Netgedichten

netgedicht (nr. 62.129):

Zie mij aan

o zie mij aan lief innerlijk licht
gebroken zit ik hier en ween
het voelt alsof een storm doorheen
mijn ziel mijn Zijn ontwricht

een licht verloren stroomt in mij
gelijk het kind van ver voorbij
dat liefde zocht maar nimmer vond
op 's moeders kille oudergrond

o hoor mij aan lief innerlijk licht
uw kracht is uit het oer geweven
laat mij hier niet peilloos zweven
geef mij terug mijn evenwicht

een licht vertrouwen stroomt in mij
gelijk het kind van ver voorbij
dat bij ied're nieuwe morgenstond
in hoop opnieuw haar kracht hervond.