inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.638):

Leven in ToeVerNU

De toekomst van het verleden,
is het verleden van de toekomst.
Het zijn gedachten die nu ontstaan.
Illusies die u in toevernu droomt.
Onze toekomst en ons verleden,
zijn vervormde herinneringen.
Meer niet. Nooit minder.

Ons verleden en onze toekomst,
zijn gastvrije open deuren,
die gesloten blijven.
Het leven is een gevangenis,
waarvan de gesloten deuren,
gastvrij openstaan.

Het woord toevernu bestaat niet.
Bestudeer het, nu, vannacht.

Droom, maar haast u niet.
Leef, met vlag en wimpel.
Vergeet angst en beven.
Juich hiep hiep hoera.

Mensen zijn superieure dieren.
Verlicht hun plannen maar.
Ze vallen door de mand.
Zie hun verleden.

Alle dieren leven in toevernu.
Waar leeft Homo sapiens?
In illusieland!

Uw verleden is zojuist overleden.
Uw toekomst staat in de wacht.
In toevernu.
Vannacht.

... Tous vers nudité. Zo leven verlichte mensen al eeuwen. Als Godinnen en Goden in Frankrijk. ...


Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 5 maart 2021


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 69

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maxim
Datum:
5 maart 2021
De laatste vraag....
zit in de zuiverheid
Van 's mensen voelen
niet zijn redeneren
Van ego-overstijgend medi-teren
Maar ook van empathie en mede-teren

Om tijdloos toevernu
te praktiseren
Op intuïtie, niet op fel begeren
Laat men niet langer hebben prevaleren
Boven zijn - dat laat zich liever lezen
Als nudité - een lichtdoorschijnend wezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)