Alle inzendingen over reizen

Gij, West-Vlaamse schoonheid op de zetel van het schoonste hof met uw gelaat naar het noordwesten van uw zo zeer gescheiden land gelijk een Venetiaanse van het noorden schittert gij in uw eigen poëzie waar uw beeld in menig harten sluit Gezelle zich niet omdraait in zijn graf achter zijn masker viel zelfs Ensor voor uw voeten die de kunst…

Zon over Wenen, schitter van edelstenen, keizerlijke pracht. Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.…

in vrijheid wil ik leven ver weg kunnen rijden de elementen zien bewegen ven Helsinki tot aan Leiden insecten in de haren op de weg in gedachte de zoveelste voorganger inhalen nooit meer willen verlangen en het antwoord mijn vriend spookt ergens rond in de wind en zo komen zinnen uit de mond het noorderlicht komt in zicht de tent…

zondagmorgen de zon staat laag ik hoor het knorren van mijn maag iemand ronken die niet uitgerust de dag intrekt de stilte blust links van mij een dorp een wei een tent een fiets dan even niets de zon een plaag een knul een blaag boert cola bubbels hoog en laag de trein passeert een klein station erboven drijft een luchtballon…

Zo zou het eenvoudig worden brandstof voor vuur te zijn zich met de lucht verbinden Weg zweven met de wind opgewekt door een verschil tussen warm en koud Dan nog je verwonderd afvragen hoe het zou zijn met vleugels nieuwe landen te ontdekken als een albatros gemaakt voor zweven of hoger gegrepen een engel met harp zonder geslacht…

De buschauffeur meende soms lollig te moeten doen door met zijn piepstem 'Bier, bier, smurfenbier' te zingen, terwijl niemand hem durfde af te tuigen. Eenmaal in Praag werd ik geplaagd door schimmels en sterk vermagerde ratten, die onder mijn hotelbed een dubieus rattenfeest hielden, iedere nacht witte nacht. Ik had inclusief diner geboekt…

(Een koude nacht) We zweefden van liefde maar verdronken in glas We dichtten het eiland Vormden de dagen in Water dat glinsterde van genot. De hitte van de kade smolt ons IJs in de coupes. Een koude nacht deed onze lijven samen komen We dansten een oorlog In landen van heel ver Zon en maan bekeken Onze passen van toen Wij snel…

hilariteit alom in de stilte coupé enkele oudere dames krijgen de slappe lach... wanneer ze uiteindelijk lezen dat het hier stil moet zijn zijn ze niet meer te stoppen als excuus voeren ze aan 'een dag niet gelachen is een dag niet geleefd'…

Toelichting, op maandag 24 december bezoek ik Engels Gibralbar, weer geopend voor toerisme, maar sinds heugenis een politieke hobbel tussen Engeland en Spanje, waarin ook Marokaanse belangen een rol spelen. Rots in de branding vorm van aanranding op z'n minst eenzijdige vrijerij door die status aparte buigen voor de intrinsieke soeverein…

rol de steen laat de muziek spelen laat rook opstijgen laat ons in godsnaam leven heupen swingen op en neer de eerste dansen gewoon door sieraad zilver broek van leer licht breekt door langzaam maar zeker spierpijn wat ik hoor drink fruitdrank uit de beker lieg nog een keer lief nog meer voor de beker van weleer…

Midden op de hei straalt een lage, wijde den zoete zwerflust uit; het gonzende kriebelpaars krioelt vol honkvaste aard. Het vliegtuig stijgt op, gaat de heldere nacht in: heel Amsterdam is een krioelend wereldje van zoekende glimwormen. Langs de rijstvelden staan armoedige hutten; wanneer 's avonds laat hun lichten branden, zijn het…

Dronken vizier op, evenals een hoop drank. De machinist waggelt door de halflege trein, en zoekt zijn locomotief op, het is doodstil, de trein staat nog niet aan, en niemand die wat zegt. Gevloek achter de dichtgeslagen deur. Is er iets met de dienstregeling mis? Of heeft de beste man problemen met zijn vrouw? Alleen het licht is aan, en…

Hoor de echo van mijn Hart Vingervlug jouw naam Schreeuwend de daad Naar de Drempel van ontzag 'k Hoor de naklank in jouw Ziel Ratelend mijn naam Juichend van Ware en Echt diep zittende Passie voor een lieve Vrouw Gehurkt aan d'vodka Genietend Kathedraal Zij en 't Rode Plein Moskou (1996, 1997 & 2001)…

Verlangen naar verderop (met dank aan Arthur Japin) - Beweeg! Op reis! Vlieg naar dat verre strand! - Mijn vleugels zitten aan mijn binnenkant.…

reclameborden als windvangers schaars stationsmeubilair in een winderig exterieur waar treinen slechts mondjesmaat stoppen en de tijd geen naam mag hebben…

Je danst om de dorst te behoeden Het golvend haar en geur die vergaat Een horizon voor het grijpen Een hut die kantelt in het hoofd Ademloos herhaal ik de namen Van de havensteden als gebeden Kijk ik over je schouder mee Het orkest dat speelt, je ogen: Mijn vader danst een tango Het was in Bahía op een terras - een tango danst…

Opnieuw de nachten vullen met dromen hoog in de lucht vertrekken vogels richting het zuiden Het noorden blijft rood op je rug gloeit het vuur nog na koel vertel alles nog eens In de schelpen hoor je de smaak na alles morgen wordt vandaag verlicht zijn de aders van de stad…

Het gevoel(II); vervolg op mijn Hartenkreet en debuut van 25 juni 2003 Als 'k jou zie, word ik Blij en vrolijker dan ik was (Gevoel) Als 'k jou hoor, ben ik Gelukkiger dan ik ooit was (Weten) Als 'k jou voel, weet ik Dat dit echt voor altijd goed zal zijn (Zekerheid) 'k Zag jou eerder al en raad eens Een gevoel van…

moment van overpeinzing op een steen ruim 1100 meter hoog... hier is alles stilte zoniet verstilling dit schuldig landschap met op het oog een eeuwige rust heeft na verloop van jaren dan eindelijk zijn vrijheid herkregen…

ik fiets tegen een boom op en vervolg mijn weg omzeil de wolken met benen in de lucht berijd de hemel langs de sterren tot aan de poort die voor mij gesloten blijft steevast fiets ik mijn weg naar benee met wind in de rug hervat ik mijn tocht op het asfalt totdat ik daar ben *…

een leeg bed, een verlaten kast het raam staat op een kier de ruimte ademt vrijheid in die was er heel lang niet. althans, niet voor diegene die niet stil zit, niet graag blijft een plek is slechts een onderdeel, het doel zelf is de reis. en zo kwam deze kamer leeg al bleef de rest er wel het meeste is mee in de wind, door het gras…

vandaag, 22:15 Op de stationsklok tikken de seconden langzaam weg Treinen rijden af en aan Verscholen snellen passanten gehaast langszij Ruitenwissers schuiven de voorruit schoon, voor even Ik denk aan jou, aan dadelijk Kijk naar de stationsklok, het glas traant Ik wil naar huis…

In de reizende droom waar het altijd zomer is en waar de zon je altijd laat bereizen door het onbegrensde levenspad. Alleen hier is de vrijheid grenzeloos beschilderd met juwelen Zo mooi als de rode gloed van de romantische zonsondergang. Klokken tikken op het ritme van het kloppend hart, want het paradijs heeft geen verloren tijd…

mistig en nat is de weg naar boven langs watervallen en rotspartij, het is klimmen en klauteren over soms glibberige kloven steile helling, een gladde houten brug verraderlijk glimmend groen gras en zompige stukken moeras maar eindelijk boven, klaart de lucht en dan.... dan ontvouwt zich een wonderlijk schouwspel, waterspetters vliegen…

Het gras leek zoveel groener aan de overkant van dromen Alsof je zou ontkomen aan een wankel bestaan uit grenzeloos verlangen in vrijheid op te gaan trok jij verder... naar een lichtheid van dagen die wij niet kennen in het hier en nu van later moet je toch bekennen dat ook daar het licht vervaagd wandelend door tuinen, dor en…

Ik maak een lange reis helemaal alleen. Ik slaap onder de blote hemel in de ijskoude lucht. Ik steek kolkende watervallen over en trotseer harde stormen. Ik vecht met leeuwen en panters, gewond ga ik verder, door een donker bos met spokende wezens. En als laatst beklim ik de hoogste berg. Uitgeput sta ik op de top, en dan zie…

Schepen bevaren me varen de stroom op en neer beladen en onbeladen Schepen bevaren me kennen mijn nukken onvoorspelbaar toch mijn daden Schepen bevaren me wind en ontij mijn handlangers mijn trawanten Schepen bevaren me ik doe ze schutten en sluizen van ondiep naar dieper en omgekeerd kennen mijn ruwe oevers botte kanten…

op het terras aan de Jonte werpt een ober tussen de bedrijven door met succes een hengeltje uit... tot mijn grote verbazing haalt hij in tijdsbestek van pakweg zo'n 10 minuten vier forellen uit de rivier daar droom je toch van in de baas z'n tijd even iets voor jezelf doen…

wat de aandacht trekt is 't oorverdovende gefluister van de karpers in een poel we luisteren gespannen naar een samenspraak in een soort geheimtaal... durven slechts gissen naar de betekenis ervan want liplezen is geen optie…

vanuit de hoogte waakt de dame over haar zinderende stad op het kruispunt van eeuwenoude wegen knorrige obers mopperen boven pastis en kruiken koel water in hun onverstaanbaar patois bedelaars, straatdiefjes, straatmadeliefjes rollen met hun donkere oogjes vingervlug je zakken leeg weemoed klinkt door de hese "paloma…