inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.161):

Waar het zonlicht sluiers weeft

waar het water vredig stroomt
langs oevers uit vorige levens
de stilte wijsheid fluistert
het meisje in mij dagdroomt

waar het zonlicht sluiers weeft
van onvoorwaardelijke liefde
waar verbinding met de bron
boven aardse sferen zweeft

waar het Is met Zijn versmelt
in een beschouwend accepteren
hoop haar tere vleugels spreidt
met liefde de balans herstelt

in het geestrijke gewelf
van mijn innerlijke Zelf.

Schrijver: Jacqueline Pronk, 25 februari 2017


Geplaatst in de categorie: spiritueel

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
26 februari 2017
Een mooi beschreven pad om te gaan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)