Alle inzendingen over religie

Mensen denken diep na over het levende geloof hun vragende gedachten lopen als vele wegen krioelend door elkaar heen zijn soms ook een rechte baan verlangen naar een trefpunt dat bijna verborgen ligt onder koepelstruiken boven deze dichte kluwen zweeft voortdurend een grote ster bij nacht en dag heen en weer geeft daarbij zonnewarmte…

Geen taal kan zeggen wat er in mij omgaat. Alles is beeld. Alle beelden klinken. Gedachten en woordenstromen. Losgeslagen betekenis zoekend bodem om te ontkiemen Gedachten, gevoelens leegte en overvol Spreken en zwijgen. Leeg en verlangend. Wetend dat het is er is.…

Evangelische gelovigen kunnen hun geluk veelal niet op ze zijn zo in de Here Jezus ze zijn zo met God ze zijn zo vervuld van de Heilige Geest dat die eenvoud die blijdschap geestelijke bezit van hen neemt hen volledig inneemt en overneemt en hun tongen juichend spreken: “Halleluja, amen, Halleluja, amen de Heer is goed de Heer is…

Een middag met vader hij regisseert een toneelstuk in het patronaatsgebouw en ik dwaal ondertussen rond over de zolder, kamer na kamer muffe spullen van vroeger heiligen die ik niet ken van hout dat ik niet ken glad en glanzend geboend maar uit de gratie geraakt soms nog als voorspraak meegetroond in een optocht hier zijn ze echt hier…

Moest ik mijn land verlaten: ik zou blijven. Stond mijn stad in brand: ik draaide om. Moest ik mijn kind offeren: ik weigerde. Zolang jij je niet laat kennen houd ik benen op de grond, armen om het kind. Mij scheep je bij geen bramenstruik af met ‘ik ben die ik ben’, een kleine vlam, een donderstem. Mozes was iemand van zijn tijd: dankbaar voor…

Dit ene weten wij en aan dit één houden we ons vast in de donkere uren: er is een Woord, dat eeuwiglijk zal duren, en wie 't verstaat, die is niet meer alleen.…

Het dorp ontwaakt De torenklok slaat Bim Bam Bim Bam Het boek: een oude psalm O gedicht in 't morgenlicht zo schoon David's Zoon Uw kroon o Waarde Zoon De tempel waar Uw Geest wil wonen Is iedereen uniek zonder mensenklonen O Majesteit, oneindig licht o bron Zoet is 't purper van de opgaande zon Bedauwde paarlen lelies en fluwelen…

Ik sta op de rand der wereld en roep: 'Waar zijt Gij?' De echo antwoordt: ' Zijt gij? Gij?' --------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten, 1986…

In het blije leven bij voortgaan aan Jezus' hand en Zijn gebod nastreven is het nodig dat Satan je soms aanschiet tot harde strijd uitdaagt wil het eigen geloof en vertrouwen op de Heer ware kracht doen glanzen.…

Zie het kwaad in de wereld, het tiert welig. Het is als onkruid dat het graan dreigt te verstikken. Waarom wordt het niet met wortel en al uitgerukt? In de hitte en verdrukking ziet het graan uit naar recht en gerechtigheid. Maar aan U is het te oordelen over goed en kwaad. Uw wetten zijn van een hoger orde, uw geduld wordt niet afgemeten in…

In de brede stroom draaien wilde kolken gulzig zuigend rond als een grote kluwen, laten zich soepel dansend voort duwen door onvermoeibare lucht- en schuim dolken, vol balletglans uit zonnige wolken, om heftig op te springen, dan te luwen, mogen 't goede en 't kwade samen stuwen naar hun einddoel, dat God zal vertolken. Tenslotte treft het…

De macht tot liefde is ons niet gegeven, En ook die andre macht niet tot de haat; Het Lot geeft aan de wil zijn kleur naar 't leven, Gelijk een blos of bleekheid tot het gelaat. Waar twee ter wereld, van elkaar gescheiden, Hun zuchten zenden over land en zee, Daar zet de god van 't Lot zich tussen beiden En vangt de vooglen van hun ach en…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…

O zoete zachte schone Mensen-Zoon leliebloem van het eeuwig schoon vervul mijn ziel met hemelse spijzen water uit de bron dat op doet rijzen Een vrolijke fontein diep van binnen met wijn bemorst tot in de diepe zinnen het genezende brood uit de hemelschoot toegerust met een lied: een scheut de loot uit de tronk van Isaï opgestaan uit…

het licht knipperde stroomde het zicht op een rozengedicht open uw lied in het huis van uw vriend en elk zegene u geduriglijk om uw woord te horen met u te huilen en te lachen in de rechte sporen getroost door tranen heen door hem die uitverkoren de volkeren om hem heen…

Toen ik nog geen boeken had hadden wij één boek. Het boek der boeken heette dat, het was geen pocketboek. Het was een heel dik boek, dat in een zwarte omslag als een baksteen op de hoek van de schoorsteenmantel lag. Het bindwerk was versleten, de rug van leesgenot gekromd, de bladen vet van 't vette eten. Het las daar als een dam,…

Des duivels dienaar, dat had je gedacht Deed zij voor mij, wat God verboden had Sprak met de doden, gaf mij te eten en ik at Was vriendelijk voor mij, in mijn laatste nacht…

Diep in mijn leven is een heiligdom Waar niemand toegang vindt, waar mijn gedachten Niet binnen durven gaan. Als ik met zachte, Bevende schreden langzaam naderkom, Dan hef ik wel de ogen naar het dicht Gordijn en strek de handen vol verlangen, Maar grijp de plooien nooit en in mijn bange Handen verberg ik wenend het gezicht. Ik durf niet…

Volhardend geloof is een steenachtig pad, dat zich slingert tussen woeste doornstruiken. De stem van een steeds jong blijvend kuiken' roept de wandelaar naar de Hemelse stad. Een lastige bult of verraderlijk gat zal menigmaal plotseling opduiken, terwijl ogen al de einderglans ruiken. Raadgevend klinkt een verborgen molenrad: "Mijn water…

Sommige voorvaderen, weten we, hebben God gedroomd en daaruit is voortgekomen onze wereld van eindige dingen. Zij waren het die ooit een kind offerden aan iets almachtigs en onzichtbaars. Wij weten ook dat sommige honden - dat sommige mensen gaan lijken op hun huisdier na verloop van tijd. Soms een grotesk gezicht, meestal blijft het onopgemerkt…

Er is geen leed, er zijn geen tranen meer. 't Is al door Uwe liefdebrand verslonden.. De dood is als een schaûw voor u verzwonden. Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…

je hart moet zuiver zijn sprak de pastoor op het schoolbord trok hij een onmetelijk grote cirkel handen voor de ogen beval hij glurend door mijn kindervingers zag ik hoe meneer pastoor met overgave de cirkel met de geur en het geluid van krijt vulde zo ziet een doodzonde eruit zijn dreigende blik deed de rest en ik kon…

Schitterend licht uit duizend bewegingen water wind over water prevelend aanstormend opspattend water zoals ik ziende de zon op het water het eeuwige licht denk zo, mijn ogen verdwalend in waterlichtverte, denk ik dat gij bestaat die over donkere afgrond licht heeft geroepen - schittergedachte schitterlichtverteverhaal. --------…

God is zo ver! - Ik kan Hem niet bereiken Mijn bede rijst niet hoger dan die ster En hoger woont Hij dan de sterren prijken - God is zo ver! God is zo rijk! - Berooid, met lege handen, schuil 'k huivrend weg, een bedelkind gelijk. Mijn haard is zo koud, reeds donkren de avonlanden God is zo rijk! God is zo groot! - In blauwe hemelzalen…

We hebben ver gereisd zonder een huis Maar niet zonder een ster. Niet zonder een visioen, niet zonder droom. De weg lijkt eindeloos lang en ver. Maar Ik zeg je, ze is niet verder dan een gedachte. We reizen op het Licht Alle ballast overboord. Een reis op de wind. Door het oog van de storm In de verte brandt het Licht van de…

Wat ik zie kan mijn linker oog niet geloven. Wat ik geloof kan mijn rechter oog niet zien. Niet zien en toch geloven, sprak een ongelooflijk mens tegen de ongelovige Thomas. Ongelovige Thomassen! Zienden die blind zijn. Mensen zoals wij!…

Dat alle woning mij is als een tent in de wind; dat ik iedere nacht tot de plaats van mijn rust moet klimmen als tegen een berg op; dat ik mijn ogen moet smeken zich eens een uur in het donker te sluiten - is omdat ik nergens uw plaats heb gevonden op aarde. Niet in de tent: niet in de wind. ------------------------------- uit: 'De psalmen…

(fragment) Ik zweer! ’t zal eenmaal mij gelukken Itaalje! uw heilge grond te drukken, Ik daal van de Alpen af, in uw gezegend licht; ’k Zal in uw landouwen o Tiber! de eeuwge Stad aanschouwen, Op zeven heuvelen gesticht. o Wat, wat zal mijn hart gevoelen, Wat vuurstroom door mijne adren woelen, Als mij, o Rafaël! een geest, tot mij gedaald…

Het is vreselijk O mijn God Hoe Uw schepselen de aarde beheren En zeggen dit is het menselijk lot Zullen wij het dan nooit leren? Om primitief als dieren op de aarde te verkeren Ijsberen om de naaste weg te transporteren De ultieme macht die de kudde dieren delegeren Vogels gevangen in een klem om je voor te generen Moede aarde een stuk…

I En zo het dan een waan is te geloven Dat liefde ons eens allen verlossen zal En haar zegen oneindig gaat te boven De krachten van verderf in het heelal; - Te geloven, dat de duistere demonen Die huizen in het menselijk gemoed En alles wat ademt, en leeft, bewonen, Haar, overmand zullen valle' eerst te voet, - Zo wil ik liever leven…