Alle inzendingen over vriendschap

Ze wuiven de rietstengels langs de oevers de wal,de kant Geen enkele krant heeft erover bericht,de boodschap van generlei waarde? Maar... wat -ter aarde- is dat wel of niet? Het water is in beweging vloeit en vliedt Ongezien wuif ik terug en het riet blijft mij groeten Ze heeft met me de wind mee.…

Een plekje om te schuilen Dat je niet meer rennen hoeft Nooit meer stille tranen huilen moet Die van blijdschap dan weer wel Jezelf te kunnen zijn Nooit meer hoeft te twijfelen Aan wie of wat je bent Want van binnenuit is het zo goed Handen die je vast kunt houden Om te delen, warm en zacht Heel veel zonlicht dat zal schijnen Geen kou…

Waar ben je Heb je die vogel ook gezien? Vind je het ook mooi Zoals ze spelen in de lucht Om elkaar heen vliegend Kijk jij met hetzelfde oog Of is jouw oog bevlekt Bevlekt door de geschiedenis door jouw land Of jouw familie De hand die jij mij ooit gaf Is de hand van een vogel Die niet naar grenzen kijkt Die overal zijn plek kan vinden…

Je wilt lopen loper zijn in beweging komen en zijn Natuur het decor landschap -aanraakbaar- met decorstukken De weg wijst je als vanzelf je hebt geen bord nodig Maar op het bord staat meer dan die lijn de knooppunten de verbindingen het treffen van elkaar het ontmoeten van jezelf.…

'Stadsvrindje' Joop, Jij maakt foto´s jij maakt filmpjes ik maak gedichten ik maak verhalen jij zet het op youtube jij zet het op internet ik zet het op www.gedichten.nl ik zet het op www.nederlands.nl beelden en woorden woorden en beelden jij vroeg ik antwoordde ik vroeg jij antwoordde samen in het centrum van Rotterdam…

Moeder bakte pannekoeken Liesje keek nieuwsgierig toe hoe ze toch die koeken keerde Hé, dat kon ze knap die moe Hup, daar gaat er weer één in de lucht is hij omgekeerd Liesje dacht: Kan ik ook alleen Da's een kunstje gauw geleerd Liesje bakte pannekoeken Moeder keek nieuwsgierig toe hoe die Liesje een koek keerde boven op het hoofd van…

II Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd, Daar ge in een mist van tranen altijd weent; – ’k Zie als een vlam, die trillende overleent, Een wonder en een glorie in uw hart. En gloeiende in het donker uw smart Slaat ze uit en zoekt, tot alles zich vereent Met mijne liefde, en vreugd, die om u weent En in mijn diepste ziel uw naad'ren…

Men hoeft niet de deur plat te lopen om vrienden maken, men hoeft geen mens om te kopen om in hart en ziel te raken, want jij bent jij. Men hoeft elkaar niet af te branden om elkaar de waarheid te zeggen, tevens hoeven we elkaar niet uit te leggen, hoe belangrijk vriendschap is. Al heb ik je nooit gezien en jij mij evenmin, vriendschap…

Bloemen krijg je aangeboden met goede bedoelingen Zij laten het na een week afweten in mijn hart hoop ik dat de vriendschap blijft.…

we hadden het vandaag nog over je herinneringen verhalen over jou men moet een man van de winter zijn om je te begrijpen en koud in de lentezon terwijl je stopt bij jouw landschap en denkt ik denk dat ik weet wiens land dit is terwijl opeens de sneeuw valt en jouw paardje in Nieuwe Schans rilt en haar bellen schudt ver…

Ze falen als vrienden en broeders als verwanten en hoeders wiens bier-bevloeide lippen klatergouden woorden baren hun herhaalde eden van trouw blijken lichtzinnig gezworen de holle wind verklankt En ja, ik begrijp hen wel soms ben ik de woeste zee en tracht ik te tonen wat in mijn inktzwarte diepten huist wat gezonken en gebroken…

Wonderlijk kind, prachtig kind. Ik zie dat je een beetje lijkt op mij. Jouw innemende glimlach lijkt echt op die van mij. Lief kind, fantastisch kind. Nu zie ik het weer, nu je opnieuw je glimlacht toont, word ik rijkelijk beloond. Mooi kind, uniek kind. Heb ik je al verteld dat ik je glimlach echt prachtig vind?…

Wat is het heerlijk als poëet te weten dat ergens iemand je gedichten leest een je gedachten sympathieke geest vooral als die je dat ook nog laat weten Je geeft je ziel bloot, opent je geweten al ben je in je hart ietwat bevreesd wat er gebeurt met 't kind dat je verweest -of 't, eenmaal vrij, nog iets van je wil weten- Het is door jou op…

Hallo vriend. Ik weet het, mijn groet overbrugt, want komt van verre. Het is niet omdat je elders bent gaan leven. Onbereikbaar elders ben je. Niet meer hier. Maar soms, soms komt de illusie jou bij mij brengen. Dan, vriend, ben jij, tot je niet meer bent, om later toch weer te zijn, en ik, telkens weer met zin, met jou kan praten…

Ik heb een vriendin, jawel meer dan een, maar zoals ZIJ, is er geen een. Ze is jong, want wat is oud, verdient haar gewicht gewoon in puur goud. Heeft een gezin en is altijd druk, toch maakt ze tijd, voor ook ander geluk Heeft een man, drie koters, begin er maar aan, toch zal ze voor anderen altijd klaarstaan. Brengt spul naar school…

Vriendschap in je doen en laten. Vriendschap in je manier van praten. Vriendschap in het kijken naar schoonheid. Vriendschap in de doelen waar jij naar strijdt. Vriendschap in de ruzies die je maakt. Vriendschap in de dingen die je afkraakt. Vriendschap in het gevecht. Vriendschap in de nare dingen die je zegt. Vriendschap in de liefde…

Dit gedicht schrijf ik voor jou mijn vriend Je hebt dit niet verdient Je bent een vechter dat staat vast en de strijd ga je nu aan Er is een lange weg te gaan Weet dat we er zijn Bij de twijfels en de pijn…

Ach,hij wilde bruggen bouwen bruggen slaan tussen hem en haar Zij zouden nimmer,nooit in het snelstromend water vallen? De lieve woorden pijlers de zoete zinnen stalen balken Hij leek -na jaren- ermee klaar maar de brug stond op begeven Het bleek de roest van zijn zwalken tussen het vrouwvolk dat wenkte en lonkte met…

Mag ik je even aanraken in erotisch landschap waar liefde haar zomer heeft mijn gevoel naar heimwee zoekt een roeiboot hebben we gehuurd met losse centen om de rivier af te dwalen en op zoek te gaan naar fruit omdat de nacht haar eigen bloemen heeft en haar boezem en meloenen ik mag je even maar je komt niet naderbij van aanraken…

De winterzon schrijft lentebrieven in letters van verlangen groot, ze groet de bloemen die verborgen al reiken naar het morgenrood maar die nog even moeten wachten omdat zoveel nog rilt van kou en anders heel dit tere leven vergeefs geboren worden zou. Zo heeft ook ieders hartsverlangen een tijd die er niet altijd is, maar steeds…

Bij nacht in het oerbos klinkt jouw woeste gehuil in verte van een dromenland omdat je weet dat in vergeten eenzaamheid zich zal herhalen richt jij trots jouw wilde kop met bloeddoorlopen ogen naar de volle maan die lacht om in de nacht jouw vriend te zijn.…

emoties dansen passievol door de gedachten op zoek naar een uitgang uitingsvormen verschillen per persoon dansende penbeweging op ritmische rijmschema's passievol dansen emoties door de gedachten op zoek naar verbinding vriend of vriendin schrijvende dansbeweging op dichterlijke vrijheden gedachteloos stromen emoties naar een uitgang de…

Ooit was de liefde bedoeld voor de lust maar tegenwoordig consumeert de mensheid anders massaal en met grootse gebaren beginnen ze oorlog met al zijn gevaren geen dichter zal na afloop nog naar zijn navel staren ooit was de lust bedoeld voor de liefde maar tegewoordig beredeneren we anders met de natuur naar de knoppen voor groei niet…

Wanneer ik jou kwets, beledig ik niemand. Wanneer jij mij beledigt, gebeurt er niets. Ja, onze trommelvliezen trillen. Wie ben ik om jou te kunnen oordelen? Wie ben jij om te zeggen wie ik ben? Wanneer we ons kunnen bevrijden van dat eeuwig misverstand, kan de dialoog beginnen. Wil jij een dubbele espresso? Nee, geef mij trappistenbier…

Er waren geen vragen uitstel werd niet geduld niets wachtte op later op tijd zijn belangrijker dan grijze, schaarse haren Klaarheid zou zichzelf verliezen in het heldere water klanken duidelijk gehoord van gestreste bultruggen vragen naar goed en kwaad Zij wisten er niet veel van maar meer van ijsbergen, die dreven er waren en verdwenen…

Er is een verder weg dan hier op de heuvels achter de oceaan waar vriendschap brieven schrijft wanneer afstand stilte kan overbruggen is zwijgen tijdloos en de hunkering naar aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie er bestaan geen grenzen aan werkelijkheid van horizon totdat het zwijgen zinloos…

10 jaar samen mijn strijd het blijft moeilijk van tijd tot tijd Nu samen een strijd onze strijd het is moeilijk in de tussentijd Beide positief voor en met elkaar blijven knokken ook de volgende 10 jaar Dankbaar mag ik zijn voor de ontstane vriendschap zo apart, zo fijn…

Onze universele vriendschap is normaal niet aan leeftijd of geslacht gebonden maar de nacht is zwart nabij jouw zwervend gezicht en je gaat me niet veranderen door jouw geloof blijf ik mezelf nuchter naast dwalende rivieren in een wereld vol armoede bereik ik mijn ziel naast jouw eenvoud verbonden met de aarde ontwaar ik de waarheid…

Hoog in jaren zit hij daar, in gedachten ver, mijlenver verwijderd van de ratrace, toch ons aller lot. Kind noch kraai beroert hem en de klank in zijn donkere stem is lijzig, gebaren overbodig. Oude ogen vragen om droom en hoop. Met een schouderklopje en een Koninckske van ’t vat maak ik hem tot vriend van mij.…

Daar waar droom en schaduw elkaar in stilte ontmoeten voel ik de eerlijke behoefte jou opnieuw te begroeten onder die wolkenlucht bij de onstuimige rivier van dromen zonder woordverleden misschien, vriend is onze vriendschap nu volwassen niet meer achterhaald door verleden en vergeten eindelijk dragelijk in het heden zwijgzaam, behoedzaam…