Alle inzendingen over wereld

Je leent bij leven de aarde laat de schuld niet oplopen!…

In de ogen van de pauw waarin mijn dromen zijn verborgen, als dwaze spiegel van z’n onbaatzuchtigheid de nieuwe dag verrijkt. Waarin ik al de naïeve schoonheid een echte wereld zag, al was het maar heel even van ongeveinsde piëteit. Een mondiale kleurendracht, van een non-raciale zekerheid wanneer dit dier z’n veren strijkt…

hij is hier geboren en kent iedereen zoals iedereen hem kent. het dorpje achter de dijk…waar de tijd stil staat, nooit iets gebeurt de wereld is er klein en ons kent ons hij wil de steden verkennen want het benauwt hem soms zo hij wil wel eens echte vrouwen zien in snelle auto’s rijden met hen en warme nachten beleven in een stad. want…

Rond de kerstboom zo vol lichtjes. Kinderen met blij' gezichtjes: Zo veel heerlijks aan die boom. 't Is precies een sprookjesdroom. Pa zal dad'lijk iets verhalen Van het kindje, zoon van God. Die zou onze schuld betalen Met zijn dood: wat schrikk'lijk lot! Vrede zal op aarde dagen. God heeft in de mens behagen: Daarom offert Hij zijn…

We hadden er op gehoopt dat de wereld zou vergaan. Please Wereld! Verga! We hebben genoeg van je gezien! Maar nee, hoor niets, kon het hier nog, was het in Australië inmiddels te laat. En zo zaten we wat te kletsen in de kroeg wie weet toch een beetje extra blij. Normaal denk je niet elke dag aan het leven terwijl het mistig is en de…

deze dag verscholen tussen de kaften van de morgen en de nacht bedwelmd door de kogels van de dood zonder besef beweerd in snedige opmerkingen van vergaan u merkt het al intriges van onze wereld maar met mijn koffie sputter ik tegen morgen is er weer een nieuwe dag…

Beneden de wereld, staan bloemen die wij niet zien, beneden de wereld zijn mensen die wij niet kennen, waar we niet aan willen wennen beneden is een wereld die wij niet kennen, waar we geen aandacht aan geven, waar voor ons geen mensen leven beneden de wereld is er geen hoop helpen we geen mensen in nood zien we geen dood, de wereld beneden…

Het is heerlijk om begrip voor elkaar te hebben om de stilte te bewaren en zo de klus te klaren van het luisteren naar het verhaal waardoor we alleen nog maar fluisteren, en al gevoel en rede op de plaats vallen waardoor er uiteindelijk vrede heerst voor ons allemaal.…

Helder, vriendelijk licht schijnt in de zaal, waar de wanden met trotse afbeeldingen van Breda's werken en belevingen spreken vol stille, maar levendige taal. Boekenkasten bergen menig verhaal over welvaren en beproevingen. Grijze laden houden beschermelingen, ogen streng als de waakzame generaal. Op oud, sierlijk beschreven of jong papier…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

De domme avond, doordeweeks, doorweekt en dierlijk als een potloodventer. De grijze jongens in de avondbus. Iets verderop een moeder met een snor. En elke halte weer twee levensgrote, neonrode vrouwenlippen die vertellen wat er aan het leven schort. Het einde van de regenboog! Ambrosia, verlicht en wel, wijst ons de weg. En wij, met onze…

Het begint langzaam door te dringen uitgewreven ogen in glans gevangen diep in het hout, blijvend hard van binnen, dat beeld zal niet meer veranderen. Een kraanvogel leeft zonder vastlegging, omspant voorbeeldig met vleugelpennen de wereld in zoektocht naar onderdak…

Hoe verder men keek, Hoe groter het leek -------------------------------------- uit: Vrijwel alle gedichten, 2004…

Jouw wereld is mooi, mooier dan die van mij zelfs liefdevol en vredig, evenwichtig ook. Jouw wereld is mooi; als ik er even, van jou, in mag wandelen, prijs ik me rijk, met jou aan mijn zijde.…

De aarde is geen paradijs maar slechts een draaiend balletje. Een prachtig rond gevalletje dat, op haar eindeloze reis door ons zó vol heelalletje, mijn, oh zo onbeduidend leven glans en houvast weet te geven, door er iedere nieuwe morgen weer te zijn, ervoor te zorgen dat mijn voeten bodem voelen op hun route van die dag. Dat elke merel…

ze kijken mij aan verdronken mensen in New York, kapot geschoten kinderen in steden van Syrië, doodgevroren zwervers in portieken, wanhopigen, die zelfmoord plegen in mijn ontoereikendheid wil ik hen gedenken immers de sluier tussen dood en leven is nu dun bij een boeket witte lelies brand ik een kaars voor zielenrust…

Waarom is de mens dood Als hij op het oog Drukdoenerig door Het leven gaat Met eelt op Hand en ziel Hij die al tijdens Zijn leven aan De dood ten Slachtoffer viel…

Als kind en puber bad ik soms best lang. Geen idee nu waarom, want er is nog steeds honger ziekte en de dood Oorlog ongekend Ongehoord de strijd tussen goed en kwaad Duivel die op de aarde pist; hoewel hemelse rust alle kwaad zijn gang laat gaan, bloeien bloemen boven wolken…

Zij doet er toe! wij doen er toe! Wij en onze wereld wij in onze wereld wij met onze wereld wij na onze wereld... Dat doet er toe! Deze hartenkreet draag ik op aan Annemarie Schrijver van "Het Vermoeden"!…

Dakloos Ben ik in Mijn eigen gedachten - Geen plek waar 'k Schuilen kan in d'Allerdonkerste nachten En waar 'k vinden Kan die mens Die zichzelf lief Leert hebben zoals Hij zijn naaste Heeft liefgehad…

mijn voeten vinden stevigheid op warme grond voorbij alweer de tijd van ongeduldig wachten houd in mijn adem en verzink in mijn gedachten hier is het waar ik mijn bestemming vond nu werpt de zon haar stille stralen in het rond 'k voel de geschiedenis en denk aan alle krachten die deze grond verwondden en een broze vrede brachten proef hier…

drijvend op het water met niets dan de golven zacht wiegend het smalle hout gespannen lijn doorklieft het blauw duikt onder geduld beloond zilver spartelt vandaag genoeg te eten…

Centrum der aarde, vermenigvuldigingsfactor generatoren in actie, georganiseerd vluchten oorzaak in het heelal, intelligentieverschillen het openstellen verdwenen, leerproces komt op gang velen zullen begrijpen, wij zijn de geroepenen het uit zich overal, in alle lagen der maatschappij eerst nog onwennig, resultaat acceptatie niet meer te stoppen…

De aarde staat minnelijk aan de hemel en kust het koude voorhoofd van de nacht. Zilveren rivieren houden zich op de vlakte doch houden in het blauwe schijnsel onopgemerkt de wacht, zoeken in luchtledigheid naarstig naar bovenaardse kenmerken, lenen zich als doorwrochte aderen bij uitstek voor onderkoeld aansterken, gaan loom voorbij aan boodschappen…

Een god van ginds is dood gevallen uit de schedel van de hemel In de verschrikking en de ondergang in de wanhoop en verlatenheid zal misschien de nieuwe god oprijzen uit de diepten in mij Misschien ja, want de aarde is voor mij bed en echtgenote en de wereld buigt zich…

AVAAZ als de wereld je aanstaat volg ons voed ons vecht mee!…

ik trek het niet meer die wijde wereld in godsnaam laat haar krimpen tot wat zij was een platte schijf, net groot genoeg voor hier en daar een stam bossen bomen en struikgewas rotsen en rivieren een grot om in te wonen een krijtend kind en een god die verwondert…

De grootse blijdschap van het heden wordt veelal geleid door sterke stroom in kabels en draden die geliefde speeltoestellen wilde beelden en sterke klanken een wijde blik over de wereld tot leven brengt maar daarbij heerst nog het geluk dat verfijnde vreugde bij buigend hoog grasland vol wind speurende vlinders en kevers kleine vlammen…

Ik heb alleen maar ongeloof gevoeld om wat vooropgezet, bedoeld, ons stenen hart moest raken. Maar daarna was er ook ontzag voor deze daad en fascinatie voor een kwaad dat ons met schoonheid sloeg en gratie.…

Luchten verhalen van de tijd Wolken die altijd bewegen willen Om plaats te maken, zonder respijt Tot de dag waarop zij voorgoed verstillen Is het versteende pijn Die niemand ooit zal zien Als er geen ogen zijn Om te aanschouwen Geen bewegende luchten En geen hemel bovendien Om naar te vluchten Luchten verhalen zonder respijt Wolken die…