Alle inzendingen over filosofie

is het een zegen een vloek nu een wolk van het grote vergeten door de wereld waait? vluchtgegevens verdwenen zijn alles van waarde bedolven wordt onder maakbaarheid? is het een zegen of een vloek als we herinneringen aan licht en donker verliezen? vergeten om elkaar onder de sterrenhemel gezelschap te houden?…

De toekomst van het verleden, is het verleden van de toekomst. Het zijn gedachten die nu ontstaan. Illusies die u in toevernu droomt. Onze toekomst en ons verleden, zijn vervormde herinneringen. Meer niet. Nooit minder. Ons verleden en onze toekomst, zijn gastvrije open deuren, die gesloten blijven. Het leven is een gevangenis, waarvan…

iemand blijft halverwege steken op de maat van het verleden om met een moment te volstaan groener neigend naar gras dat altijd elders naar zee hunkert zonder bestemming indachtig of anderszins te weten wie nog meer vertrok van de plaats waar wij waren ooit vraagt iemand nog waar de jas bleef nadat het lichaam vertrok…

Ze vraagt zich af wanneer het ouder worden is begonnen en of het leven wel levensecht is? In haar vergeten momenten verwateren de beelden en verdampen in een traan terugblik naar haar oeroude zielsbestaan... Ze verbergt zich in de stilte waarin de dag haar blijft schaduwen zoals de zon die leert haar donkerte te omarmen in de maan…

Ze leunt tegen de hemel aan zoekt langs lijnen van dromen de geur van honing zachtheid als zijde de zon die te voorschijn komt uit de nacht wacht en wacht zucht naar tijd der tijden ...…

is alles dan zoals het is komt alles vandaag zoals het komt ben ik dan nog zoals ik ben zoals ik ben geworden als ik ontwaak?…

Angst graaft door de duisternis, met de moed der wanhoop. Waarom zitten mensen in de put? Waarom graven we tunnels? Aan het bitterzwarte einde, van een zelfgegraven tunnel, schijnt weer helder licht. Ook in onze diepgegraven kuil, wanneer we naar boven kijken. Daar, waar we uitgegraven zijn. Na op sterven na te zijn uitgeput. In diepe…

het roestig oude hek is afgesloten daar fluistert nog de wind memento mori en zie je afdrukken van kraaienpoten want voor de dood ontvangt er niemand gratie och, doe voor mij het hek nog één keer open en laat mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een…

ik heb gezien dat leven vallen is de één wordt hoger losgelaten dan de ander we leunen en we steunen wat klampen en verkrampen wat raken en verzaken wat beloven en geloven wat even wint de zwaartekracht en raken we de grond dan draaien we weer om…

ik heb gezien dat leven springen is de één heeft iets meer veerkracht dan de ander we reiken, grijpen, houden vast dan blijkt dat het iets anders was zo zoeken we een leven lang ik vraag me af zou het naar de oorsprong zijn? voel het kneden van mijn leden de adem van de aarde in de wind…

hij rolt over boomtoppen stuitert op de brug verblindt telkens vanuit een andere hoek ik haast me de wind is gaan liggen op het bankje naast mij ik wacht tot ik hem aan kan kijken hij draagt oranje, lacht vol en zinkt in mij tsila…

In conflict gekomen met theologen Daar hij de rede wilde betogen Onbaatzuchtig nadenkend en alleen Voor zichzelf in het belang van iedereen Liet hij middels brieven van zich horen Vrij van mythes en van metaforen Trachtte hij het wensdromende hopen, Geloven en liefhebben te ontlopen Om te ontstijgen aan de oorzaken Die van ons allen speelballen…

het denken moet steeds opnieuw beginnen zoals het vliegen steeds opnieuw beginnen moet zoveel stiltes te doorbreken om niet te verstikken vrij te zijn van angst…

Vecht niet Maar beweeg mee Met de stroom Van je eigen Energie…

Wees lief Voor jezelf En de ander Zal ook liefdevol Met jou omgaan…

naast me in het klaslokaal zit een oude man hij staart naar buiten hij kent het verhaal alle lessen zijn geleerd er waren leuke, saaie leerzame en moeizame niets was echt verkeerd dat zag hij nu wel in plotseling staat hij op “doe je best, dat is genoeg er is altijd weer een nieuw begin” die wijze woorden fluistert hij me toe…

Als wij onze Intuïtieve kennis Voortdurend verdringen En wantrouwen En in plaats daarvan: Tegen autoriteiten opkijken Naar bevestiging Door andere uitzien Onze waarde Buiten onszelf zoeken En waardering Van buiten ons verwachten Geven we onze Persoonlijke kracht weg…

Volg je Eigen pad En laat De ander los Zodat die ook Zijn eigen pad Kan bewandelen…

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…

Je kunt alleen Vrede vinden Wanneer je het Lelijkste in jezelf Waarlijk kunt accepteren Zonder ooit Je ingeboren schoonheid Uit het oog te verliezen…

Als je de last Van de ander Op je schouders Probeert te nemen Maak je het jezelf En de ander Onnodig moeilijk…

Overgave aan het Leven Betekent ook: Overgave aan de pijn Die er tragischer wijs Bij hoort En gelukkiger wijs Weer wegvloeit…

Uiterlijk minder! Innerlijk meer?…

Zeg schat, heb jij het koud, vraagt eega? ik zeg nee, eigenlijk niet? Waarom vraag je dat, heb jij ‘t koud? man bukt en zet de verwarming aan. Logisch toch? Wanneer ik in de kamer kom, is ‘t daar warm manlief nergens te zien tot ik geluiden elders hoor, is ie bezig in de hobby- treinkamer? Logisch toch?…

Herken jezelf En je zal alles In een beter licht Zien…

Vertrouwen is Weten met je hart Luisteren naar je hart Doe je door: De stilte op te zoeken En uitsluitend aandacht te hebben Voor het hier-en-nu De stilte is de stroom Die ons naar de binnenste Kern van ons wezen voert Waardoor we te weten komen Wie we zijn En we onze innerlijke kracht Kunnen ervaren…

het huis van zand spoelde weg toen handen met gieters naderden het schip bracht zichzelf tot zinken toen het voor even de wind zag liggen het schelpdier werd een kraal verloren verhaal toen zand haar bedolven had het vloeibaar goud stolde kreeg de vorm van een kroon de liefde die een treurspel werd…

Voor jezelf gaan staan Betekent trouw zijn Aan je eigen kern Durven zijn Wie je bent Je eigen wensen En behoeften belangrijk vinden Deze erkennen En ze durven uiten En je met respect Laten behandelen…

Iedereen heeft een overlevingsknop Je moet hem alleen aanzetten Toch, niet toch!…

altijd ben je je eigen verleden wat je zei is ooit gezegd wat je schrijft is net geschreven wat je nu beleeft heb je gelijktijdig al weer beleefd en wat nu is is terwijl ik dit lees al weer verleden altijd zijn we er geweest en we bedriegen onszelf van iedereen en alles het meest…