................... 1: Op het strand met schopje en detector ontslagen bankier…

Kastanje zo mat al maar een houvast daar in het donker…

En omtrent Anne blauwer kon het niet ze zei het met haar ogen…

Er is storm op komst je hoort de takken kreunen onder het geweld.…

Druipend komt ze aan, schudt haar regenkleding uit. "Nat hé?" zegt ze droog.…

Eens bevroor de zee - hij die hier geboren was vatte niet de slaap Vroeg in de morgen weer dat helder makende indringende licht Schuimbekkende steigerende paarden golvend op de kust Turend over zee ziet hij door nevelen heen het witte Engelland Het donkert vroeg maar altijd aan de zee die toegift van licht Verstomde branding…

Herfstwind in haar hoofd Dor vallen de gedachten Als bladeren neer…

er dwarrelt nog goud op takken sluimert naaktheid in haar nevelkleed…

zomeravonden vissen in een boerensloot de muggen beten…

glinsterend spoortje achtergelaten dood blad geen snelheid nodig…

Boven het etgroen dartelen nog twee witjes de zomer uit In het oog springend dat omkrullen afvallen - onontkoombaar Je betaalt je scheel voor zicht op zee en de zit op stroef steigerhout Schokkende koersen: jaren ondermaatse vis en noedelsoep De armpjes omhoog hangt de grote kruisspin in het eigen web Een babyslakje slijmt…

Schokkende koersen: jaren ondermaatse vis en noedelsoep…

eikeltjes vallen maar de eekhoorntjes eten nu veel liever brood…

Niet vanzelfsprekend een en al schoffelgewei eland daaronder…

Hij wiekt van mij weg met lauwe brede slagen de wijsgeervogel…

Op de zendmast zwijgen de zilvermeeuwen de oren gespitst…

je kunt wel zien dat het herfst wordt - spinnen raggen door het bos…

Wacht am Rhein droogt z'n zwarte hemden na het scholven…

duindoornbes gloeit geel in de laatste stralen licht geurt de wereld rond…

Kijk je ook soms uit verveling naar die mode op teevee o nee…

Heb je ook het land aan dat getreiter om je oren dat gedans wespen dansen niet in september omwille van de late zon…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Een allegaartje wilde duiven op een dak een werk van zitten…

Kwaak zegt het eendje en plonst in de diepe sloot lekker brood vandaag.…

het acherkleinkind ook hij slechte vrienden of slechte genen ik kijk naar de stoel die haar moeder betaald heeft bij de open haard de stapels boeken uitgezocht door haar broer waar zijn de platen? het huisje gewit familie- en waterkringen zakken door de vloer uit de oceaan vissen worden vogels - ik word geroepen…

Zomer is het nog in de eendenkooi bij de Derde Tochtweg. Een man met een juten zak over zijn schouder stapt uit de brede sloot en gaat naast mij zitten in het gras. Hij zwijgt. Tersluiks kijk ik opzij en zie een oog met het blauw van een dooie schelvis na drie dagen. Het speurt de hemel af. Na een kwartier zegt hij toonloos: - Ik zie een wolkje…

oordeelredactie beeldverschijnenbezoekers en daar sta je dan of niet, natuurlijk je kunt ook op je bek gaan moeten ze je niet…

Vergoten tranen Druppelen langzaam terug Vallen, keer op keer…

Op de eerste september mag de hond weer los op het strand. Hij stuift op het water af en dwingt me daardoor hem straks droog te wandelen. Straffe wind. Het gezandstraal begint al. Dichter bij het water spaar ik mijn bril en zie een demonstratie van Exodus. De wind vaagt het laagje water van de bank weg en droogvoets kan ik doorgaan. Maar waarheen…

Het onweer voorbij nu lammetjes aan de hemel vers gewassen…