Netgedichten

netgedicht (nr. 52.715):

Vloer op drift

De waterweg slaapt
in donkerblauwe dromen
een oeververbinding wenkt zwierig

de veelkleurige baan verbindt
twee uitersten van het bestaan:
mijn diepste vrees en mijn stoutste visioenen

ik sluit de ogen en zet een eerste stap
deze schrede beroert een onbestaanbare dimensie
de weg is week en wankel
een schuimend koord zonder vangnet

op de draden van mijn fantasie
wandel ik tegen de rede in
naar mijn kinderlijke ziel

elke belemmering zinkt weg
alle angsten verdrinken
onder mijn op drift geslagen vloer
van verstand.