Alle inzendingen over reizen

Zwierig en joyeus, jas open, sjaal over schouder, oor aan mobiel, op weg naar de senaat? Nee, niet de senaat. Hij verlaat het park, - le jardin du Luxembourg - haast zich rustig richting Odéon en slaat af naar de Sorbonne. Nee, niet de Sorbonne. Geen senator, geen hoogleraar. Hij slaat linksaf, houdt in, dan rechtsaf, rue des Écoles, nog…

De Braziliaanse meiden met prachtige lijven in alle tinten tussen licht en donker, maar licht is in de mode zeggen ze het verhoogt hun status en een kans op betere relaties ik ben blond met blauwe ogen en dacht in mijn jonge jaren dat is voor mij het paradijs De schoonheden flaneren op het strand aan mij voorbij ze lachen uitdagend…

Sfinx Je mag de sfinx niet aaien. Sluimerende lobbes. Plooien van plataan. Geen baas die zegt: “Kom, we gaan!” (Sfinx van Wang Keping, 1999, tentoongesteld in het ‘musée Zadkine’, mei 2010)…

In de stedelijkste straten, achter de stenigste façades, zijn er binnenplaatsen van koestering en kunst, van stilte zelfs, en van alledaagse mysteriën. (Parijs, mei 2010)…

hoe ver gaat nog de reis als hier de zoute zeelucht net als overal de vissersboot doet dansen mijn nacht zich op vergeten dromen drijven laat hoe dichtbij is het licht dat lijkt van ver te komen over het plein daar waar de vrome menigte de dag ervoor en nu mijn schaduw nog de zegen krijgt hoe vrij lijkt hier het ademen het leven in…

na een hoop films en fanatasie is de clue dichtbij oude blaadjes vallen voor mij neer oude pennen van grootse leer een eer om die teksten te vinden opnieuw proeven aan oude vruchten zoals de smaak van inkt nooit echt zal opdrogen gekko`s en regenbogen…

De hoogvlakte van La Défense waait iedereen klein. Het ontzagwekkende ontziet niemand. Wat doe je hier? (Parijs, mei 2010)…

Seriële muziek dwarrelt naar boven de hotelkamer binnen. Een vroege merel weerkaatst door een hoge koker van karige lucht. De merel schrikt van zichzelf. (Parijs, mei 2010)…

besta voor zeventig procent uit water - u zegt: niets nieuws onder de zon - u zegt: wij hebben alle tijd, u neemt luchtig uw hoed af op het zoveelste station, maar opgelet! mijn vingers tegen licht gehouden weten al van hun sterfelijkheid straks liggen ze gevouwen in mijn schoot - nog strelen ze uw zachte huid, nog willen ze om nieuw leven…

Over de tijd kunnen wij niet heersen de oneindigheid niet beheersen wachters verdwijnen langzaam in t`veld het licht telt nog de sporen zij kunnen ons volgen vogels fluiten u kunt ze horen Om te kunnen overleven moeten wij delen kunnen geven in`t veld lessen verdwijnen nooit zijn alleen in het onderbewustzijn gegooid de rijmers rijmen…

Van kastelen keek ik uit over haar stenen lange leegte 42nd Street - de ijsbaan lieve zusters van de nacht Fifth Avenue in neonlicht een jongensboek nooit uitgelezen schoof gordijnen van het raam hoorde het schreeuwen van sirenes zou de A-Train nu nog gaan - dacht ik verdwaalden van de nacht las er een bladzijde vooruit tot waar de wind mij…

Wat is nou Valencia? Vreemd gevormde tegels onder zijn voeten en een zon die langs de gevels schaduw over duiven werpt. Torens, die in klassieke vormen ogen tot knikkers maken. Terwijl de man zijn handen wast in de fontein, fluistert hij naar zon en water: Wat is nou Valencia? Wat is nou Valencia, zonder haar? Zo zucht hij alle lusten…

Reizen met gesloten ogen, reizen zonder beperking, zijn verzekerd tegen financieel onvermogen ontdekkers van alle windstreken boeken nu een vliegvakantie. Autovakanties zonder files, dichtbijvakanties op hotel, al was er minder organisatie al was de reis minder snel minder officiële reisgids voor wenig geld betrouwbare partners, wensen…

De jongen komt binnen en gaat zitten bij het raam Hij ziet haar in de ruit en denkt: aardig meisje, ogen blauwachtig, net als ik een beetje zenuwachtig Zou zij ook iets voelen voor mij? Ik wou dat ze iets tegen me zei Zij ziet hem in de ruit en denkt: aardige jongen, ogen blauwachtig net als ik een beetje zenuwachtig Zou hij ook iets voelen…

Op de Thames bij Miranda dobberen bootjes van vissers grijsblauwe heuvels wenken aan de overzijde het licht wisselt per minuut van groen naar blauw in glinstering zwarte steltlopers strijken neer in lage ebpoeltjes doorgroefde boomstammen vertellen verhalen over Pakeha's en Maoris die het land bewonen Gedicht over Nieuw-Zeeland…

zó dikwijls ging hartstocht jouw deur voorbij dat je besloot zelf op reis te gaan... je bent op reis gegaan hebt woord gehouden het werd een passionele trip naar hete streken zó heet dat je nu nog altijd op de blaren moet zitten…

Mijn laatste reis is zo begonnen ben alles verloren, heb niks gewonnen mijn laatste reis is nu gestart. mijn liefde voor de medemens kwam recht uit de grond van mijn hart. 'k wou alles voor de medemens geven. ja dat kostte zelfs menigmaal bijna mijn leven. mijn laatste reis is nu bijna voorbij. binnenkort sta ik niet meer aan niemand z'n zij…

Klaarblijkelijk heeft de dame, tussen Den Bosch en Nijmegen, hier op een stukje vod-papier een ode aan de prins geschreven. Ik las het tussen Nijmegen en Deventer en wist niet te bedenken hoe de vrouw en wat de vrouw, maar wist nu helder dat de vrouw, met pen al starend in het donker, tot dichten was gekomen. Weliswaar: klaarblijkelijk…

onder de majesteitelijke rust van stille sterrenconstellaties snelt men naar de nacht’lijke haven begerig naar nog verdere oorden felwit neonlicht verdrijft daar elke flonkering lichtjaren ver dreunend verdwijnen zilveren vogels naar de blauwe nacht achter de kim boordevol verlangen naar ’t onbestemde nooit ver genoeg in de rusteloze geest…

Marsmuziek. Als Jozef Stalin en Antonio Stradivari samen aan de wandel gaan. Het water van de Lena dat meegolft in gedachten en de stenen glad geslagen houden stil, zo stenen doen. Marsmuziek; Die wegsterft op dagen als vandaag, op een achtiende december, bij de oude hermitage en de Izaäkkathedraal. De trommels en de laarzen in de sneeuw…

Licht donker warm koud, de flakkerende winterzon speelt verstoppertje met de hemel van Tanger: langs het strand flaneert de boulevard in een steeds wisselend schaduwkleed. Maar over de baai hangen zware wolken: kamelen drinken ondersteboven van de regenboog en spugen op nietsvermoedende passanten. Een man in een rode kaftan tovert…

Sloterdijk; Station van multicultureel Amsterdam Turken en Marokkanen, een simpele zakenman De trein rijdt Rustig an. De trein is overvol De windmolens zie ik staan Een fiets ligt in de bosjes Fijn om met de trein te gaan Ferdi E. is overreden In Zaandam blijft Albert Heijn Zelfs na zijn overlijden Bleef hij hier altijd zijn Nog…

Langs groene velden en kleurige weiden Over smalle wegen, langs dreven, weilanden en bossen over dijken en langs meren, voorbij het oude stoomgemaal In de verte kun je er de paardestallen zien staan Enkel vreedzame natuur, van hier en van over de grens, een gevarieerde route zonder einde En ik neem je mee.…

In de trein gaat het zo van: allemaal zover mogelijk uit elkaar zitten, de eerste voor, de 2e achter, en de derde in het midden. Volgens deze wetten vult zich de wagon Een enkeling die waagt het nog, een tas naast zich neer te zetten Om de assertiviteit van lotgenoten te testen Een extra drempel in de strijd om privacy De reizigers hebben…

woord aan woord gehecht zonder een enkele leugen vuile vensters dikke regendruppels als tranen schonen stad na stad flitst voorbij een mager paard graast in een weiland veel makke schapen ingeladen in een bus kilometers vreten Maastricht in zicht koffie nabij voetstappen op klinkers kinderhoofdjes lang een warme achterste op een…

Alleen de hakken van m`n laarzen tikken op de stenen van een in donker gehulde straat het is net bij iedere stap in een licht dat af en toe verdwaalt uit een lantaarnpaal die daar waarschijnlijk al een tijdje staat het lijkt dan net of er een kinderkopjeskoor zingt en praat over eeuwen oude praatjesmakers over boeken van groot vermaak…

Fier boven alles reiken HOOGTEpunten Luisterrijk en prachtig door heuvels omringd De DUOMO en CAMPANILE SANTA CROCE met standbeeld van Dante SANTA MARIA NOVELLA met koor dat zingt PONTE VECCHIO het BAPTISTERIUM Van bronzen deuren van Ghiberti voorzien Handel, verkoop kunst, vanalles Prachtige luchten. Hemel op aarde Florence…

De zonnewind heeft wat zand van de maan rechtstreeks naar het strand van Tangiers geblazen: alles glinstert en beweegt. Bleke kamelen balanceren verward op het koord van de branding terwijl de lichten van het veer naar Tarifa dansen op het ritme van mijn tango. Een bronzen serveerster trakteert me op een beker wijn en een heupwiegende…

Neon en Pints ingeruild voor vertraagde treinen en bier uit plastic glazen. Druk verkeer ging liggen weer en de donderjagende heren, op gloednieuwe herenschoenen, zijn weer geworden tot heren in blauwe overal. Next stop: heerhugowaard, waar kerk en fiets in de wind nog staan. Globalize. Think big. Maar hoe ver is het einde van…

de 'Yorkshire dales' om precies te zijn Bolton Abbey de ruïne van 'Priory Augustinian' een schilderijtje aan de river Wharfe over de 'stepping stones' naar de andere oever en dan een foto maken…