Netgedichten

netgedicht (nr. 41.232):

Het lied van Ans

Al vliegend naar Parijs
zingt Ans het hoogste lied.
D'r vliegtuig zakt subiet.
Nu raakt ze van de wijs.

Per valscherm moet ze springen.
Ze is bijzonder bang
en vals klinkt haar gezang.
Steeds lager gaat ze zingen.

De val doet haar ontstemmen.
Ze landt een poosje later
op diep en ijskoud water.
't Is pech: ze kan niet zwammen.

Zo eindigt Ans d'r lied.
- Maar klagen doet ze niet.