1645 resultaten.
Tijd
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
288 Alle tijd krijgen we
om te doen en te laten.
Op het juiste moment is 't
er exact in die mate.
Vertrouwen ontspant,
opent ons lijf, onze geest,
zodat zichtbaar dat alle noden
en wat we verlangen
we zomaar ontvangen,
een feest!
Al loopt het leven tot een einde,
dan nog gaan tijd,
geboorten en dood, in eeuwigheid maar door.
Niet te bevatten…
De witte duif
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
454 Een witte duif kan veel vertellen
als hij neerstrijkt in een land
hij is 't symbool van vrede
en van gezond verstand.
Een witte duif geeft al aan
dat je voor Vrede niet moet
vechten maar dat het
vanzelfsprekend is en..ieders
recht.
En als die witte duif straks zal landen
op al die plekken van de strijd
dan spreekt het gezond verstand…
De brug
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
310 Ik geef de wereld opdracht
te bouwen aan een brug
waarover iedereen kan lopen
zowel heen als terug.
Die brug moet gaan over de wereld
van de Noordpool tot de Zuid
en wie er overheen wilt gaan
dat maakt gewoon niets uit.
Hij moet alles overbruggen
de geloven en gebeden
de kleuren die de mensheid draagt
dát is de brug naar Vrede!…
Vloer op drift
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
259 De waterweg slaapt
in donkerblauwe dromen
een oeververbinding wenkt zwierig
de veelkleurige baan verbindt
twee uitersten van het bestaan:
mijn diepste vrees en mijn stoutste visioenen
ik sluit de ogen en zet een eerste stap
deze schrede beroert een onbestaanbare dimensie
de weg is week en wankel
een schuimend koord zonder vangnet
op…
Dood of leven zoals zij
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
230 wij dwalen weer
dit keer niet om
voedsel te vergaren
we zijn onszelf kwijt
kunnen slechts volgen of
gaan voor de nieuwste hype
vrijheid is vergeven
met die verantwoordelijkheden
willen wij niet leven
nog mogen wij geloven
in alles van hierboven
maar het IS komt dichterbij
zij dwingen jou en mij
om alles op te geven
het is dood…
Het onbekende land
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
319 Dit is een land mij onbekend
ik weet niet alle wegen
de paden die ik op moet gaan
en of ik zon zie of de regen.
Dit huis is mij onbekend
ik weet niet wie er leven
en of de deur zal open gaan
en of er antwoord wordt gegeven.
De mensen zijn mij onbekend
ik ken ze geen van allen..
Toch zal ik trachten te begrijpen
zodat land en huis me…
Salvador Dali
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
674 Herinneren voelt als reizen.
Reizen naar ons verleden.
Herinneren voelt als afdalen.
Afdalen in onze ziel.
Herinneren voelt als loslaten.
Loslaten van wat gebeurd is.
Reizigers zijn getuigen.
Getuigen van leeftijden.
Salvador Dali wil ons bevrijden.
Door uiteenvallen van herinnering.…
Deze wereld
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
323 Waar ben je op deze wereld
nog vrij en ook nog veilig?
Waar op deze wereld is een plek,
land of stad nog heilig?
Waar ben je op deze wereld
nog vrij om te leven?
Je kan geen land meer betreden
zonder angst en beven.
Waarom ben je ook niet meer veilig
in het land van Betlehem
waar de dood loert in de straten
van het heilige Jeruzalem?…
de foto
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen
263 ( voor mijn broer )
ze zaten precies voor het schilderij
het was ze niet opgevallen
ze kwamen om een drankje te nuttigen
zelfs toen de foto werd gemaakt
zagen ze het later pas
het schilderij op de achtergrond
wuivende klaprozen
in een uitgestrekt veld
een enkele kerstboom
blauwe korenbloemen
het enige wat er aan ontbrak
was de Adelaar…
Aangelijnd
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
333 Als een vlieger laat ik het eiland op
ik draaf de grote leegte binnen
een zilveren draad verbindt mij
met opstijgend strand
de dorpen zijn in zee gegleden
het vee is door de horizon verzwolgen
alleen galopperende paardenhoeven
achtervolgen mij
het wad toont de sporen van dode golven
de wind baart stuifzand en fluisterzang
slechts één…
Geleefd worden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
369 Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen,
dat ik het zelf niet ben die leeft.
Hoe vreemd is het om te ervaren,
dat ik mezelf niet eens besturen kan.
En toch....
Enige vijanden wurgde ik met mijn greep.
Mijn wonden veranderde ik in littekens.
Mijn hart klopte al miljarden malen.
Ontelbare microben hielp ik al om zeep.
Toch twijfel ik aan…
Vrije gedachte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
222 Herinner je, elk mensenkind
de vreugde
waarmee je op deze wereld
belandde
de blijdschap
bij het eerste zicht
op jouw verschijning
jouw wonderlijk gezicht;
hoe uniek en enig
jij bent
zo heeft nooit iemand
een ander gekend.…
Mare liberum
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
187 in nabijheid van alsmaar
opnieuw, tegen beter weten
weerstandig, op vrije voet
met elk gericht vergeten
leunend tegen bevoogding
door slaafse uren, dagen
zodra tranen als einders
in malende vloed vervagen
waar ogen bewegen
langs de rand van aardse zee
en een gedachte schuimt,
kan ik nog met de schepen mee…
heimwee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
221 ik ben thuis
maar heb heimwee
de vogels vliegen
van hier naar daar
waar ze thuis zijn
zoals de vogels ben ik…
80 Jaar transformatie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
318 De zwijnenstal van mijn voorouders
wíl en zal ik
in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis
(gaan) transformeren in de hemel...
een prachtige hemel van een aarde.
Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus
gooi ik de beuk erin!
Om maar niet van een platte aarde af te vallen,
zoals men vroeger dacht
maar haar te laten blijven doen draaien…
Dichters doen en laten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
265 Dichters
verwijderen zich
om dichterbij
te kunnen komen.
Dichters
naderen
om afstand
te kunnen doen.
Er bestaan dichters
die het dichten laten
wanneer zij
vrij willen zijn.…
Een dagje aan zee.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
263 Parasols, windschermen, kinderen die spelen
in het zachte zand.
Zalige zilte zeewind waait over zee en strand
door duinen omrand.
Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de
verte het ruisen van de golven hoor.
Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel
voorbij gaan.
En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen
en zo een…
Over levenswijze.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
293 Wijzen,
Wijzen naar de levenswijze.
Je manier van leven
Zou de oplossing geven
Gelukkigerwijze.
Maar op, hoe wijs te leven,
Moet jezelf antwoord geven.…
Politiebericht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
378 Politiebericht.
Dementerende man vermist.
Leeftijd 86 jaar.
Rijdend op een damesfiets.
Met blauwe fietstassen.
Hij heeft sportschoenen aan.
Bel ons wanneer u hem ziet.
Politiebericht.
Vermiste meneer is teruggevonden.
In goede gezondheid.
Dank voor uw medewerking.
Een uurtje vrijheid.
Meer was het niet.…
Het zonlicht zweeg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
346 O die voortvluchtige mens
je groene kant is je beschermer
de synthese van een vergezicht
tot het blad zich keert, maakt
het je slachtoffer, je betaalt
voor wat je schatplichtig bent
met vernietiging terug.
het was die tijd die vrede wilde
maar niet kreeg, dat het huis de
luiken sloot, het zonlicht zweeg
als je het licht kwam zoeken…
Levensweelde
poëzie
4.5 met 2 stemmen
871 Lopen door de bezonde velden,
drinken in de gloeiende lucht,
dromen, — en het geluks-ontstelde
zingende hoofd in vreugd gevlucht,
en het gemoed voor alles open,
alles in de stralende kring, —
o, door het bloeiende leven te lopen,
dankbaar om ieder ding...
En dan door die paleizen
van kleuren wijd en zijd
rustig 't gebaar zien rijzen
der…
Vrijheid bestaat niet (rapgedicht)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
358 We zijn hier om te vieren
Dat vrijheid ons omringt
Maar ik kan u zeggen
Dat de boodschap stinkt
Want vrijheid bestaat niet
Vrijheid is een leugen
Vrijheid is aangepraat
Om je te verheugen
Het begint al vroeg
Je moet van de borst
Moeder heeft genoeg
En jij nog steeds dorst
Moeder moet gaan werken
Jij krijgt een fles
Ouderschapsverlof…
muis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
319 m'n woonkamerdeur
stond open en ik keek
zag een muis
door de gang lopen
keek niet eens
m'n ogen reageerden
op beweging
een wat gehaaste muis
niet echt op het gemak
doe maar rustig dacht ik
en ook of het en mannetje
of een vrouwtje zou zijn
terwijl opeens de regen
tegen het raam kletterde
schuilde een muis in mijn huis…
Het is stil vannacht
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
279 Het is stil vannacht.
Alleen mijn oren suizen.
Angstig ben ik
voor vrijheden,
die me beperken kunnen.
Moedig ga ik om,
met beperkingen,
die me bevrijden zullen.
Een merel begint te zingen.
De krant valt op de mat.…
Van onder as en stof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
273 Tenslotte is de teerling geworpen
en is hij er overheen gesprongen
om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf
de schepen nu echt te verbranden
te wentelen in de resten puin en as
de restanten van zijn wereld
ziet hij in de spiegel achter zich
geen kleur dan zwart en wit en grijs
een keuze voor jezelf
is nog maar het begin
jezelf terug te…
Gedaanteverwisseling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
333 Zinnengeprikkeld nu vliegen wij
als vlinders
op noten van de accordeon
subliem door de Papillon
bespeeld
Montmartre als hoge heuvel en wijk
trekt al heel lang veel kunstenaars
en vooral schilders
Als ooit Van Gogh en Picasso
hebben zij zich hier
gevestigd. Met er bovenop de Sacré-
Coeur
Noten begeleiden de gezongen
woorden
Een mix…
Open vizier
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
332 Met open vizier zeg ik:
"Laat alle angsten dan maar, uitkomen!"
Ik ga en ging ervoor,
tot op het bot, vanuit iedere lichaamscel
in de allerlaatste seconde..
zonder énige angst!…
VERRASSENDE WANDELING
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
259 Fietsen door het zand:
twee losse vlechten
dansen als dolle vlinders.
Op het landgoed
hoor je die verre auto's
als zacht muggenlied.
Zwanen vluchten weg:
over heel de wei galmen
zingende vleugels.…
Dichten is bevrijdend
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
344 Dichten is...wat ongerijmd is,
rijmend maken.
Dichten is...wat gerijmd is,
ontregelen en ontrijmen.
Dichten is...onzinnen ontbinden,
en naar nieuwe zin laten zoeken.
Dichten is...als vuurvliegjes vangen,
die weer loslaten en nastaren.
Dichten is bevrijden...…
Eeuwige sneeuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
307 men zei mij dat het wolken zijn
achteloos, in het voorbijgaan
zomaar flarden van schone schijn
verder niet iets om bij stil te staan
bij waterdruppels hoog in de lucht
maar dan wazig en buiten bereik
ben liever voor regen beducht
zo gaf men van zorgen blijk
ik dacht in mijn onschuld
dat het bergtoppen waren
in zwijgende nevelen gehuld…