191 resultaten.
Twijfelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Hoe ouder ik mag worden.
Hoe meer ik twijfel.
Hoe meer ik weet.
Hoe meer ik hoor.
Hoe meer ik zie.
Uilen weten wat vliegen is.
Ze vliegen.
Uilen weten wat horen is.
Uilen weten wat zien is.
Ze horen en zien.
Uilen zijn wijs.
Mensen die weten wat denken is
weten niet hoe ze leven moeten.
Twijfelen kunnen mensen wel.
Wijzer zijn wij…
Bloemen spelen kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Het is als het mooiste pianospel
Waarin je gemoedelijkheid mag beleven
Door kleuren gegeven
Het voelt wonderwel
Zachte kleuren geven
In het gedachtegoed geweven
Kelken in overvloed
Het beïnvloed je gemoed
Bloemen spelen kleuren
Het verspreiden van geuren
De rust die het geeft
En het innerlijk zeeft
Roel van Ekeris©…
Zonnedauw (Drosera)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 in haar vakanntie deed ze
Sellingerbeetse
aan
niets te beleven
waar ze om kon geven
maar ze zag wel
zonnedauw
zeldzaam plantje vond
in arme heidegrond
weinig te eten
verricht mirakels
met kleverige tentakels
insecten plakken
die ze kan pakken
en verteren
zonnedauw
verraderlijk
kom maar gauw
verleidelijk
die mooie naam
dadelijk…
Veenmos (Sphagnum)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 zou je denken
dat het veenmos
met het hoogveen
verdwenen was ?
niks hoor
in mijn tuin
verdringt het
soms het gras
een hechte kluwen
verend grijsgroen
de maaimachine
loopt erin vast
die taaie rakker
meters hoog opgetast
hield het water vast
en ook de mensen
die erin wegzonken
verdronken
in het veenmoeras
veenlijken
die we bekijken…
Urban-natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 Vervallen
Afgetakeld
Aan het lot overgelaten
Er vallen gaten
Boomwortels kruipen
Kakkerlakken sluipen
Een vervallen schilderij aan de wand
Verlaten land
Natuur omhult het beton
Stenen muren waar het afbrokkelen begon
De tijden kennen het verval
In muurgaten vind je vleermuizen, overal
De tijd gaat
Het menselijke verlaat
De natuur…
Amoebe
gedicht
3.5 met 112 stemmen 28.912 Van alle dieren
de gelede, de potige,
de insecten, de mieren -
heb ik het liefst
de vormeloze
de weke -
eencellig,
oneindig,
veelvormig.
Eenvoud in hun liefde
die wiskunde lijkt:
delen door twee
is gelijk aan voortplanten,
is vermenigvuldigen.
Zo wil ik ook wel wiskunde.
Zo wil ik ook
de liefde.
-----------------------------…
Arboretum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Een verzameling bomen
Waar dendrologen tezamen komen
Het bestuderen van houtige gewassen
Functies die bij soorten passen
Bosecosystemen als systematiek
Gevormde collectie uniek
Variëteiten in cultuur veelzijdig
Beplante lanen oneindig
Welstand hout
Aan de bosbodem toevertrouwd
Wetenschap met symboliek
Menig exemplaar fotogeniek
Botanische…
Biologie voor de jeugd
gedicht
3.6 met 45 stemmen 24.100 Hoofdhaar is een knolgewas.
Jij hebt knolletjes in je huid,
Taai en herfstachtig gras
komt daar geregeld uit.
En ieder knolletje is een knoest
van o wel duizend cellen.
Studeerde je histologie
dan moest je die allemaal tellen.
Ik echter zeg alleen maar dit:
dat onder haar en schedelbeen
een buidel hersencellen zit,
en dat daarvan één cel…
Zoals een blad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 Toen je dreigde weg te gaan
maakte ik foto's van blaad'ren
die geel, rood verkleurd, dreigden te vallen
en zoals jij nog telkens een laatste wandeling wou
zo nam ik het blad nog één laatste keer,
voordat het afvallen zou
En nu dat je lichaam verteert,
zoals ook het blad is verdwenen
er nieuwe lentes en zomers verschenen
zo dienden zich…
Ornithofilie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Vogels zijn prachtig mooi,
om te zien en om te horen.
Luister goed wanneer ze liedjes zingen,
zonder te hoeven componeren.
Zonder perfekt te moeten zijn.
Het liefst zie ik vrije vogels vliegen.
Zonder zenders. Zonder ringen.
Goddelijk prachtig zijn vogels.
Je mag van ganser harte van ze houden,
zonder etiketten te hoeven plakken.
Zonder…
Mest van schrijvers
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen 274 De kostelijke spijzen die u verteert,
veranderen in drollen.
Verteerd worden en verteren.
Uw lijf en leden zullen eens vergaan.
Stof tot stof. As tot as.
Als mest zult u wederkeren.
Uit mest bent u ontstaan.
Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk.
Wat zij schrijven en lezers willen lezen,
blijft onsterfelijk bestaan.…
Cees
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Achteraf was het waanzin
Of wijsheid
Alleen dit bestaan en de zin
Ben je bereid
Om net zoals Jim
De realiteit te verleggen
De zin
Om de waarheid te verkennen
Er zijn geen complottheorieën
Eerlijke verkiezingen
Afgeleid door simpele fouten
Niet iedere schilder kan houten
Valt het publiek wat tegen
En de elite blinkt er vooral…
Sprinkhanen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 In het boek Exodus staat beschreven,
hoe sprinkhanen de zon verduisteren.
Alleen superieure dieren kunnen dat.
Toen veranderde de dag in nacht.
Ooievaars overwinteren ook in de Sahel.
Sprinkhaan is voor hen een delicatesse.
De mensen die er wonen verhongeren,
wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan.
Toen en nog steeds.…
Een dichter zijn gedicht.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 174 Zoals een hagedis die tergend kruipt.
Zoals een gier die op karkassen aast.
Zoals een mol in het duister graaft.
Zoals een walvis naar de diepte duikt.
Zo beschrijft een biograaf zijn leven.
Zo dicht een dichter zijn gedicht.…
ik laat u weten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 als ik dood ga
zal de wind de bladeren
van de bomen het elkaar
al ritselend laten weten
zullen vogels het elkaar
al kwetterend vertellen
dat ze mij nooit mogen vergeten
zullen zeeën woelig baren
zullen rivieren tranen stromen
en kunnen het verdriet niet langer
voor zichzelf bewaren
ben ik dan zo bijzonder
nee want voor ieder mens…
Wioe-Wioe!
gedicht
3.6 met 42 stemmen 18.668 Op een van de tafels
In de transparante kantine
Ligt een appel zonder thuis.
Op een van de tafels
In de kantine van de verte
Ligt een appel zonder bewustzijn,
Zonder de wens om te worden gegeven.
Kek-kek-kek! Kek-kek-kek! Vie-bie!
Kauw-kauw-kauw! Kek-kek-kek! Kittiweek!
Kie-urr! Kie-urr! Kauw-kauw-kauw! Tsju-ik!
De appel spreekt met…
TOPZIEKE RUPS
poëzie
3.8 met 13 stemmen 1.800 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad tot blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in een verdwaasd begeren,
Nog eens u op.…
ovulatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 heeft u al gezegd
de winter is voorbij
en dat de lente
aan haar dans is
begonnen in de wetenschap
dat zij de baarmoeder is
van iedere vrucht ?
dat de zomer een vrouw
is van het Rubens model, mooi
gevormd en gedurfd
om gepenetreerd te worden
door elk exotisch wonder?
de herfst de ovulatie is van
een periodiek verschijnsel
met geuren…
Geheime code
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 266 Mogelijkheid, kans, geen toeval
lot of god, maar de uitkomst
van het zelflerende programma
in onze hoofden, de besluiten
lagen al in ons besloten
als toekomst, onze weg
Jij kwam de trap af
bleef staan in de hal
en keek me aan
noemde onverwacht
liefdevol mijn naam
zei jij
krijgt post van mij:
de belofte…
onkruid?
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 408 zwerven door het weiland
of het onbewerkte veld
op zoek naar paardenbloemen
want daar kosten ze geen geld
velen zien dit als onkruid
maar niets is minder waar
want hun helende krachten
zijn voor mens en dier kostbaar
door stress en te goed leven
ligt uw maag of lever in een knoop
hou dan de dokter weg van huis
en maak van paardenbloemen…
De hormonen van Maart
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 298 Als nog iedereen z'n mond houdt,
neem jij het initiatief.
Je lacht de wintersluimer weg,
een opkomend plezier maakt zich van je meester:
ginnegappend, clownesk
bespeel je de wakker geworden elementen
waaronder de mens.
'Wat we kúnnen doen, is...'
wordt een teken dat we moeten letten
op de nieuwe rillingen in ons lijf.
Leven is niet gebaat…
Storm...over Nederland
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 292 Ontworteld
ben ik
lig er
voor het oprapen
Nou..... oprapen?
er zal
heel wat PK
voor aangewend
Mijn stam
aan mootjes
mijn takken
tot snippers
Ja, ik was
'n ouwe vent
met het uitzicht
op natuur gewend
Nu lig ik
languit....
op m'n eigen kluit
te wachten..... op 'de slachter'.…
jicht
hartenkreet
3.3 met 7 stemmen 543 och, wat een helse pijn
ik dronk wat glazen rode wijn
wist niet dat dit schade zou verrichten
in mijn botten en gewrichten
mijn knieën en mijn voeten
zijn gezwollen en moeten boeten
want door kristallen groot en klein
gaan gewrichten zwellen, wat een pijn
mijn dikke teen blinkt als een spiegel
hij begroet mij met een giechel,
sprak tot…
Waarom is de zee zo hees?
netgedicht
2.4 met 7 stemmen 461 'Kort gezegd omdat ik sinds
Jules de Corte
nog maar nauwelijks genees
van mijn verontwaardiging:
wasmachine voor
de expansie van de mens...'…
Stoel
gedicht
4.5 met 2 stemmen 5.341 Ik stond naast een tafel en het verontrustte mij dat ik zo
alleen was en opeens hoorde ik het kloppen erg
zachtjes weliswaar maar iets maakte zich kenbaar.
Het was zo subtiel dat ik moest knielen, zo vond ik de
stoel en ik raakte het hout zoals je een tong raakt, ik
legde mijn vinger in een nerf, het begon onmiddellijk te
schemeren en dieren stonden…
Echte mannen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 402 In de meeste gevallen
Zijn het stoere kerels
Mannen met ballen
Onverschrokken
Ongeschoren
Schier met durf
Die weerwoord geven
Risicovol corrigeren
Vrouwen trekken
Aan hun lurf
Echte mannen
Sterk welriekend
Goedgemutst
En vol met haar
Niks geen gladgeschoren ballen
Zacht gekookt en halfgaar
Echte mannen
Zeldzaam mooi
Uitstervend…
Korte Metten (met die Kip)
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 237 Kip of ei
Simpel: het ei
Hoe weet jij dat,
Je was er toch niet bij?
Nou, de ouders van de eerste kip
Waren een korhoen en een duif
Na een super vette fuif
vlot verwekt, hop in een wip
Of de houtsnip en de patrijs
Wist je niet?
Ik maak je niks wijs,
Wipten al in ‘t paradijs
Zoals de ouders van de 1e creool
Waren neger en een blanke…
melk
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen 403 melk is goed voor elk
wordt zoveel verteld
volle melk, magere melk
karnemelk, botermelk
ik hou het bij moedermelk
niet zozeer voor de melk
maar ik hou bovenal
zo intens veel
van die mooie verpakking…
zaad bepalend
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 568 ons zaad laat zwellen
verlangende buiken
gestort in het vruchtbare
zal zich een eicel
veilig nestelen
koesterend, in een warme schoot
zal een vruchtje groeien
door liefde verkregen,
het onbekende… tegemoet!…
Rotsplantjes zijn wij...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 304 Dat onaanzienlijk plantje,
dat met zijn worteltjes,
tussen de steenoude rotsen,
van nature trots en moedig,
naar een druppel water zoekt.
Dat bescheiden rotsplantje.
Dat kwetsbaar schepseltje.
Dat ben jij.
Dat ben ik.
Dat zijn wij.…