711 resultaten.
Zacht strelende avond-arm
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
199 De warmte van de late avondzon
nog lang niet achter de horizon
voedt mijn rust, voedt mijn zijn
voedt het besef hier wil ik zijn
zittend aan een heerlijke kust
die me aantrekt, liefhebt en kust
alles voelt zo teder, mooi en warm
als een zacht strelende avond-arm!…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
246 Jouw kleurrijkheid
liet bij mij sporen na
met zachte penseelstreken
op het palet van m'n gevoel
je liet me zweven op de rand
van de regenboog
je raakte me
net zoals jij mij?
zullen onze kleuren nog matchen
of zijn die van mij iets te fel
en worden ze van jou wat vaag
is er dan nog sprake van een mooi samenspel?…
Overgewaaid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
194 Riet en een wilgenwand. Lelies in geel woekeren
en bedekken het wiegelend wateroppervlak
met schubben, als afgeronde harten.
Een waternimf, ze springt van blad tot blad.
De Eem blikt mild, in haar zilver en haar stilte.
De buizerd gilt guitig, de koekoek roept
We werpen witte of rode rozen in het water,
samen met de donkere stenen
die ons…
Per omnia saecula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
236 Mijn geliefde, verberg je toch niet in mij.
Laat je ervaren als nú de geuren rond de esdoorn
en groei in mij, blij als de bloesem in mei.
mijn hart is die Rococo-lotus tempel,
dat innerlijk juweel waarin je woont.
Waarom druk je niet op míj jouw stempel?
Onrust en wellust verdwijnen snel, zelfs in mei.
Wij zijn één. Het hinnikt hier... Ja…
Ach wat oud?
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
255 Mijn verleden herdenk ik
het heden herschrijf ik
over de toekomst droom ik
mijn leven beleef ik…
Klimmen
netgedicht
3.9 met 13 stemmen
483 Zijn we in staat de bergen te beklimmen
wij dwergen, van het hogere verstand
wij minusculen vol van hersenschimmen
op eigen kracht omhoog de steile wand?
Wie kan de pieken van de Geest trotseren
wie temt de toppen van z'n Everest
en wie weet ongeschonden terug te keren
met glimmend zilver uit het Drakennest?
Wie balanceert op richels, uiterst…
Het zout der aarde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
240 ik rook ziltige lucht
proefde het zout der aarde
zag in de duinen
wat verlaten eieren
van vogels op de vlucht
zand knarste
in losse gedachten die
zich niet lieten ordenen
tot een vriendelijk geheel
alles werd me te veel
maar zee spoelde
de bitterheid weg
door monologen
van talloze golven
kwam ik langzaam tot rust
heb het strand…
Stilte lachte blij
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
222 ik was erbij
jij in het bos
een hoofd vol
met herinnering
lage varens en het
zachte groen van mos
ook zij
van grote hoogte
verbonden met elkaar
ze waren daar
gescheiden uitgestrooid
maar nu weer een paar
stilte lachte blij
jij voelde thuis met
af en toe wat licht
van gisteren dat
verleden filterde in
gezichten van vandaag
er…
Antifoon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
239 ik zit veilig op de schouders
hoog boven aarde verheven
zo kan ik met mijn armen reiken
naar verleden en toekomende
tijd, samengebonden als
korenschoven in eeuwigheid
alle bomen zwijgen in koor
vergroeid met bekend terrein
ik had nog kruimels neergelegd
die allemaal verdwenen zijn
misschien ben ik verdwaald
of waren de vogels me…
Bewogen Beweger
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
182 Als er een ontwerp is
is er ook een ontwerper
achter ieder bedenksel
zit een bedenker
in verlegenheid benoem ik
wat ik niet benoemen kan
een Bewogen Beweger…
De ziel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
238 De ziel
Van de mens
Is het onuitgesprokene
Het onaantastbare
Het niet weten
De ziel
Draagt de wetten van de kosmos
De ziel brengt levensvreugde en verdriet
Voor de ziel heb ik eerbied
De ziel staat in contact met de wetten der natuur
Zonder wetten
geen bescherming van het heilige vuur…
de vergeten mens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
260 De vergeten mens
Loopt op straat
Maakt kabaal
De vergeten mens
Doet niet mee
Heeft zijn eigen verhaal
Waarom ben je daar beland
Waarom leef je op de rand
Waarom heb je geen geld
In je eenzame bestaan ben je een held
In je eenzame bestaan
Moet je het zelf zien te rooien
Ben je afhankelijk van de elite
Wiens hart soms moet dooien
Jouw…
Haar camera
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
217 Nagenietend van pindakaas duin zee en zand
de sacrale geur van heilig hout
straalt de moeder Gods achter een
lichtpiramide in een zee van kleur
nog mooier dan ze ooit was
dan bestook ik haar met vragen
waarom is nu altijd maar even
gisteren legde een vriend
het allemaal zo goddelijk vast
bij alle foto, s die zij heeft genomen
dacht…
Golden Bay Lover
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
228 (voor Ken Boogers)
Je reisde over grote delen van de wereld,
je zag de mooiste natuur en in Golden Bay
stond je tent afgezonderd van de rest.
Je straalde liefde uit, je was een engel
en je had een groot respect voor de natuur.
Het liefdeslicht in jou was buitenaards
en daarom ademde je het beste in eenzaamheid,
al had je een boezemvriend…
Groeien
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
307 Wat kan het plots een groeien worden waar geen
angstig tegenhouden meer mogelijk is. De blaadjes
kruipen uit de knoppen die een winter lang beschutting
boden maar die nu voor hen te eng gebleken zijn.
Het groent en groent, het lacht en zingt nu overal
waar struiken fraai zich tooien met een jong verlangen
naar licht en vrolijkheid, waar mensen…
Valpolicella
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
297 'k Kocht bij de EDAH in de uitverkoop
(de Paashaas was verzadigd afgedropen)
een fles Valpolicella in de hoop
dat het een goede wijn is; 'k maak 'm open
en snuif het rijk bouquet: kers met kaneel
dan laat ik 't rode vocht m'n tong omspelen
heel langzaam spoelt de weldaad door m'n keel
die zachtjes klokt door haar fluweelzacht strelen…
Groeien in kleinheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
191 We hoeven onze beperktheid
niet te verbergen
door ons steeds maar
groot voor te doen
de goddelijk vonk in ons
doet ons groeien
in kleinheid
om volwassen te worden…
Hoop
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
326 Er is altijd ergens oorlog
Er is altijd ergens pijn
Er is altijd ergens leed
Dat er niet had moeten zijn
Er is altijd ergens liefde
Er is altijd ergens licht
Er is altijd ergens hoop
Op een beter vergezicht
Laat de liefde daarom bloeien
Schijn je licht in woord en daad
Omdat liefde en ook licht
Recht naar mensenharten gaat…
Ze zijn niet weg want:
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
207 Wanneer op tweede paasdag, nog steeds
de tijd van het ' weerstation' niet is aangepast
aan de ' zomertijd' zegt manlief:
dat zal ik zo wel eventjes doen!
Ik zeg: zet het een kastje verder, dan doet
Ma het wel. Hij pakt het ding op, plaatst
het een kastje ernaast!
Ik ben niet eens verbaasd, als vanmorgen
blijkt: dat Ma, het er wederom niet…
Het Raadsel van de Zaadcel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
221 Stel dat je zelf een zaadcel was
een cel die wou ontkiemen
en daarvoor huis en haard moest achterlaten
om als een zalm stroomopwaarts
in het gezelschap van
miljoenen lotgenoten
op zoek te gaan naar iets
al weet je zelf nog niet
waar en wanneer je 'n eicel zult ontmoeten
waarmee je ooit zult samensmelten
en of uit die unieke unie…
hoe verder...?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
195 God woont niet meer in Nederland vandaag
Ik dacht het al maar nu is het bewezen
Daarnet heb ik het in de krant gelezen
en hoe nu verder is de grote vraag
Gelukkig is geloof geen wetenschap
Geloof mij :t is een doordeweekse grap…
Lazarus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
195 Achter een steen
ligt dood verborgen
goed verstopt
geen kans op morgen
zorgvuldig gewikkeld
in linnen
achter die steen
ligt een vraag
in diepe duisternis
die het licht
niet kan verdragen
rol de steen
maar weg
laten we
uit de doeken doen
de grootheid van God
een vriend die sliep
mocht daar ontwaken
zo is de dood…
Ongrijpbare werkelijkheid
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
191 Zou jij mijn God willen zijn
neem dan van mij weg
alles wat absoluut is
wees nabij
zoals ik ben
zuiver mij uit in
wie ik zal worden
of als blijkt dat jij
een schepping
bent van mij dan ben ik
de kunstenaar
die onvoorwaardelijk
lief heeft wat
tot leven kwam…
Verlichting
netgedicht
4.1 met 10 stemmen
249 er zit een wonderlampje binnen in ons mensenhoofd
dat zacht gaat branden als we daar een stroompje laten lopen
en als dat licht schijnt gaat ons derde oog voorzichtig open
dan straalt een innerlijke zon die alle pijn verdooft
er zit een infrarode gloeidraad in ons mensenhart
die zacht gaat branden als we daar een stroompje laten lopen
een warm…
Mistnevels in Aduard
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
203 In 1256 anno Domini stond er een groot
cisterciënzersklooster in het dorpje Aduard,
met grondbezit tot in de hoofdstad Groningen.
Een rebelse novice papte aan met de dochter van
een pachtboer en na het nuttigen van een kruik
illegaal gestookte jenever van pater Puk Bard
zwalkte hij naar de pachtboerboerderij, floot
een verleidingswijsje naar…
Stem van water
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
358 Door water
werd hij betoverd
door wetering
sloot en plas
Met golven
rimpelingen
was hij
in z'n sas
In verten
zeilen
een schip
of boot?
Wind
zijn makker
vriend en
-steevast- handlanger
Zelf
voelde hij zich
.........zanger
zijn mond open
Met de tonen
en woorden
van een lied
kon ie uren lopen
langs water
wetering…
Als Bloembol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
240 Ik ben een mens, maar tevens een bloem
alles groeit bij mij uit mijn bolletje.
Nee, ik lig niet begraven... diep in de grond,
maar leef vrijuit in het licht.
Ja ik ben een bloem en ik groei en ik bloei.
De natuur is in mij op haar mooist...
ik ontpop mij tot kracht van dit zalige zijn,
geef me vrij, voor een ieder te zien.
Ja ik ben een…
Vergis je niet
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen
319 Vergis je niet
Vergis je niet in mij
Ik ben wel Heks
Maar vergeet niet de Christen in mij
Vergis je niet
Vergis je niet in mij
Ik ben wel Christen
Maar vergeet niet de Heks in mij
Vergis je niet
Geloof is geen spielerei
Niet als je er ooit voor gestorven bent
Zoals Christus
Zoals Heksen
Zoals mij…
Er loopt..
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
207 Er loopt een vuurtje over mijn hand
hij zit er warmpjes bij, voelt zich gezond
vertrouwd de mediterraan in een eeltige palm
plooien beken eigenheid, put helder water van
genegenheid, voedt genot uit gezond verstand,
Er loopt een vuurtje over mijn hand
het verzamelt het zout der aarde
diepste oase van het kloppend hart
dringt door…
Over spiegels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
217 De spiegel in de gang,
en bij het bad,
in de wc
die spiegelen mijn ogen en mijn gezicht.
De zee spiegelt de zon
en haar stralend licht,
een plas spiegelt wolken,
een bomenrij, de volle maan
of een stille zwaan.
De sloot 's morgens de nevel.
De pluimen van riet
zie je nog scherper
in 't water dan op 't land,
en een korreltje zand…