Alle inzendingen over spiritueel

De onmogelijke zoektocht hem te vinden die zij liefheeft die in stukken gesneden verstrooid op de bodem van de zee de jaloezie van zijn broer niet overleefde Hem te vinden hem te helen opdat haar kind - de Horus - kan ontstaan De queeste van Isis die haar zoeken doet haar broer - haar geliefde - haar Osiris…

terwijl ik in een diepe slaap was kwamen lichtwezens mij halen zij brachten mij naar hun lichtschip en legden mij op een lichtbed voor een lichtoperatie waarin iedere cel van mijn lichaam doordrongen werd van puur en zuiver licht daarna brachten ze mij terug naar de zwaarte en donkerte van de aarde hoe moet ik nu nog wennen…

Dolende over de velden in het prille ochtendlicht vibreren haar woorden over mijn huid als een zachte zomerbries de spanning glijdt van mijn mannelijk lijf ik voel mij één met de natuur en met haar die ik nimmer heb ontmoet een vreemd soort energie maakt zich meester van mij ik geef mij over en laat mij meevoeren naar een plek niet van…

Het woord begrip staat op haar hoofd zodra ze iemand iets belooft komt ze het na. Het woord begrip getatoeerd, op zich niet zo verkeerd maar ze vergeet zichzelf. Het woord begrip, als tattoo op haar hoofd tot ze net iets teveel belooft en op de rem moet gaan staan. De tattoo verbleekt langzaam het woord verdwijnt de rust keer weer:…

Hoe woorden langs haar lijf sluipen, geen binnen-geluid, en in ieder Panorama verliest ze weer zichzelf, stervend in haar eigen beeltenis gevangen, nederig, ongrijpbaar geconfronteerd met elk onuitgesproken verlangen. Getuige van haar diep gevoelde heimwee, die onaantastbaar woelt, resoneert het verhaal van blindelings zoeken naar schoonheid…

als ik de kleine aarde in mijn handen voel het woelen van die zachte korreltjes in de nerven van mijn palm, dan weet ik dat mijn leven het hart van dit bestaan voedt in alle vriendelijkheid waaruit ik mag bestaan zelf ben ik de zon, de maan en de boze wolf laaf ik me aan de keten waaruit alles is ontstaan, ben nederig tegen al wat mij omringt…

Ik heb mijn donkere kleding afgeworpen. Ik ben de zee ingegaan. Ik ben naar zijn diepte gedoken, ergens in de koele oceaan. Ik heb mij met de stroming mee laten voeren; en ik ben buiten bewustzijn geraakt. Ik heb zonder het te weten een reis naar de bodem gemaakt. Met een wervelende zeekolk van boven naar beneden mocht ik zo het rijk van Neptunus…

geestelijke pijnen ondermijnen mijn kracht hersenen kraken en rekken lichamelijk verschijnen krampen en spastische trekken ik zonder mij af wordt één met de nacht het duivels gespuis op mijn schouder gebied inhaleer en… geniet de rook maakt me wazig, slaperig, slap de pijnen verdwijnen warempel ik lach!…

Een in regen verholen Snakkepole, koers naar Blauwhuis, draagt zijn schim met hoge rug. Zijn zolen klinken als doffe hamerslagen terwijl hij zich voortsleept en hemelwater zegent. Met een kromme vinger wijst hij een jongen na. Het kruis op zijn rug is van goudpapier en wappert plagerig in haken. Twee ezels in weidenevel keren zich af van de…

Vaar-wel o kind, ik wens je goede reis Je bent op weg gegaan en ik kan enkel wachten nu als zeemansvrouwen op een havenhoofd huilend, hopend, biddend, zingend roepend met mijn hart: "kom veilig aan"…

Vanuit het niets vormloos klei zo sprak jij al met mij ik mocht er zijn je handen kneedde mij het voelde fijn je wilde niet teveel van mij pakken anders zou het te zwaar worden ik totaal inzakken te weinig wist je uit ervaring zou ook niet bevallen er zouden gaten in mij vallen dan blijf ik een mislukt hoopje toekomstig…

Iedereen heeft zo zijn reden Iedereen heeft zo zijn zegen Het komt erop neer dat wij allemaal die ene plek weten…

Op haar ziel is hij gaan staan extra draaiend met z'n hak alsof dat nog niet had volstaan beukte ie met groot gemak de ziel de grond in, kijk juist daar! Een zielig hoopje gras geeft aan waar hij met zijn poot heeft gestaan draaiend op haar ziel jawel 't gebeurde allemaal zo snel dat 't net lijkt alsof 't nooit gebeurde! Maar hij en ik…

Het duurde lang voordat ze grondde Omdat ze in de hemel aardde Ze niet de duisternis aanvaardde Die in de Lichtrivier uitmondde Ze wist niet van ‘de zwarte zonde’ En hoe of die zich openbaarde Toen ze die eindelijk ontwaarde Was dat juist voor haar laatste ronde Daar ze alsnog haar taak aanvaardde Gelukte het haar zich te hechten Aan water…

Zou jij mijn god willen zijn neem dan van mij weg alles wat absoluut is wees nabij in mijn zijn zoals ik ben zuiver mij uit in wie ik zal zijn of als blijkt dat jij een schepping bent van mij dan zal ik de kunstenaar zijn die onvoorwaardelijk lief heeft wat tot leven kwam…

Op die hoogte was de lucht ijl maar de wind bracht de koelte van de sneeuw op de toppen de ogen slurpten het eerste licht Het lichaam voelde zich uitgerust klaar om verder omhoog te gaan de zwaarte makkelijker te verdragen zodra de eerste stappen waren gezet Vanaf een hoogte naar beneden de wegen leken strepen waarop figuren bewogen veraf…

Een heel leven verteld in een uur onder een parasol een leven bol en vol hulp, van ergens in rollen en ja de reizen van je vrouw en jouw zeilen, je boot net verkocht terwijl wij boten zien op het meer, de lieve meisjes in geel groen die ons serveren, aan het einde vertel je hoe ze de weg afreed. We lopen nu en je vraagt hoe mijn verhaal…

Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere hemelster Misschien ben ik wel daar Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere nieuwe maan Misschien ben ik wel haar Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere zonneschijn Misschien dat ik daarachter verdwijn…

De warmte van de late avondzon nog lang niet achter de horizon voedt mijn rust, voedt mijn zijn voedt het besef hier wil ik zijn zittend aan een heerlijke kust die me aantrekt, liefhebt en kust alles voelt zo teder, mooi en warm als een zacht strelende avond-arm!…

Jouw kleurrijkheid liet bij mij sporen na met zachte penseelstreken op het palet van m'n gevoel je liet me zweven op de rand van de regenboog je raakte me net zoals jij mij? zullen onze kleuren nog matchen of zijn die van mij iets te fel en worden ze van jou wat vaag is er dan nog sprake van een mooi samenspel?…

Riet en een wilgenwand. Lelies in geel woekeren en bedekken het wiegelend wateroppervlak met schubben, als afgeronde harten. Een waternimf, ze springt van blad tot blad. De Eem blikt mild, in haar zilver en haar stilte. De buizerd gilt guitig, de koekoek roept We werpen witte of rode rozen in het water, samen met de donkere stenen die ons…

Mijn geliefde, verberg je toch niet in mij. Laat je ervaren als nú de geuren rond de esdoorn en groei in mij, blij als de bloesem in mei. mijn hart is die Rococo-lotus tempel, dat innerlijk juweel waarin je woont. Waarom druk je niet op míj jouw stempel? Onrust en wellust verdwijnen snel, zelfs in mei. Wij zijn één. Het hinnikt hier... Ja…

Mijn verleden herdenk ik het heden herschrijf ik over de toekomst droom ik mijn leven beleef ik…

Zijn we in staat de bergen te beklimmen wij dwergen, van het hogere verstand wij minusculen vol van hersenschimmen op eigen kracht omhoog de steile wand? Wie kan de pieken van de Geest trotseren wie temt de toppen van z'n Everest en wie weet ongeschonden terug te keren met glimmend zilver uit het Drakennest? Wie balanceert op richels, uiterst…

ik rook ziltige lucht proefde het zout der aarde zag in de duinen wat verlaten eieren van vogels op de vlucht zand knarste in losse gedachten die zich niet lieten ordenen tot een vriendelijk geheel alles werd me te veel maar zee spoelde de bitterheid weg door monologen van talloze golven kwam ik langzaam tot rust heb het strand…

ik was erbij jij in het bos een hoofd vol met herinnering lage varens en het zachte groen van mos ook zij van grote hoogte verbonden met elkaar ze waren daar gescheiden uitgestrooid maar nu weer een paar stilte lachte blij jij voelde thuis met af en toe wat licht van gisteren dat verleden filterde in gezichten van vandaag er…

ik zit veilig op de schouders hoog boven aarde verheven zo kan ik met mijn armen reiken naar verleden en toekomende tijd, samengebonden als korenschoven in eeuwigheid alle bomen zwijgen in koor vergroeid met bekend terrein ik had nog kruimels neergelegd die allemaal verdwenen zijn misschien ben ik verdwaald of waren de vogels me…

Als er een ontwerp is is er ook een ontwerper achter ieder bedenksel zit een bedenker in verlegenheid benoem ik wat ik niet benoemen kan een Bewogen Beweger…

De ziel Van de mens Is het onuitgesprokene Het onaantastbare Het niet weten De ziel Draagt de wetten van de kosmos De ziel brengt levensvreugde en verdriet Voor de ziel heb ik eerbied De ziel staat in contact met de wetten der natuur Zonder wetten geen bescherming van het heilige vuur…

De vergeten mens Loopt op straat Maakt kabaal De vergeten mens Doet niet mee Heeft zijn eigen verhaal Waarom ben je daar beland Waarom leef je op de rand Waarom heb je geen geld In je eenzame bestaan ben je een held In je eenzame bestaan Moet je het zelf zien te rooien Ben je afhankelijk van de elite Wiens hart soms moet dooien Jouw…